Should Be Hard | Jily • Çapulcular

Yirmi Beş {Birinci Kısım} ~ "İlginç bir sevgi gösterme şekli..."

●Media açılmazsa diye●

Bilin bakalım bu mükemmelliği kim yaptı?

NatRomanova elbette!

Ouf, çok güzel. Bakmaya doyamıyorum.

Bölüme kalırsa, favori bölümüm oldu sanırım... ne kadar biraz aceleye gelse de ve bölümü tamamlayamasam da konu spastik bir şey oldu...

☆

Lily's pov:

Bir pelerin için.

Dün akşamdan beri tüm bunların bir pelerin için olduğuna inanamıyordum.

Ne pelerindi bu? Ignotus Peverell'in pelerin'i olacak değildi ya? Hem böyle değerli bir şeydise, nasıl olmuştu da James onunla hiç hava atmamıştı? Yasak bir şey miydi? Böyle değerli ve gizli saklı kalması gereken bir aile yadigarıydısa, neden James'teydi?

Dokuz saattir bu sorulardan hiçbirine cevap bulamamış olmanın verdiği gerginlikle Büyük Salon'da oturmuş, kahvaltıma çatalımı batırıyordum. Dördümüzün de sesi çıkmıyordu. Dün gece Irven'ın dediklerini gözlerimle gördüğümü anlattıktan sonra ne tepki vereceklerini bilmiyordular. Eida ve Psyche hala olayı hazmetmeye çalışıyordular, her ikisi düşüncelere dalmış bir şekilde tabaklarına bakıyordular. Onları anlıyordum, gerçekten zor bir durumdu. Psyche her ne kadar radikal tavrını bir kenara bırakmış olsa da, hala pek emin gözükmüyordu. Eida da aynı şekilde. Çünkü tüm her şey uyuşuyordu ve bunun bir kurmaca olması mümkün değildi - Lupin buna asla karışmazdı. Ve James de Lupin'e yalan söylemezdi. Ve Irven Sirius'un sevgilisiydi?

Merlin aşkına, bu olay çok karışık.

Dediğim gibi, her şey mükemmel şekilde oturuyordu. Bir şey hariç; Kaymakbira'larına Amortentia nasıl ilave edilmişti? Psyche ve Eida bunu gördüklerinden yüzde yüz emindiler ve ben onların ikisine de inanıyordum. Irven bunu kabul etmişti ama bunu nasıl yaptığını bilmemem bende bile şüphe uyandırıyordu. Bir de Irven'ın okuldaki en iyimser kişi olduğu gerçeği vardı ki tüm her şeyi baltalıyordu.

Mary tabağımı önümden aldı ve içine iki börek daha koydu, "Hiç yemiyorsun sen de!" dedi neşeyle, "Hadi bak, çok lezzetliler."

Onun bu durumda nasıl böyle mutlu olduğunu anlayamıyordum. Özellikle de, daha dün onu ağlarken yakalamışken. Artık mutlu olduğu için mutluydum elbette ama gerçekten hiçbir şey anlamıyordum ve bu benim sinirlerimi bozuyordu.

"Hayır." dedim sadece sucuğu çatallarken. "İstemiyorum."

Evet, dün gece Pettigrew ile beraber bir plan taslağı hazırlamıştık. James karşı çıkmıştı, Lupin mantıklı demişti, Sirius ise inlemekle yetinmişti. Sonuç olarak birkaç düzenleme ve James'i tehdit etmekle bir sonuca varabilmiştik ve James Irven ile Hogsmeade'de buluşacakları yeri dakikleştireceğini söylemişti.