Blinded (One and Only You)

CHAPTER FORTY.

CHAPTER 40.

  LUST FADES, so you'd better be with someone who can stand you'... Ayon nga kay Alan Zweibel. Ang kalibugan ang susi para sa isang mabuting relasyon. Pero hindi araw-araw ay taglibog. Hindi kinakailangan ng init ng katawan. Kung minsan, unawaan at kulitan lang ang kailangan para magtagal ang isa't-isa. Hindi ko nga alam kung paano kami nagtagal ni Nepumoceno. Paano umabot sa puntong nawala ang galit at inis namin. Napalitan ng unawa at paglalambing.

Lalo na ngayong gabi. Ibinigay na niya sa akin ang kanyang katawan at pinagkatiwalaan niya akong hindi ko siya iiwanan.

"Ugh! Take it slow Thun. Masakit!" Bulong niya habang kagat-kagat ang upper lip ko. Nakaupo sa akin si Nepumoceno. Inaalalayan ko ang bandang ibaba niya para dahan-dahan nitong maipasok ang aking bandera. Hawak ko ang kanyang bewang, ang kamay naman niya ay mahigpit na nakahawak sa aking buhok. Masakit sa totoo lang pero alam ko namang mas masakit pa ang nararamdaman niya kaysa sa sakit ng sabunot.

"Amp! God! Thun, parang ginugunting." Kagat-kagat pa rin niya ang aking labi kahit na nagsasalita. Buong-buo nang naipasok ang aking bandera sa kalamnan niya. Wala pa kami sa kalahati ng seremonya pero hingal na hingal na siya.

"Ugh!" Napatingala ako ng igalaw niya ang kanyang katawan, taas-baba. Parang lumilipad ang pakiramdam ko sa mga oras na ito. Damn! She's tight! And I love the fact that she is a virgin.

Ang mga daliri niya ay naglakbay patungo sa aking pisngi. Kahit na hingal na hingal siyang taas baba ay nagawa niya pa akong sampalin.

"Ouch! What for?" Sigaw ko sakanya. Nang mapatingin ako sakanyang mukha'y nakapikit ito. Kitang-kita na nasasaktan siya.

"'King ina! Thunder, ang hapdi." Napahawak ako sa aking pisngi at hinimas ang parteng masakit. Hayop! Parang nalaglagan ng sampung bato ang mukha ko ah. Walangyang babae to! Masakit na pala pero patuloy pa rin siya.

"Nepumoceno, hindi kasi ganyan." Ang dalawa niyang kamay ay ipinatong ko sa aking balikat. Ang kanyang bewang naman ay niyakap ko ng mahigpit at sinigurado kong hindi siya matutumba sa aking pag-ikot.

Ang hubad niyang katawan ay hiniga ko sa sa sofa na inuupuan ko kanina. Hinugot ko ang magkabila niyang kamay at ipinuwesto ito sakanyang ulunan. Inabot ko naman ang kanyang labi at hinalikan.

"Rule number one, wag kang kabahan." Bulong ko habang magkalapat ang aming labi at ang aking pagkalalaki ay labas-masok sakanyang bulaklak. Napadilat siya sa aking mga sinabi at tumango.

"Rule number two, wag mong isipin yung sakit. Isipin mo yung Heaven feeling!" Sa pagkakataong ito ay kinagat na niya ang aking labi. Kaya naman inilayo ko ng kaunti ang aking labi sakanya.

"Ikaw kaya tirahin ko. Gagang to! Palit tayo ng posisyon. Akala mo ba heaven? Hell! Like hell!" Sigaw niya. Tinakpan ko naman ang kanyang bibig gamit ang isa ko pang kamay. Kamuntikan na niyang makagat ang aking palasing-singan kaya naman pinanggigilan ko ang nipple niya.

"Nyeta ka! Wag kang maingay. Baka marinig tayo ng mga kapit-bahay." Saway ko kay Nepumoceno habang hawak-hawak ko ang kanyang right nipple. Ang bibig ko naman ay nasa kanyang kaliwang dibdib, pinaikot-ikot ang aking dila at pinaglaruan ito.

"Tama-Haha-tama na-haha! Thun, nakikiliti-haha! Thun! tama na nakiki-haha-ako." Parang tanga siyang tawa ng tawa habang pinalalaruan ng aking dila ang isa pa niyang nipple. Kamuntikan na kaming malaglag pareho sa makipot na sofa. Isa pang galaw niya ay gugulong na kami pababa sa malamig na sahig.

"Tama na! Nakikiliti ako." Ang isa niyang kamay ay nakawala sa aking pagkakahawak, ang kamay na ito ang ginamit niyang panulak sa aking mukha para tigilan ko na ang pagdila sa kanyang dibdib. Nang magmatigas ako'y nakatanggap ako ng masakit na batok mula sakanya.

"Damn! Abnormal ka talaga. Bahagi yun ng sex." Bilin ko sakanya. Napatingin naman siya sa akin at nagtaas ng kilay.

