Should Be Hard | Jily • Çapulcular

Bir ~ "Tebrik ederim."

Not: Daha önce belirtilmemiş yazım hatalarını açıkca belirtin, hiçbir şekilde alınmıyorum.

★

Lily's pov:

Bilmiyorum, belki de sadece uykum kaçmıştı.

Ama benziyordu. Kelebeklenmişti midemde bir şeyler ve gecenin bir aleminde uyumak istemiyordum. Ve hepisi onu düşündüğüm anda olmuştu.

Aşık mıydım?

Umarım değildim. Olamazdım. Bu kadar direnişten sonra aşık olamazdım, bunu kendime yapamazdım.

Belki de sırf prensip yüzünden hala birlikte değildik. Yani, gururum o kadar mı yüksekteydi benim?

Ve yine aklıma aynı görüntüler geldi; yerde oturmuş ensesini kaşıyor, utangaç bir şekilde gülerek gözlüğünü düzeltiyor ve bu minik zaman diliminde beni izliyordu.

O zaman kızarmıştım.

Neden? Yani, aynı şeyi binlerce kez yapmış olabilirdi, yüzlerce kez ve hatta bazen bilerekten bana çarpmış ve elindekileri düşürmüş ve yere düşmüş ve beni de düşürmüş olabilirdi, binlerce kez saçlarını karıştırmış, bana bakarak gülmüş, gözlüğünü düzeltmiş, özür dilemiş sonra da koşarak uzaklaşmış ve hepisini aynı anda yapmış olabilirdi, ne olsun?

Ne olsun ki?

Neden buna bu kadar çok takılmıştım? Neden bu görüntü bir haftadır aklımdan çıkmıyordu, neden midem takla atıyordu? Neden o zaman kızarmıştım?

Neden sabahın körü saat dörtte bunu düşünüyordum?

"Mary," diye fısıldadım yüzümü diğer yatakta yatmış olan kıza çevirerek, "Hey, Mary!"

"Hı?"

"Benim James Potter'a aşık olma ihtimalim yüzde kaç?"

Mary bana dönmeden, "Matematiğim kötü." gibisinden bir şeyler mırıldandı ve yeniden uykusuna daldı. Sorumu anlamamış olduğunu umuyordum.

★

Ela gözler. Kuzgun siyahı saçlar. Parlak gülümseme...

"Lily, tabağındakini yemeyeceksen ben alıyorum, çünkü, çikolatalı kekler burada bitti ve ben diğer tarafa gitmeye üşeniyorum."

"Hı?" dedim çenemi yasladığım elimden kaldırarak. Aslında beni uyandırdığı iyi olmuştu çünkü galiba...

James'i düşünüyordum.

Hatta tüm günü onu düşünmüştüm; Bitkibilim dersinde, Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinde, Tılsım dersinde. Ve bir saat sonra başlayacak Astronomi'de de onu düşünecektim.

"Ha," dedim tabağıma bakarak, "Senin olsun, Eida."

Karşımda Psyche biri hakkında konuşuyordu, Mary ve Eida ise dikkatle onu dinliyordular. İyice dinlediğimde Ayre Izzona isimli Slytherin bir kızı tartışıyor olduklarını anladım ama onları pek umursayacak değildim.

"Bence Derek Oakley ile görüşüyorlar," dedi Psyche. Eida ona 'Delirmişsin.' bakışı atıp kekine geri döndü. Yanlış alarm, Eida onları dinlemiyordu, o kekiyle çiftleşme aşamasına geçmişti.

"Yok daha neler." dedim yumruğumu çenemden indirerek, "Onun bir sevgilisi var."

Psyche omuz silktiğinde Mary de güldü. Benimse gözlerim kapıya daldı. Oradaydı. Saçları sanki hiç tarak dokunmamış gibiydi ve kahkaha atıyordu. Yanında Peter Pettigrew vardı, Lupin zaten birkaç gündü görünürde yoktu, Black ise bir yerlere kaybolmuştu. James'in elinde bir parşömen parçası vardı ve onu zafer kazanmışça havaya kaldırmıştı. Yeniden güldüğünde midem tumurcuklanmaya başladı ve ben kafamı sofranın altına sokmamak için bir savaş vermek zorunda kaldım.