ASİ VE MAVİ

Bölüm 7

Mutfağa girmemle çığlığı basmam bir oldu....

***************

Ne yani bu ufaklık mı beni korkutmuştu böyle. Aman Allah'ım o kadar gürültüyü yapan bu minik kedi miydi yani?

"Gel bakalım buraya minik şey seni." kediyi kucağıma alıp sevmeye başladım. Ben okşadıkça oda mırlıyordu. Kafamı kaldırıp pencereye bakmamla şok oldum.

Biri beni izliyordu. Yoksa gerçekten de eve hırsız mı girdi? Korkuyla ne yapacağımı bilemedim. Telefonum... telefonum nerede benim. Ahh yukarıda kaldı. Lanet olsun. Pencerenin arkasında karanlığa saklanmış kişi şuan beni izliyordu ve ben ne yapacağımı bilmiyordum.

Düşün hayal düşün ne yapmalıyım. Ya kalktığım an eve girip bana zarar verirse. Yada kalkmadan tekrar girerse. Hangisi daha mantıklı düşün hadi. Masanın üzerinde olan bıçağı hızla aldım. Ne olur ne olmaz artık. Yukarı çıkarsam köşeye sıkışırım çıkmazsam kaçma ihtimalim daha yüksek. Karanlıktaki adam hala orada ve beni izliyordu.

"Kim var orada?" diye bağırdım. Sesimin dışarı ulaştığından emindim. Cevap vermek yerine bakmaya devam etti.

"Sana diyorum kimsin?"

"Cevap vermezsen polis çağıracağım. Heyy!" peki bunu sen istedin. Elimdeki bıçakla mutfaktaki bahçeye açılan kapıya ilerledim. Tam kapıyı açacakken koşarak uzaklaştı. O cesaretle hızla kapıdan çıkıp arkasından baktım. Kimdi bu karanlıktaki adam. Tekrar içeri girip odama koştum ve babamı aradım olanları anlatıp arkadaşımda kalmak için izin aldım. Tabi umarım dalya müsaittir. Babamla konuşmamı bitirip dalyayı aradım. Üçüncü çalışta anca açmıştı.

"Aloo" dedi uykulu bir şekilde.

"Uyandırdıysam kusura bakma bu gece sizde kalabilir miyim?"
Karşıdan sesler gelmişti tahminen dalya yatakta doğruldu.

"Hayal bir şey mi oldu sesin baya gergin geliyor?"

"Evet eve hırsız girdi bir süre beni izledi ben yaklaşınca koşarak uzaklaştı. Geri gelebilir ve ben çok korkuyorum. Babamda şehir dışında bir gecelik sizde kalsam olur mu?"

"Tabi ki sorman hata hemen bize gel ben sana konum atarım hızlı ol. Ne kadar erken gelirsen o kadar iyi. Yolda dikkat et belki takip eder seni. Ben yatağını hazırlarım sen gelene kadar."

"Tamam dalya hemen geliyorum." deyip telefonu kapattım. Pijamalarımı çıkarıp üzerime rahat bir şeyler giydim sabahki kıyafetlerimi ve pijamalarımı çantama koydum. Telefonu ve anahtarlarımı evden alıp çıkıyordum ki arkamdan bir ses geldi. Olduğum yerde sıçradım. Arkamı döndüğümde miyavlama sesi duymamla rahatladım.

"Ahh ödümü kopardın sen miydin az kalsın seni unutuyordum gel bakalım." kediyi de alıp arabaya bindim. Dalyanın attığı konuma bakıp ilerlemeye başladım. Ana yola çıkınca sürekli aynalara bakıp kontrol ediyordum. Bir süre sorun çıkmadan ilerledim. Işıklarda durduğumda arkama bir araba durdu başta umursamadım. Aynadan baktığımda yüzünü göremiyordum. Tekrar ilerlemeye başladım. Araba peşimdeydi iyice tedirgin olmaya başladım. Kedinin miyavlamasıyla dikkatim dağıldı.

"Tamam sakin ol küçüğüm bize zarar gelmeyecek sağ salim gideceğiz." kediyi mi yatıştırıyordum kendimi mi karar veremedim. Tekrar aynadan arkaya baktım hala takip ediyordu. Kalp atışlarım iyice hızlanmıştı. Biraz daha gaza basıp ilerledim. Sola döndükten sonra dalyanın evine gelmiştim nihayet. Arabayı durdurup eşyaları ve kediyi alıp indim. Arkama baktığımda araba köşede duruyordu. Yine karanlığa saklanmıştı. Koşarak kapıya vardım. Kapıyı resmen yumrukluyordum. Dalya tek yaşadığı için sorun değildi yumruklamam. İki dakika sonra kapının açılmasıyla içeri attım kendimi.