Rebirth As Khattar (ခတ္တာအဖြစ်ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း)Completed

အပိုင်း ၆၆

''မောင်ခတ္တာရော''

ခါတိုင်းဆက်ထင် အိမ်အပြန်နောက်ကျသည့်အခါ ဧည့်ခန်းထဲတွင်စောင့်နေတတ်သော်လည်းအခုတော့ရှိမနေသည့်အတွက် မီးလာထွန်းပေးသောဒေါ်စုံအားဆက်ထင်မေးလိုက်၏။

''အပေါ်ထပ်မယ်သူ့ရဲ့တီးတဲ့ဟာလေးပိုက်ပြီးအခုလေးတင်တက်သွားပါရဲ့သူဌေးကြီး''

''ကောင်းပြီ''

နှစ်ခြိုက်စွာပြုံးလိုက်ပြီးနောက် ဆက်ထင်အပေါ်ထပ်သို့တက်ခဲ့သည်။မောင်ခတ္တာဆီသို့ချက်ချင်းတော့မသွားသေးပါပဲ အရင်ဆုံးရေချိုးသန့်စင်၍ အဝတ်စားများလဲလိုက်၏။အာရုံတက်ခါစမနက်ပိုင်း၄နာရီလောက်ကတည်းကမြို့စွန်ဘက်ကိစ္စရှိ၍ဆင်းသွားရသည့်အတွက်အိပ်ပျော်နေသည့်ခတ္တာအားမနှုတ်ဆက်ခဲ့ရ။ရွှေစိတ်တော်ငြိုငြင်ကောင်းငြိုငြင်လောက်ပေမယ့် တစ်ခုခုဆိုဘာမှမပြောပဲငြိမ်သက်ကာတိတ်ဆိတ်သွားတတ်သည့်မောင်ခတ္တာရဲ့အကျင့်ကြောင့် စိတ်ခုနေလျှင်တောင်ဆက်ထင်သိရမည်မဟုတ်။

မသွားခင်မလာခင်တိုင်း အနမ်းပေး၍ ''ဦးထင်အန္တရယ်ကင်းအောင်''ဟုပြောပြောတတ်ပြီးလူလည်ကလေးလုပ်တတ်သေးသည့်အတွက် ဘယ်လောက်ပင်ပန်းပါစေတစ်နေ့တာဟာစိတ်ကြည်လင်စွာ။ညဘက်တိုင်းလက်အုပ်လေးချီကာကန်တော့ပြီးအိပ်ယာဝင်သည်ကိုလည်းကြည့်ရင်းအမြဲကြည်နူးရသည်။ဒါ့ကြောင့်ချစ်ရသူနှင့်ဖြတ်သန်းရသည့်နေ့ရက်တိုင်းဟာ ဆက်ထင်အတွက်မပျော်ရွှင်ရသည့်ရက်ဟူသည်မရှိ။

အိပ်ခန်းထဲမှပြန်ထွက်လာသည့်အခါ လသာဆောင်မှကြားရသည့်ဂစ်တာကြိုးလှုပ်ခပ်သံလွင်လွင်လေးအားနားထောင်ရင်းထိုနေရာအနားခြေလှမ်းတို့ဟာဦးတည်သည်။

''မောင်ခတ္တာ''

''ခဗျာ''

တီးလက်စဂစ်တာသံလေးဟာရပ်တန့်သွားပြီးဆက်ထင်ရှိရာဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လာသည့်မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေမှာ ညရောင်နှင့်အတူ အရောင်တောက်ပလျက်။ဆံပင်ပျော့ပျော့လေးတွေဆီ လက်လှမ်းလိုက်ပြီးနောက် လက်ချောင်းများနှင့်ထိတွေ့သည့်အခါကောင်လေးဟာပြုံး၍ငြိမ်သက်နေသည်။