𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 𝟎𝟏: 𝐒𝐜𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐨𝐟 𝐃𝐢𝐫𝐭 (𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃)

𝟒𝟕: 𝐕𝐞𝐫𝐬𝐮𝐬 𝐉𝐚𝐱𝐨𝐧

     "Anong ibig sabihin nito?" Nasasaktang tanong ni Jaxon.

     She just faced him with a confused look on her face, unsure what he is talking about. She's just not feeling really well all of the sudden. So, what's the fuss all about?

     Napatingin si Jaxon sa matalik na kaibigan. Naalala niya bigla ang lahat ng pinagsamahan nila. Ilang taon na din kasi silang magkasama. Jaxon then realized na mas matimbang ang pagkakaibigan nila kaysa sa nararamdaman niya sa dalaga.

     It's final, he will avenge him.

     Umigting ang panga nito. Bumakat sa kanyang noo ang kanyang ugat.He was consumed by rage and ready to charge forward.

     Mathias is just there watching all his hardwork go to dust. What can he do? Wala na ang mga tauhan niya. Siya nalang at si Jaxon ang natira. It's no use. 

     Umatake na si Jaxon sa pamamagitan ng pag back swing sabay sipa. Mathara was able to block it with her arms crossed. Tinulak niya ang paa nito kaya napaatras si Jaxon. Nagpakita na ang sinag ng araw. Tumama ito sa mga mukha nila mula sa mga bukas na bintana. 

     Napatitig si Jaxon sa dalaga. Nandun parin ang nararamdaman niya para dito pero nangingibabaw sa kanya ang sakit hindi lang dahil sa pagkamatay ng matalik na kaibigan. Kundi, sa pag-ibig niyang ayaw suklian ng dalaga.

     Kung siya sana ang pinili nito, walang ganitong mangyayari. If his theory is right, wala na ding kwenta kung ipilit niya ang sarili sa dalaga. 

     "Ahh!" malakas na sigaw ng binata sabay sulong. He unleashed all his best kicks and blows, but she seemed far too relaxed, effortlessly blocking and dodging each one. The thought of victory slowly slipped from his mind.

     What does he expect? He's dueling the Death Devil.

     Iniisip palang niya na di siya kayang bigyan ni Mathara ng pagkakataong mahalin siya ay mas lalo lang siyang nag-apoy. It's just him fighting still hesitant in every blow. Napunta siya sa gilid and was pinned to the wall.

     Pareho silang hinihingal dahil sa umiinit na din ang paligid. 

     He watched that eyes of hers just filled with determination. Sa kanya, hindi man lang kayang basahin ni Mathara ang sinisigaw ng mga mata niya. It is how it is. 

     Kinapa niya ang mga gilid niya habang marahas ang pagtulak ng braso ni Mathara sa leeg niya. Wala siyang makapa. Tinuhod nalang niya ang dalaga pero hindi niya ito natamaan. Siya naman ang tinuhod ng dalaga sa sikmura. Napadaing siya sa sakit sabay dausdos paubo. Hinayaan lang siya ni Mathara.

     "Bakit, Mathara? Bakit mo ito ginawa?" he asked gasping for air, coughing. 

     "Ang mga kagaya natin ay walang karapatang mabuhay. Wala tayong karapatang kumitil ng buhay. Mas lalo nang wala tayong karapatan na dumami," she answered, her voice filled with hatred.

     Tama. Bumalik si Death Devil, pero para patayin silang lahat.

     Nakapa ni Jaxon ang isang biyak na parte nung center table. Bigla itong tumayo at nasaksak ang dalaga sa isang hita nito. 

     "Ahh!" she screamed in pain. Natumba ang dalaga sabay tingin doon sa glass na nakasaksak sa hita. Napasigaw ulit siya sa sakit nang binunot ito ng dahan dahan. She felt that shiny texture of the glass passing through her skin.

     Napapikit niya habang nanginginig ang kamay. Tumulo pa ang mga dugo niya sa sahig. Nanuod lang si Jaxon. He didn't even took advantage. May parte kasi sa kanya na nasasaktan dahil sa nakikita. He don't want to hurt this woman. 

     Gumapang si Mathara sa gilid at pinunit ang suot na white polo nung isa sa mga nakahandusay sa sahig. Mahigpit niya iyong tinali sa sugat niya at tumayo. She took of her boots para gumaan ang paa niya.

     Napakunot ang noo ni Jaxon. Lalaban parin kasi ang dalaga kahit may sugat na ito.

     Hinagis nito ang biyak na glass na yun kay Jaxon, buti nalang at nakailag ito kundi ay sapol ito sa noo. He saw the glass, flying in front of his face bago ito nasaksak sa dingding.

     Pumulot si Jaxon ng iba pang parte sa sahig at isa isa itong hinagis din sa dalaga. She was able to dodge it by side flips and twisting her body. She can even bend really low backwards. Nahiga na siya sa baba nung bend. 

     Tumalon lang ito pabalik ng tayo na para bang walang sakit na nararamdaman. Dumudugo lang lalo 'yong sugat niya sa movements na yun. 

     Lahat ng mga glass parts na yun ay nasa dingding na nasa likuran ni Mathara. Jaxon charged forward again this time dragging a metal chair with him. Hinampas niya ito sa ulo ng dalaga but she slid to the other side. Dumeretcho ang upuan sa sahig na kinasira nito.

     Napalingon ang binata sa gilid, kaya sumalubong sa mukha nya ang tuhod ng dalaga. Malakas din ang impact nun dahilan para magnosebleed siya. Pinahid lang yun ni Jaxon gamit ang manggas ng suit. Hinubad na nga niya ito para mas maging komportable.

     Tinapon niya ang suit na yun kay Mathara to block her view of him and his next attack. 

     It worked but he still wasn't able to hit hear. Nagsquat kasi ang dalaga para ilagan ang sipa na yun. She knew him very well. Mahilig itong umatake gamit ang paa. Mabilis na tumayo ang dalaga para hulihin ang binti nito.

     Tumalon ang dalaga at hinayaan ang sarili na matumba sa gitna ng tuhod ni Jaxon. The next thing he knew, his knee bone was broken. Nasa sahig na si Jaxon sumisigaw sa sakit. Bali na ang tuhod niya. Binitawan ito ng dalaga.

     Tumayo ito at naghanap ng handgun sa mga patay na katawan sa paligid.

     Ni wala nang magawa si Jaxon kundi ang gumapang at maghanap din.

     "Ugh," daing nito sa bawat kilos niya. Halos maiyak siya sa sakit.

     He found a knife to throw but it was too late. Pumutok na ang baril na nahanap ni Mathara. He died right in front of Mathias. Malapit sa paanan nito.

     Mathias is depressed and wala na nga itong gana pang tumayo at tulungan si Jaxon. 

     Oo, masama itong tao pero sa pagkakataong iyon ay napuno siya ng emosyon. Tumulo ang luha nito sa mga mata habang pinagmasdan ang mukha ng anak. Nakatutok na sa kanya ang baril nito.

     Hindi maintindihan ni Mathara ang nararamdaman nang makita ang lumuluhang ama. This is the very first time she saw him cry. Nababasa niya ang lungkot sa mga mata nito.

     'Is this some kind of an act?' she thought, stepping forward really slowly.

     "Go on, anak. End this. Paputukin mo na. Patayin mo na ako."

TakahashiKazumi2024