İlk gördüğüm an kaçmalıydım o karanlık mavilerden ama ne kadar kaçarsam o kadar kapılıyordum büyüsüne. Hapsediyordu beni hırçın dalgaları, boğuluyordum demek istesem yanılırım çünkü derine indikçe nefes alıyordum.
Farklıydı,
Tehlikel...
"Anlıyorum ben elimden geleni yapacağım emin olun zaten uzun süreli bir tedavi görmeniz gerekmiyor. Bu durumunda aramızda kalacağına şüpheniz olmasın. Ne zaman gitmeyi düşünüyorsunuz." cevap vermek için biraz düşündüm. O sırada telefonuma gelen mesajla kararımı vermiş oldum. Mesaj Dalya'dan dı ve bileti aldığına dair haber vermişti.
" Yarın sabah uçuyorum." dedim kararlı bir şekilde.
************************
"Hım tamam Hayal hanım ben bugün bir şeyler yapacağım peki Demir beyle mi gideceksiniz?"
"Hayır Demir bilmiyor buraya geleceğini düşünmüyorum ama olur da gelirse bilmediğinizi söylersiniz. Şimdi çıkmam lazım iyi günler."
"İyi günler Hayal hanım." doktorun odasından çıkıp ilerlemeye başladım. Demir'in beni takip ettirdiğini bildiğim için temkinli davranmam lazım. Hastaneden çıkıp arabama bindim eve gidip hızla hazırlanmam gerek. Daha babam ne tepki verecek bilmiyorum. Her şey o kadar hızlı gelişti ki nefes alamadım. Yolda giderken babamı aradım.
"Efendim meleğim." babam ilk çalışta açtığı telefonla biraz duraksadım.
"Baba!" dedim yardım istercesine. Oda anlamıştı tabi beni babaydı sonuçta.
"Ne oldu güzel kızım?"
"Ben gidiyorum!" dedim tek nefeste. Şimdi duraksama sırası babama geçmişti.
"Ne demek gidiyorum kızım anlamadım ben nereye gidiyorsun?" babam her ne kadar sakin kalmaya çalışsa da bunu pek başardığı söylenemez.
"Bunu sorma baba gitmem lazım her şeyi ayarladım bu olanlar beni çok zorluyor hem sağlığım hemde okul hayatım mahvoldu. O yüzden bir süre herkesten her şeyden uzaklaşmam lazım senden istediğim şey beni merak etme kendimi topladığım zaman tekrar döneceğim lütfen bu kararıma saygı duy eğer beni engellemeye çalışırsan her şey daha kötü olacak. Ve Demir gittiğimi öğrenmemeli bana bu konuda zaman kazandırabilir misin?" kısa bir süre sessizliğin ardından babam boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Tamam nasıl istersen öyle olsun ama benimle iletişimi koparmayacaksın Demir konusunu da halledeceğim ne zaman gideceksin?"
"Sabah uçuyorum merak etme güvenilir bir yere gideceğim ve orası bana çok iyi gelecek döndüğüm zaman karşında daha güçlü ve sağlam duracağım."
"Tamam kızım hesabına yüklü miktarda para yatıracağım ara ara para durumuna bakıp gerekirse tekrar yatırırım dert etme sen sadece iyi ol yeter."
"Teşekkür ederim." diye fısıldadım. Bu veda gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. Konuşmayı daha fazla uzatmayıp telefonu kapattım. Zaten babamla konuşurken eve yaklaşmıştım. Arabayı park edip aşağı indim. Arkamı döndüğümde bir kaç araba gerisine bir araba daha park edildi. Demir kuyruk gibi adamlarını peşimde gezdiriyordu. Onun bu huyundan nefret ediyorum. Eşyalarımı alıp eve girdim.
