𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 𝟎𝟏: 𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐨𝐟 𝐃𝐢𝐫𝐭 (𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃)

𝟑𝟖: 𝐋𝐢𝐟𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐇𝐨𝐩𝐞𝐬

     Naging tahimik ang isang linggo nina Ronin at Mathara sa bahay na iyon. It was just the two of them, enjoying every bit of time in happiness and contentment of that peaceful moment.

     "Good morning!" Masayang bati ng dalaga pagkalabas ni Ronin sa kabilang kwarto. Fresh na ito, kakaligo lang. Medyo tumutulo pa nga 'yong mga tubig sa ulo niya. May towel ding nakapulupot sa leeg nito.

     Si Mathara, haggard pa. 

     "Mukha kang bantot ngayon ahh," Ronin mockingly smiled at her pero hinila parin naman niya ito para halikan sa pisngi.

     Tinulak siya ng dalaga. "Wa mo akong lapitan." Masama ang tingin ni Mathara dito. 

     "Joke lang yun." Hinila siya ulit ng binata pero inalis niya ang kamay sabay dabog at pasok sa kwarto niya para maligo. Natawa si Ronin sa inasta nito sabay iling at kuskos ng ulo niya.

     As usual, breakfast is ready. Just the typical Filipino breakfast. Some fried sunny side up eggs, bacon and some sausages. Nagtempla na muna ng kape si Ronin habang hinihintay ang dalaga sa kusina.

     Umulan pala kagabi. May mga bakas pa ang ulan na yun sa labas. The rain had left its droplets on the window panes, glistening in the soft light. Di mapigilan ni Ronin na i-enjoy ang bawat segundo ng katahimikan. This is something he didn't knew he needed. 

     Buong buhay niya, nabuhay siya sa poot at galit. Puro paghihigante lang ang gusto niya. Starting a new life felt incredibly refreshing for him. It was as if he had returned to a time when his heart was filled with happiness and contentment. Nung panahong bata pa siya. Ang kaibahan lang ngayon ay bubuo na siya ng sarili niyang pamilya.

     Tapos na maligo si Mathara. Hinayaan niya talagang basa 'yong buhok niya nang magpunta sa kusina. 

     Napangisi si Ronin. Umikot lang ang eyeballs ng dalaga sabay kuha ng sariling plato, kutsara't tinidor. "Galit ka?" kunot noong tanong ni Ronin. 

     Hindi sumagot si Mathara, padabog lang niyang nilagay ang plato sa mesa. Malayo din siya kay Ronin. Lumapit ang binata dito dala dala ang kape niya.

     "Joke lang naman yun," sabi nito sabay lagay nung cup sa mesa. He pulled her close, placing small kisses on her cheeks, then her forehead, her nose, and finally her lips. Mathara tried to hide her smile pero kumawala parin ito. 

     He hugged her from the back, planting small kisses on her neck.

     "Mabango na ako." As if nakasimangot si Mathara, nakikiliti naman kaya napapasmile parin siya.

     "Ikaw kaya i-breakfast ko no?" Ronin whispered giving Mathara butterflies. His warm breath is touching her skin. 

     Ronin is easily turned on by this girl. He felt that bolt of electricity running down his system. Mathara felt the same. 

     "Landi mo talaga," komento ng dalaga dito sabay tanggal ng mga kamay nitong nakapulupot sa kanya. She turned to face him and hugged him tightly from the front.

     "May gusto ka bang gawin ngayon?" tanong ni Ronin planting one last kiss on her head. Hinahaplos din nito ang buhok ng dalaga sabay patong nung chin niya sa ulo nito.

     Umiling lang ang dalaga. Humiwalay na sila pareho para magbreakfast.

     Sa gitna ng katahimikan, biglang naalala ulit ni Mathara ang kapatid na si Arriety.