ေစ့စပ္ပြဲကေနာက္တစ္ပတ္ၾကာသပေတးေန႕ျဖစ္သည္မို႔ ဏရီ႕မွာ ကုမၸဏီအလုပ္မ်ားကိုလဲအၿပီးသတ္ေပးေနရသည္။ ထိုအတြက္ မ်က္ႏွာေလးေခ်ာင္က်ကာ အရင္က ခပ္သြယ္သြယ္မ်က္ႏွာေလးကအခုေတာ့ မ်က္တြင္းမ်ားခ်ိဳင့္ေနလ်က္ရွိသည္။
"ဏရီ ေနမေကာင္းဘူးလားဟင္ မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူး"
"စိတ္မပူပါနဲ႕ တို႔က က်န္းမာပါတယ္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးေနလို႔ ဖ်ားတာမဟုတ္ဘူး မနတ္ျဖန္ဆိုကိစၥေတြရွင္းၿပီ အဲ့က်မွပဲအိပ္ေရးဝဝေသခ်ာျပန္အိပ္ေတာ့မယ္ ဒီရက္ပိုင္း တို႔စိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္တာသိသားနဲ႕"
သိတာေပါ့။ ဏရီ စိတ္ေကာလူေကာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းေနလဲဆိုတာ သူသိေနပါသည္။ အခုရက္ပိုင္း ဏရီကသူမနားမွာအခ်ိန္ျပည့္ေနေပးေပမဲ့ အလုပ္သာႀကိတ္လုပ္ေနသည္။ ဏရီ႕ရဲ႕ပုံစံကတစ္ခုခုကို ေဇာက္ခ်လဳပ္လ်င္ဘယ္သူတားတား တားလို႔ရမည့္ဟန္ပန္မရွိ။
တီတီ။ တီတီ။ တီတီ။
"အာ ဏရီ ကြၽန္မဖုန္းေျပာလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္"
ဏရီ႕မ်က္လုံးမ်ားက Laptop ဖန္သားျပင္ကေနမေ႐ြ႕ပဲ သူ႕ကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္။ အခုက ဏရီကသူ႕ကြန္ဒိုမွာလာေနေနတာ။ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ခါနီးမွ မိဘေတြအိမ္ျပန္ေလသည္။
"အင္းေျပာ အကုန္သိရၿပီလား"
"...."
"အိုေက အဲ့တာဆို ငါ့ကို မူရင္းတစ္ခု ေကာ္ပီ ႏွစ္ခုလာပို႔ေပး"
ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ သက္ျပင္းတစ္ခုခ်မိေလသည္။ ပုံမွန္စိတ္နဲ႕သာဆို ဒီအခ်ိန္ သူ ေဆးကရက္ေသာက္ကာေနေနမိမွာ။ အခုေတာ့ အိမ္ဧည့္ခန္းမွာ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြၾကားနစ္ျမဳတ္ေနရသည့္ ဏရီ႕ေၾကာင့္သူ႕မယ္သက္ျပင္းသာခ်ေနရပါသည္။
"ဘာေတြမ်ားျဖစ္လို႔သက္ျပင္းေတြပဲခ်ေနရတာလဲ တို႔ကိုေျပာျပေလ"
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီတိုင္းလုပ္ခ်င္တာမလုပ္ရလို႔ ဒါနဲ႕ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ"
"ရွင္ေလးသက္ျပင္းခ်လိဳက္တဲ့အခ်ိန္ပဲေရာက္တာပါေနာ္ ဒါနဲ႕ လုပ္ခ်င္တာမလုပ္ရလို႔ဆိုတာ ေဆးလိပ္မေသာက္ရလို႔လား ဏရီရွိေနလို႔"
YOU ARE READING
ဒဏ္ဏာရီ - θρύλος (completed-9)
Romanceတစ်ခါတစ်လေကျတော့လဲ ဆန်းကြယ်တဲ့ ဒဏ္ဏာရီ ထဲကို ခုန်ဆင်းချင်မိပါရဲ့။
