Blinded (One and Only You)

CHAPTER ONE.

CHAPTER 1.

I'M WAITING FOR HER SMILE. Napapansin kong seryoso na ang kanyang mukha. Iba na ang pakiramdam ko kapag ang kanyang mukha ay hindi na maipinta. Alam kong iniisip niya ang mga bagay na aking sinasabi. I am afraid to let her go. I want her to tolerate my feelings and understand me. I am in the middle of the jungle with fear, that she might go and leave me. My fear is eating me. Softly eating me. Gustong-gusto niyang makilala ang tunay na ako. Sino ba ako noong mga panahong wala pa siya? Actually, i've changed.. a lot. I don 't know if it's because of her or just a natural way, people do change. Not because of you are growing old but because you are enhanced. I am in a good shape now.

"You really wanna know my story?" She nod twice. She's still in her serious mode. Maganda siya kapag seryoso pero natatakot ako. Isa siyang amazona kapag seryoso ang kanyang mukha.

"Wala ka ba talaga ng alam tungkol sa akin?" Hindi siya sumagot. Nanatili siyang tahimik. Nakayuko siya at pinaglalaruan ang aking mga daliri. Hinahangin ang kanyang buhok. Parang hinahawi ng hangin ang kanyang buhok para ipakita sa akin ang maamo niyang mukha. We are sitting in the grass. Soft and shaved grass. Surrounded by strangers. Different kinds of strangers. Lovers, loners, weird, happy, sad, emotional people. We?? What kind of relationship do we have? I don't know either. Saying I love you too and saying I miss you too is hard to explain relationship. We are not labeled lovers. We are just in love goody-goody. I trust her. More than I trust myself. I know its wrong to give your whole heart to the one you love. Pero anong malay ko, ang alam ko lang ay nagmamahal ako. Kung wala mang matira sa akin, its not my loss. Kawalan niya yun. Naniniwala akong ako lang, ako lang ang nagiisang taong magtatagal at magaalay sakanya ng buo kong puso.

I hold her hand softly. I give her a smile before I start my long story. Im not a pro in telling my own experienced story, but I want her to understand how I find my way straight to her.

"WAY BACK THEN,

Im just a simple student. No friends, boring day, awkward moments and Poor face. Im not intelligent, im not handsome. Hindi rin ako ang pinangarap ng mga babaeng nagugustuhan ko. I've had my first heartache when I was 12. My first love told me to find another girl because she does'nt deserve my love. Huh? BUSTED!" Nakatingin lang ako sakanya habang patuloy akong nagkukwento. Seryoso pa rin siya at nakikinig na nakasandal sa aking balikat.

"I hate the world. Kasi hinayaan ako ng mundong maramdaman ang sakit. Unang beses palang akong nagmahal tapos busted agad? What a disgrace!" She smile at my me. Her precious smile.

"Ang pinakamasakit pa sa lahat ay ang makita ang taong gusto mo nageentertain ng ibang tao. May itsura, may kaya sa buhay, matalino. Konting nalang perpekto na. Eh ako? Tama nga naman. Hindi niya deserve ang ganitong pagmamahal. Dahil ang nararapat para sakanya ay ang mga taong may ipagmamalaki! Eh sa ipis lang ako nababagay eh. Sobrang pangit ko noon! Nakakahiya talaga ang aking itsura." Humiga ako sa grass at hinatak din ang kanyang katawan pahiga sa akin. Naka-unan siya sa aking braso at patuloy pa ring pinaglalaruan ang aking mga daliri. May mga pigil na ngiti sakanyang mga labi. Ang mga ngiting sakanya mo lang makikita.

"Nangako ako dati, sabi ko sa sarili ko, BALANG ARAW GAGWAPO DIN AKO! MAHAHANAP KO YUNG TAONG PARA SA AKIN! IIYAK KA RIN SA HARAP KO, TANDAAN MO YAN. Tinaga ko sa bato ang mga pangakong yun. Dati, yun lang ang goal ko sa buhay. Ang magkaroon ng gwapong pagmumukha!" Natawa siya.

"Pero akala ko madali. Hindi pala. Ilang relasyon din ang napagdaan ko. Pero lahat sila. Ginawa lang akong laruan. Pagpupustahan kung sino ang unang magugustuhan ko. Iiwan ako na may kasama pang lait. Ito ba yung sinasabi nilang lovelife? Ito ba ang deserve kong buhay? Ang gaguhin at magpakagago!! Pero syempre, hindi naman papayag ang kambal ko. Tinulungan niya ako. Pinagtyagaan niya ang masalimuot kong mukha. Kambal ko siya pero hindi ko maramdaman yung kaginhawaang meron siya. Ang sabi pa nga niya, THUNDER, kung pangit ka pangit din ako. Kasi magkamukha tayo. Ang kulang lang sayo, ayos! Kaya binuhos namin ang oras para gawin akong tao. Ginawa niya talaga akong tao!" Hindi na niya napigilan ang kanyang ngiti. Natawa na si Lightning habang hawak-hawak ang kanyang tiyan.