ASİ VE MAVİ

Bölüm 21

Bu bölüme uyacağını düşündüğüm şarkıyı koydum. Umarım sizde beğenirsiniz. İyi okumalar.

************************

"Hayal ne oluyor iyi misin Hayal cevap ver iyi misin? Keşke babanı dinleyip o kadar anlatmasaydım bana senin hazır olmadığını söylemişti ama ben daha fazla bekleyemedim. Özür dilerim ben çok çok özür dilerim." Demir'in sarf ettiği cümleleri bir zaman sonra duymamaya başladım. Kendimi o kadar aç hissediyordum ki ama neye açtım ben. Bu dinmeyen açlığımın yemek olmadığını gayet iyi biliyordum. Açlığın verdiği acıya daha fazla dayanamayarak gözlerimi kapatıp kendimi boşluğa teslim etti....

****************************

Başımın çatlayacak gibi ağrımasından nefret ediyorum. Bu kadar güçsüz olmaktan da nefret ediyorum. Nefret ettiğim o kadar çok şeyin arasında ilklerdeydi bunlar. Gözlerimi açmak için baş ağrımı yok saymaya çalıştım ama bu o kadar da kolay olmadı. Bir kaç defa denadikten sonra bulanıkta olsa görmeye başlamam beni rahatlatmıştı. Gerçi bu baş ağrısıyla ne kadar rahatlayacaksam. Etrafıma bakıp nerede olduğumu anlamaya çalıştım aslında anlamak zor olmadı çünkü başımda öten makine herşeyi açıklıyordu. Gene bir hastane odası. Aman ne güzel. Başımı çevirdiğimde uyuyan bir Demir'le karşılaşmayı ne kadar istesem de sanırım bu sadece rüyamda olur. Çünkü odada ne Demir nede başkası vardı. Hafızamı yoklayıp en son ne olduğunu hatırlamaya çalıştım. Her şey zihnime o kadar çabuk doluştu ki beynim patlayacak gibi hissettim. Annemin ihaneti Demir'in itirafları çocukluğum hepsi zihnimin ayrı köşelerinde cirit atıyordu.

"Hayal uyanmışsın nasılsın?" Demir'in sesi dikkatimi oraya vermeme sebep oldu. Ne zaman gelmiş bu ya?

"Ah şey biraz başım ağrıyor ama onun dışında iyi gibiyim. Neyim varmış öğrendin mi hem babam nerede merak etmiştir beni haber verdin demi bu arada saat kaç?" sorularımı art ardına sıralarken Demir susmamı bekledi. En sonunda çenemi kapatınca oda ağzını açıp sorularıma tek tek cevap verdi.

"Öncelikle iyisin sadece ufak bir kriz geçirdin bu yüzden iki günde bir gelip  tedavi olman gerekiyor ki bu krizlerin boyut atlamasın. İkinci soruna gelirsek babana haber verdim ve oda burada gelir birazdan doktorla konuşmaya devam ediyor babanı bilirsin kolay kolay ikna olmaz doktor şuan kendini atmadıysa ne mutlu bize çünkü tedavini o yapacak..." Demir'in sözüne tebessüm edip başımı salladım.

"Evet bilmez miyim hep böyleydi sanırım bu huyu hiç değişmeyecek."

"Ve üçüncü soruna gelirsek saat şuan 22.45 yani üç saate yakın buradayız." anladım dercesine başımı salladım.

"Demir bana her şeyin ayrıntılı bir şekilde anlatılmasını istiyorum. Bunca zaman hiçbir şey bilmeden yaşadım bana beni çocukluğumuzdan beri sevdiğini söylüyorsun ama ben seni hatırlamıyorum."Demir derin bir nefes alıp yanımda ki sandalyeye oturdu.

"Bunun zamanı değil önce senin iyileşmen lazım kafanı toplaman lazım eğer bunlar olmazsa daha kötüsü olabilir Hayal ve ben bunu istemiyorum lütfen bana da biraz hak ver bunca yıl benden koparıldın zaten bunun bir daha olmaması için elimden geleni yapacağıma emin ol o zaman küçüktük ve engel olamadım ama şimdi neyin ne olduğunu anlayacak ve engel olacak kadar büyüdüm. Seni benden bir daha koparmalarına izin vermeyeceğim. " iyi güzel söylüyorsun da be adam ne kaybetmesinden bahsediyorsun ben sana ait değilim ki. Tabi bunu pat diye söylemedim içimden geçirdim ona söylesem eminim üzülecekti.

"Tamam o zaman şimdi biraz dinlenmek istiyorum sonrada eve gitmek bugün taburcu olabilirim değil mi?"

"Aslında bir gün daha kalsan senin için iyi olacağını düşünüyordum madem bu kadar sıkıldın iki günde bir hastaneye gelip tedavi olmayı kabul edersen bir şeyler ayarlayabilirim."