"Ako ang masusunod, ako ang amo at isa pa, pagkababae ko ang kinukuha mo. Kaya ako ang batas. Wala kang ibang gagawin kundi ang sumunod sa utos ko." Masungit niyang bilin sa akin. Tinulak naman niya ang aking katawan palayo. Tumayo siya at hinila ako papunta sa aming kwarto.

Bago kami tumungo sa higaan ay humugot muna siya ng tali mula sakanyang aparador.

"Para saan yan?" Tinakpan niya ang aking bibig gamit ang maliit niyang hintuturo para hindi na makapagsalita pa.

"Shss.. bawal magtanong!" Sagot niya. Nang makuha na niya ang dalawang taling may parehong haba, tinulak ako ni Nepumoceno pahiga.

"Ako ang masusunod." Bulong niya sa aking tenga habang nakapatong sa akin. Ang isa kong kamay ay itinaas niya. Maya-maya pa ay ang isa naman. Nang tumingala ako para tignan kung ano ang nasa aking kamay, nagulat ako. Nanlaki ang aking mata. Nakatali ang magkabila kong kamay sa headboard ng higaan na ito.

"Ano to?" Gulat na gulat kong tanong. Naisahan ako ah. Walangya.

"Wag kang magulo. May napanuod kasi ako eh. Itatry ko lang." Pucha! Ano to BDSM? Bandage dominant submissive masochism! Bawal to ah.

"Ho-hoy! Pakawalan mo ako!" Sigaw ko. Pero hindi niya ako sinagot. Hinalikan niya lang ang aking labi na para bang wala nang bukas. Habang magkalapat ang aming labi ay gumagala ang kanyang mga daliri. Parang nagbibilang ng muscles sa aking abdomen.

Naupo siya sa banda ibaba ko at ipinasok ito sakanyang pagkababae. "Thun-thun, simula ngayon, ako na ang masusunod."

Masusunod? Walangya! Eh kahit naman noon ikaw pa rin ang batas eh. Kawawa na nga ako lagi. Kulang nalang, lagyan mo ako ng cadena sa leeg at kaladkarin para sumunod sayo.

"Ayoko!" Sigaw ko kaya napahinto siya at tinitigan ang mukha kong hirap na hirap sa aking posisyon.

"Your just-" Naputol ang kanyang sasabihin ng umentra ako bigla.

"Damn pet Nepumoceno. Paano natin mamahalin ang isa't isa kung aso ang tingin mo sa akin?" Hindi na siya nakasagot sa aking sinabi at pinagpatuloy ang kanyang nasimulan.

Walang imikan, tanging paghinga lamang. Ang aming balat lang ang naguusap hanggang sa nakaramdam na ako...

"Nepumoceno, pull it out. Im coming." Hingal na bulong ko sakanya. Pero umiling ang gaga.

"Damn it! Gusto mo bang makabuo tayo?" Galit na sabi ko habang nagpipigil mailabas.

Bago pa siya makasagot ay hindi ko na talaga napigil. Nailabas ko na ito sa kanyang loob at napapikit nalang sa pagod.

Habang nakapikit ay naramdaman ko ang kanyang yakap. Yakap na mahigpit at bulong na nagpadilat sa akin.

"Thun-thun, I will do anything.. wag mo lang akong iwan. Ikaw nalang ang mayroon ako. Kahit na ipagtabuyan kita, wag kang mapapagod na umalalay sa akin. Please. Im doing this because youre the only one for me." Sa unang pagkakataon ay gusto kong sumigaw. Gusto kong tumakbo ng tumakbo dahil sa kaligayahan. Ngayon lang. Sa tanan ng buhay ko ay wala pang nagsabi sa akin ng mga salitang nakapagpabukas ulit ng isip at puso ko.

Ilang taon akong naghintay. Marami-rami na ring mga babaeng nakagalaw sa akin pero lahat sila ay katawan lang ang habol. Lahat ay mga babaeng pang-isang gabi lang.

Naramdaman ko na ang pagluwag ng taling nakabuhol sa aking kamay. Siguro'y tinanggal na niya ito.

"Thun, bubuksan ko ang nararamdaman ko para sayo...basta wag mo akong iwan. Pagaaralan kitang mahalin." Yumakap din ako sakanya at hinagod ang hubad niyang likod.

"Hindi kasi napagaaralan ang pagmamahal, Light. Hindi madaling magbukas ng damdamin. Lalo na kung ginagawa mo ito para lang makalimutan si Socrates." Naramdaman ko ang pagtulo ng kanyang luha. Umagos ito sa aking dibdib kaya naman naalarma na naman ako.

Hanggang ngayon, nararamdaman ko pa rin na mayroon pang natitirang pagmamahal si Lightning kay Socrates. Masakit pa sakanya ang nakaraan. Mahapdi pa din.

"Wag kang magalala.. hindi naman ako magrereklamo kung maging panakip butas lang ako." Matapos kong sabihin iyon, tumingala siya. Hindi ko maintindihan ang reaksyong nais niyang ipahiwatig. Masaya ba siya o nalulungkot? Galit ba o baka naman naaawa sa kalagayan ko. Eh ano pa nga bang magagawa ko? Sadyang panakip butas lang.

-END OF CHAPTER FORTY.-