-"Tom, kızın adı Deniz Öztürk. Hakkında bildiğim tek şey Türk olduğu. Kızla ilgili bulabildiğin tüm bilgileri bul. En yakın zamanda da bana rapor et."
Mr. Brown, telefonu kapattıktan sonra düşünceli bir şekilde arabasının camından dışarıyı izlemeye başladı. Elizabeth'e söylemesi gerektiğini biliyordu ama bu durum sevgili karısının hiçte hoşuna gitmeyecekti. Ve oğlunun o kızdan ayrılması için elinden gelen herşeyi yapacağına da emindi. Diğer taraftan inatçı oğlunun o kızdan vazgeçmeyeceğinin de farkındaydı. Oğlunun genç kıza olan bakışlarından anlamıştı bunu. İlk defa oğlu ve karısı arasında kalıyordu. Ve ilk defa bu kadar kararsızdı. Arabanın durmasıyla şöförünün arabadan inmesini beklemeden kapıyı açıp arabadan indi. Hızlı adımlarla evin kapısına vardığında başı önüne eğik bir şekilde zile basıp kapının açılmasını bekledi. Kapı açılıp
-"Hoşgeldiniz MR. Brown" sesiyle başını yavaşça yukarı kaldırıp
-"Maria, Elizabeth evde mi?" derken çoktan içeri girip çeketini 40'lı yaşlarının sonundaki kadına doğru uzattı. Kadın ceketi eline alırken
-"Salonda efendim. Misafiri var."
-"Tamam. Teşekkürler." dedikten sonra hızla salona doğru ilerledi. Tam içeri girecekken kapıdan çıkan genç kız ve karısıyla birlikte olduğu yerde durdu.
-"Elizabeth, bak ben seni anlıyorum ama Dean'in bana karşı birşey hissettiğini düşünmüyorum. O gün yüzüme bile bakmadı."
-"Amanda, güzel kızım. Dean, soğuk bir çocuktur. Duygularını fazla belli etmez ama sevdi mi tam sever. Göreceksin bak seni bir tanısın. Senden başkasını istemeyecek yanında."
-"Belki de sevdiği başka biri vardır. Olamaz mı?"
-"Olsaydı, inan bana biliyor olurdum. Sen bana güven ileride bana teşekkür edeceksin."
Amanda, karşısındaki kadının ne derse desin vazgeçmeyeceğini anladığı an susmaya karar verdi. Daha fazla konuşarak kendini yormak istemiyordu çünkü.
-"Peki, Elizabeth sen ne dersen öyle olsun. -telefonundan saate bakan genç kız- Benim gitmem lazım. 2 saat sonra babamla birlikte bir toplantıya katılacağım. Sonra görüşürüz." dedikten sonra Elizabeth'e sıkıca sarılıp gitmek için hazırlanan genç kız karşısında duran adamı farkettiğinde gülümseyerek yanına doğru ilerledi.
-"Merhaba Mr. Brown."
-"Merhaba Amanda. Toplantı için hazır mısın?"
-"Her zamanki gibi."
-"Harika. Desene baban senin sayende bir ihaleyi daha zorlanmadan kazanacak."
-"Sizden böyle bir iltifat duymak benim için büyük bir onur Mr. Brown."
-"Gerçekleri söylüyorum... Ben seni daha fazla tutmayayım."
-"Tekrar teşekkürler." diyerek yanından ayrılan kızın gözden kaybolmasıyla kendisini salondaki koltuklardan birine attı. Karısının gelin olarak düşündüğü kızla oğlunun kendisine eş olarak düşündüğü kız arasında gidip geliyordu. Hangisi oğlu için daha iyi olurdu acaba.
-"Ne düşünüyorsun hayatım?"
-"Ne ile ilgili?"
-"Amanda ile ilgili tabiki. Kabul et. Kız dört dörtlük aynı zamanda Dean'in hayalindeki kıza çok benziyor. Güzel, kibar, terbiyeli, çalışkan..."
-"Bilemiyorum yani Dean..."
-"Dean de isteyecek. Göreceksin."
-"Ben o kadar emin değilim."
