Hayat bir tiyatro oyunudur ve her an herşey değişebilir. Ne yöne çekeceğiniz size kalmış...
Deniz, holding kapısından gözü yaşlı bir şekilde çıktığında karşılaştığı Cenk'in kendisini zorla arabaya bindirmesine ilk zamanlar sinir olsa da şuan içten içe minnet duyuyordu. Bu durumda araba kullanabileceğini düşünmüyordu. Dean'in söylediklerini hatırladıkça akmaya devam eden gözyaşları yetmezmiş gibi bir de midesindeki bulantı ile savaş veriyordu.
-"Deniz, iyi misin gerçekten?" Sürücü koltuğundaki Cenk'in kendisine endişeli gözlerle baktığını farkettiğinde başını iyiyim anlamında aşağı yukarı sallarken yanağından akıp giden gözyaşlarının yerini yeni yaşlar doldurmaya devam ediyordu. "Yüzün bembeyaz oldu. Hastahaneye gidelim istersen."
-"Hayır. Gerek yok. Eve gidip dinlen... Cenk, arabayı kenara çek!"
-"Neden?"
-"Hemen!" Duyduğu telaşlı ses tonu ile arabayı kenara çeken Cenk daha ne olduğunu anlamadan arabadan inen ve kusmaya başlayan Deniz ile arabadan inip koşar adımlarla yanına ilerledi. Önce ne yapacağını bilemese de daha sonra yavaş bir şekilde Deniz'in yüzüne gelen saçları topladı.
Genç kadın, midesindekileri boşalttıktan sonra rahatlamış ve utanmış bir şekilde yanındaki Cenk'e bakarken
-"Özür dilerim." diye fısıldadı.
-"Hadi ama Deniz! Kustuğun için mi özür diliyorsun gerçekten?"
-"Ben... Yani seni karının ve oğlunun yanından alıkoyduğum yetmiyormuş gibi bir de yanında kustum. Bu iğrenç."
-"Amanda daha yeni doğum yaptı Deniz ve inan bana bu gibi sahnelere alıştım."
-"O karın."
-"Sende benim arkadaşımsın... Şimdi nasılsın? Rahatladın mı?"
-"Evet. Teşekkür ederim." dedikten sonra arabaya doğru bir adım atacağı esnada
-"Burada biraz oturup konuşmak ister misin?"
-"Amanda?"
-"Amanda beni evden kovdu."
-"Ne yaptın ki?"
-"Hiçbir şey yapmadım. Williams kadın ordusu bizim eve toplandı. Sevgili karımda sıkıldığımı anlayıp 'sen git biraz hava al' dedi. Bende sohbet ederiz diye Dean'in yanına gidiyordum ama kapıda seninle karşılaştım." Deniz, anladım anlamında başını aşağı yukarı salladıktan sonra
-"Biraz hava alsam iyi olur." diye fısıldadı.
XxxxX
-"Dean, Deniz'e nasıl bu evlilik bu şekilde ne kadar sürer dersin? Evliliğini bitirmek bu kadar kolay mı senin için?"
-"Ben sadece..."
-"Seni bekliyorum. Hadi oğlum bana bir açıklama yap ama benden önce kendine bir açıklama yap. Sinirlendiğin zaman ne dediğini bilmiyorsun...Babasının kopyası."
-"Elizabeth, ben ne yaptım şimdi?"
-"Yalan mı? Eğer ben alttan almasam bu evlilik ilk yıllarda biterdi."
-"Abartıyorsun. Ben her zaman evliliğimize sahip çıktım."
-"Ben neden öyle hatırlamıyorum?" Bay Brown, karısının haklı olduğunu farkettiğinde sıkıntıyla derin bir nefes aldıktan sonra oğluna özür dileyen bakışlar atıp
-"Ben akıllandım,hayatım. Seni üzecek, kıracak şeyler söylemiyorum ya da yapmıyorum... Hatırlatmak isterim ki şuanki sorun Dean. Oğluna kızgınsın ama bana bağırıyorsun. Bunun ne Dean'e ne de Deniz'e faydası var." demesiyle karısının öldürücü bakışlarını oğluna çevirmesi ile oturduğu koltukta biraz daha yayıldı.
