İlk gördüğüm an kaçmalıydım o karanlık mavilerden ama ne kadar kaçarsam o kadar kapılıyordum büyüsüne. Hapsediyordu beni hırçın dalgaları, boğuluyordum demek istesem yanılırım çünkü derine indikçe nefes alıyordum.
Farklıydı,
Tehlikel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu kadar korkacak bir şey yok Berk bedenim suya alışsın diye derine indim biraz ama su çok güzel sen gel istersen." hayır anlamında başını sallayıp fotoğraf çekmeye başladı. Bende kulaç atıp bedenimin rahatlamasına izin verdim. Yarım saat kadar yüzdükten sonra sudan çıkıp titreyerek kazağımı giyecekken Berk omuzlarıma havlu bıraktı. Ona teşekkür edip hızla kurulandım ve kazağımı giydim. Havluyu saçlarıma sarıp çizmelerimi giydim ve arabaya ilerledim. Berk benim peşimden gelip arabaya bindi arabayı çalıştırıp ısıtıcıyı açtı. Geri geri gidip ana yola girerken düşündüğüm tek şey bedenim haricinde ruhumun da yıkandığıydı. Bu dakikadan sonra yeni bir hayata başlayacağım ve bunu Berkle yapacağım.
**************************
Eve geldiğimiz zaman Berk beni hemen banyoya nazik bir şekilde ittirdi. Tabi ne kadar nazik olabilirse. Hızlı ve kısa sıcak bir duşun ardından bedenim resmen yeniden doğmuş gibi oldu. Banyodan çıkmadan önce saçlarıma havluyu sardım ve yüzümü iyice kuruladım. Odama gidip üzerimi giydim, kremimi alıp elime ve yüzüme sürdüm yoksa cildim hemen kuruyor. Odamda işlerimi hallettikten sonra Berkin yanına salona gittim. Köşede ki tekli koltukta oturmuş fotoğraf makinasına bakıyordu. Yanına gidip koltuğun başlığına oturdum ve kolumu omzuna atıp neye baktığını görmeye çalıştım. Berk bu yakınlığıma şaşırsa da sırıtmakla yetindi. Bugün çektiği fotoğraflara bakıyordu. Manzaradan çok ben olsam da güzel pozlar yakaladığı kesin.
"Yakaladığın pozlar çok güzel ışığı iyi ayarlamanın verdiği sonuç mükemmel oluyor ve sende bu mükemmelliği yakalayabiliyorsun buda bir yetenek." Başını çevirip gözlerime baktığında çok fazla yakın olduğumuzu fark etsem de geri çekilmedim. Bundan sonra davranışlarıma dikkat etmeyip o an canım ne istiyorsa onu yapacaktım. Her ne kadar kendime meydan okusam da bu yakınlık sebepsiz yere beni rahatsız ediyordu.
"Yakaladığım şey güzel olunca fotoğraf da güzel oluyor haliyle. Hazır yetenekten konu açılmışken senin ilgi alanların ne merak ediyorum. Burada geçirdiğin vakti değerlendirip beni tanımanı istiyorum tabi bu süreçte bende seni tanıyacağım ve bu adımı da ilk sayıyorum." yetenek diyince Demir'le DEHA da çizdiğimiz resim gelmişti aklıma. Tebessümüm buruk bir hal aldı. Gözlerimin dolduğunu hissetsem de cevap verdim sorusuna.
