Genç kadın, huzursuz bir şekilde yatakta dönerken yatağın diğer tarafındaki kocasına sarılma amacıyla uzattığı parmakları soğuk çarşaf ile temas ettiğinde istemsizce tek gözünü açtı. Ve bir süre yatağın boş tarafını inceledi. Kocasının yattığı yer fazlasıyla toplu gözüküyordu. Derin bir nefes alırken diğer gözünü de açan ve hemen karşısında duran banyonun yarı açık kapısı içerde de kimsenin olmadığını kanıtlar biçimde karanlıktı. Elleriyle yüzüne gelen saçları geriye atan Deniz yanı başında duran saatin ekranında yazan saat ile gözlerini devirdi. Ardından da hızlı bir şekilde yataktan kalkıp geceliğinin sabahlığını üzerine geçirerek odadan çıktı. Çocuklarının odasının önünden sessiz bir şekilde geçtikten sonra kocasının son zamanlarda fazlasıyla vakit geçirdiği odanın kapısını açtı ve aylardır olduğu gibi kocasını çalışırken buldu. Kapıyı kapatmasıyla mavi gözler hızlı bir şekilde kendisine döndü. Hayran olduğu mavi gözler yaramazlık yaparken yakalanmış bir çocuğu andırıyordu.
-"Deniz, bu saatte ayakta ne işin var? Uyusana!"
-"Bunu benim sana söylemem gerekmiyor mu?"
-"Çalışıyorum."
-"Her zamanki gibi!"
-"Deniz, sadece..."
-"Önemli bir ihale ve çok az bir zamanınız kaldı. Biliyorum. İki aydır aynı cümleyi duyuyorum senden... Ama bilmelisin ki kendimi kullanılmış gibi hissediyorum."
-"Kullanılmış mı?"
-"Evet, kullanılmış... Birlikte harika bir gece geçiriyoruz ve sabahın 05.00' inde bilincim yarı açıkken sarılmak için kollarımı kocamın her zaman yattığı tarafa uzattığımda soğuk nevresimle karşılaşıyorum."
-"Hayatım, biz evliyiz."
-"Evliyken kullanılmış gibi hissetmek daha kötü." diyen karısını hızlı bir manevrayla kucağına çektikten sonra
-"Deniz, sevgilim yapma böyle."
-"Seni özlüyorum, Dean. Aslında seni özlüyoruz... Aynı evde, aynı masada, aynı yatakta olduğumuz halde özlüyorum seni. Bizimleyken bile bizimle değilsin. Aklında sürekli başka şeyler var."
-"Böyle düşündüğünü bilmiyordum, üzgünüm."
-"Hadi gel birlikte uyuyalım." Kocasının gözlerinin yavaşça masadaki kağıtlara döndüğünü farkettiğinde elindeki son kozu kullanıp "Lütfen." diye fısıldadı.
-"Tamam. Ben de yorgunum zaten. Biraz uyusam iyi olur." dedikten sonra karısının kucağından kalkması ile oturduğu sandalyeden kalktı. Ardından da elinden tutan karısını takip ederek odadan dışarı çıktı.
XXXXXXXXXXXXXX
Genç adam, eline aldığı kravatla merdivenlerden aşağı inerken on bir aylık olmuş bebeklerinin kahkahasının kulaklarına ulaşmasıyla yüzünde oluşmaya başlayan tebessüme engel olamayarak mutfağa girdi. Yemek masalarında oturmuş bir şekilde annelerine gülümseyen çocuklarının başlarına birer öpücük konduran Dean, daha sonra elindeki kahvaltılıkları masaya yerleştiren karısının yanına gidip dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu.
-"Günaydın."
-"Günaydın. Kahvaltı hazır sayılır. Otur sen çayını doldurayım bende."
-"Deniz, kahvaltı için vaktim yok. Erken çıkmam lazım." diyen kocasıyla ister istemez duraksayan genç kadın yüzüne yerleştirdiği alaycı gülümseme ile
-"Bilmiyordum kusura bakma. Bir dahakine sekreterini arayıp sorarım. Hangi gün ve saat müsaitsen ona göre hareket ederim."
-"Deniz!"
