“ មនុស្សល្អ ”
ប្រូស!
ជើងស្រឡូនទាក់នឹងដុំថ្មនៅលើផ្លូវបណ្តាលឲ្យម្ចាស់រាងកាយស្តើងដួលលុតជង្គង់ទៅលើថ្មរលាត់ជង្គង់ចេញឈាមមកព្រឹមៗ។
« ហ៊ឺ!...ទីបំផុតតាមទាន់នាងហើយ ឆាប់ឲ្យកាបូបមក » ប្រអប់ដៃមាំឈោងទាញកាបូបដែលនៅជាប់ខ្លួនរបស់ ដេរ៍ស៊ី ។
« កុំ...កុំយកកាបូបរបស់ខ្ញុំអី ហ៊ឹក! » ដេរ៍ស៊ី មិនព្រមលែងដៃពីកាបូប...នាងនៅប្រឹងទាញប្រតាយប្រតប់ដណ្តើមកាបូបពីដៃក្រុមក្មេងទំនើងមកវិញ។
« ឆាប់លែងដៃ! នាងចង់ស្លាប់មែនទេ? »
គេស្រែកសម្លុតឲ្យនាងហើយក៏លើកបាតដៃធំទូលាយឡើងប្រុងទះកំភ្លៀងរបស់នាង ទើបនាងត្រូវលើដៃមកបាំងមុខទាំងភ័យខ្លាចញ័រខ្លួនទទ្រើក។
ពឹប!
ប្រអប់ដៃមាំលើខ្នងដៃរវាមដោយសរសៃមិនដឹងចេញមកពីខាងណាលូកមកចាប់កដៃរបស់ក្មេងទំនើងដែលប្រុងទះ ដេរ៍ស៊ី ណែន។
« ឯងជាអ្នកណា? »
« ឆាប់ឲ្យកាបូបនាងវិញ! » ឡូវែល មិនឆ្លើយតបនឹងសំណួរអត់បានការរបស់ក្មេងទំនើង គេគ្រាន់តែសម្លុតទារកាបូបឲ្យនាងវិញដោយមុខមាំ។
« ឡូវែល! » ដេរ៍ស៊ី ហៅឈ្មោះគេទាំងក្នុងចិត្តត្រេកអរពេលបានឃើញគេមកជួយនាងម្តងទៀតបែបនេះ។
« យើងមិនឲ្យទេ! ពួកឯងឆាប់ចាត់ការប្រដៅអាសង្ហាម្នាក់នេះឲ្យដឹងដៃម្តងទៅ » បុរសម្នាក់ដែលឈរខាងមុខគេស្រែកបញ្ជាទៅកូនចៅពីរនាក់ទៀតឲ្យចូលទៅចាត់ការ ឡូវែល។
« ត្រឹមក្មេងទំនើងអន់ៗដូចជាពួកឯងមិនចាំបាច់ដល់ដៃរបស់យើងទេ » ឡូវែល ញោចចុងមាត់ញញឹមបន្តិចហើយក៏លើកម្រាមពីរឡើងបក់ហៅ លៀម ដែលឈរនៅខាងក្រោយឲ្យចូលមកប្រដៅក្មេងទំនើងតាមចិញ្ចើមផ្លូវអន់ៗទាំងនេះចេញម្តង។
លៀម ដោះអាវធំខាងក្រៅដាក់លើឡានហើយមូលដៃអាវដើរចូលមកជំនួសកន្លែងចៅហ្វាយនាយ។ ត្រឹមក្មេងទំនើងអន់ៗបីនាក់នេះគេចំណាយកម្លាំងតែបន្តិចក៏អាចធ្វើឲ្យពួកគេដេកពេទ្យរាប់ខែបានទៅហើយ។
YOU ARE READING
បញ្ឆោតស្នេហ៍ស្រីល្ងង់(ចប់) សេរីបញ្ឆោតស្នេហ៍វគ្គ១
Romanceដំបូងគេជាសុភាពបុរសជិះសេះសបន្ទាប់មកគេក៏ប្រែក្លាយជាស្តេចបិសាចដ៏កាចសាហាវបំផុតសម្រាប់នាង គេដោះរបាំងមុខសុភាពបុរសរបស់គេចេញនៅពេលទទួលបានគ្រប់យ៉ាងតាមចិត្តប៉ងប្រាថ្នារបស់គេហើយ...ទង្វើល្អៗនិងក្តីស្រលាញ់ដែលគេធ្លាប់និយាយកន្លងមកសុទ្ធតែក្លែងក្លាយ។ ដេរ៍ស៊ី ហាលី នាង...
