𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 𝟎𝟏: 𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐨𝐟 𝐃𝐢𝐫𝐭 (𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃)

𝟏𝟏: 𝐆𝐫𝐢𝐦 𝐓𝐡𝐨𝐮𝐠𝐡𝐭𝐬

     Mathara fell asleep on the couch the moment they arrived home. Uupo lang sana ito para magpahinga, but she ended up sleeping. 

     She must be tired.

     Ronin noticed na inagawan na siya ng pwesto ng dalaga. Kahit magreklamo naman siya ay hindi siya nito maririnig. Bubuhatin nalang niya ito para i-transfer sa kwarto. Dahan dahan na niya pinwesto ang mga kamay para buhatin ang dalaga.

     "Hmm?" Mathara murmured unconsciously, making him pause for a moment. Doon siya nagkataong titigan ang mukha nito.

     Watching Mathara in the serenity of her sleep gave him warmth. She looked way more beautiful up close kahit na medyo magulo na ang buhok nito. Siguro kung gising ito ay itutulak siya nito palayo.

     He looked away and lifted her. Hindi naman pala ito mabigat. 

     Madilim na sa labas, ang bahay ni Ronin ang naisipan ni Jaxon na huling kakatukin sa araw na yun. Isa ito sa bahay na nasa impormasyong nakuha niya mula sa hospital. Yes, mabilis kumilos itong si Jaxon. He has no time to waste. He needed as much approval as he can para manatili sa organisasyon ni Mathias.

     Ronin, bored and dissatisfied with the programs on TV, kept changing the channels. Nawawala 'yong magandang mood niya sa kakapindot nung remote. He sighed as he drank the canned beer in his hand.

     "What the-- Wala bang matinong mapapanuod ngayong araw?" he murmured, turning it off. Matutulog na lang siya.

     Nilagok na niya ang natitirang laman ng can at itinapon ito sa basurahan, when someone knocked. Gabing gabi na, kaya napatingin siya sa relo niya. It's 10:00 PM. Napakunot noo siya.

      Sino naman kaya ang kakatok sa bahay niya ng ganitong oras?

     Kumatok ulit ito kaya binuksan na niya. Bumungad sa harap niya ang isang lalaking nakasuot ng formal black suit. Ronin is a bit intimidated. Kino-compare na naman niya ang sarili dito. He's just wearing an old faded pants and a white sando habang kaharap ang isang formal na lalaki. 

     "Hi. I'm Jason," pagpapakilala nito. He's faking his name, sa totoo ay si Jaxon talaga yun. "Sabi ng hospital nalimutan na daw niya manghingi ng contact details mo. I'm looking for a missing member of our family," dagdag nito. 

     "And?" Napasulyap nalang si Ronin sa itim at magara nitong sasakyan. 'Who is this guy?' His thoughts are bugging him. He is sensing something dark and heavy around that guy. "They gave you my address?" 

     Nagtaka si Ronin. Bakit parang madali lang sa hospital ang ibigay ang mga information nila. Diba dapat pinoprotektahan nito ang mga sensitive informations ng patients?

     "I'm a family. Anyways, pwede bang malaman kung may kasama ka nga dito? I heard may nasagip kang babae mula sa ilog." Mas lalong bumigat ang pakiramdam ni Ronin. He felt like there is something sinister about this man in front of him, that he can't trust him.

     Ayaw ni Ronin na i-surender si Mathara. Baka human trafficker itong nasa harap niya. Little did he know, Mathara and Jaxon are of the same skin. 

     Now, how would Ronin answer? Para kasing hindi na niya alam paano ba siya dapat sumagot.

     "Ano bang pangalan niya?" tanong nalang ni Ronin. Wala na talaga siyang ibang maisip.

     Hindi makasagot si Jaxon. Syempre hindi naman siya sigurado kung si Mathara nga ang nahanap nito. Kung si Mathara man, baka ibang pangalan ang sinabi ng dalaga.

     It was an awkward silence between them.

     Aalis na sana si Jaxon nang masulyapan niya ang pinto ng kwarto sa loob na medyo nakabukas. It only showed him a woman's back. Nakatalikod kasi si Mathara mula sa kanila. 

     "May kasama ka pala," sabi ni Jaxon, still looking inside Ronin's house.

     "Ah, si Luci?" Ronin acted as normal as he could. "That's my wife," he added. What else can he say? Bumalik kay Ronin ang atensiyon ni Jaxon.

     "Pasensiya na kung nadistorbo ko kayo. Aalis na ako," sabi nito sabay talikod.

     Pagkapasok ni Jaxon sa kotse niya ay agad naman niya itong pinatakbo. Ronin is waiting, he isn't closing the door as long as that car is still in sight.

     Jaxon clicked that device on his ears to contact Mathias. 

     "Yes, Jaxon?" bungad agad nito sa kanya. Mathias seemed quite eager to know why he had contacted him. 

     "Hindi ko pa siya nahanap," dismayadong sumbong niya dito. "I'm no longer sure if she's even here."

     "F**k! Why would you call? Wag na wag kang tumawag ulit hangga't wala kang magandang sasabihin. At wag na wag kang bumalik dito hangga't di mo naibabalik ang anak ko." The call ended. Parang umalingawngaw pa sa isip ni Jaxon ang galit na boses ni Mathias. He's always giving their leader bad news and headache. Wala na ata siyang nagawang tama simula nung nawala ang anak nito.

     Siguro ay maghahanap nalang si Jaxon ng matutuluyan sa Santa Elizabeth gayong hindi pa siya pwede bumalik. 

      Para kay Jaxon ay dapat pa niyang imbestigahan ang bahay na yun. He sensed that Ronin was somehow faking it. As they say, you can't fool the faker. Mukhang hindi ito sanay sa pagpapanggap. He is doubting kung totoong asawa nga ito ng lalaki.

     He felt that he need to hear words from the woman. Gusto din niyang makita ang mukha nito.

     Ronin was unable to sleep until midnight. Parang may kung anong gumugulo sa kanya. It's the thought of Luci. Baka kung anong pinanggalingan nito.

     He thought, baka may gustong pumatay sa babaeng ito. 

     Is that guy her husband? Wala namang sinabi sa kanya 'yong nagpakilalang Jason. 

     Baka may anak na tung si Luci tas naiwan na mag-isa.

     Kung ano ano na ang iniisip niya. Wala namang tumatama. The more he thought, the more active he became. Mukhang may pagod na gigising bukas at papasok sa trabahong puyat. 

     'Bakit ko ba ginugulo 'yong utak ko? Why can't I just wait kung kailan niya maaalala 'yong sarili niya?' he thought. 'What if, hindi na talaga bumalik ang ala-ala niya?' 

     Habang gulong gulo na si Ronin kung ano ba talaga tung si Mathara ay nakuha nung board ang atensiyon niya. Bigla siyang kinabahan. A weird thought came to him.

     What if she's Death Devil?

TakahashiKazumi2024