Should Be Hard | Jily • Çapulcular

On İki ~ "Yüzyılın İksir Dehası."

★

James's pov:

İğrenç hissediyordum.

Gazetede ölüm ilanları görünce yüreğim ağzıma geliyordu. Sirius dikkatlice gazeteyi okurken ben, Peter ve Remus gazeteyi neredeyse yırtmak üzereydik.

Ancak tandığımız kimsenin adı listede yoktu.

İki kişi çığlık atınca neredeyse asamı çıkaracaktım ama. Bir an hücuma uğradığımızı zannetmiştim. Ama unutmuştum, Hogwarts gibi güvenli bir yer yoktu.

Esmeralda (soyadını hatırlamıyordum) ve Humper kardeşlerini, Profesörler dışarı çıkarırken gerçekten iğrenç hissediyordum. Onların yerinde ben olabilirdim. Evet, büyük ihtimalle annemle babamın adını burada görseydim çocuk gibi ağlamaya başlardım.

Ya da masaları kırardım. Bilmiyorum, her şey olabilirdi.

Bugünkü Quidditch antremanını iptal ettim. Bu halde ne Psyche'nin tavırlarını kaldırabilirdim, ne Rachel'a sataşmalarını, ne de İan'la Aidan'ı.

★

《 Bir hafta sonra 》

★

Bunun beni kötü bir kaptan yapıp yapmadığını bilmiyordum ama bir hafta boyunca antremanları ayrı ayrı yapmıştım. Rachel'la ayrı, Vurucu'larla ayrı, Kovalayıcı'larla ayrı.

Hafta neytraldi. Ama her an diken üzerindeymişim gibi hissediyordum, her an sınırdaymışım gibi. İan ve Aidan konuşmuyor, Psyche üçümüze de tavırlıydı, aynı zamanda Sirius'la ters ters bakışıyorlardı. Sirius hala benden bir şeyler saklıyor ve yalanlar söylüyor, Lily beni görmezden geliyordu. Slughorn'un benden nefret ediyormuş gibi davrandığını söylemedim mi yoksa?

Üstelik tüm okul bana tavır almıştı. İşte bunun nedenini hiç anlamıyordum. Kimse de söylemiyordu.

Bir nedenden dolayı Peter'in de hiç keyfi yoktu. Evet, tüm okulun ruh hali çökmüştü, ama Peter'i hiç böyle görmemiştim.

İrven? O hala ortalıkta yoktu. Bu da beni fazlaca ürkütüyordu.

Ah, ve bugün büyük gündü. Yılın ilk maçı. Her zaman olduğu gibi, ilk maç, Gryffindor ve Slytherin'di.

Avery bizi aşağılamaktan çekinmiyordu. Bir hafta boyunca Lucinda Talkalot'ın (Slytherin Quidditch kaptanının) onu yapmaması için tehtit etmesiyse pek umrunda gibi değildi.

Psyche'yse bir kez neredeyse Jefferson'la kavga edecekti. Jefferson'un ona ne dediğini duyamamıştım, ama Psyche cidden sinirli görünüyordu. Öyle ki, onu durdurmayı Cale ve ben zorla başarmıştık. Partide Psyche ve Jefferson'un kavga ettiklerini öğrenmem de hiç keyfimi açmamıştı.

Maçtan önce İan ve Aidan'la ciddi bir konuşma yapmıştım. Ne kadar yardım edeceğini bilmiyordum. Psyche'yle de konuşmaya, benimle ne sorunun olduğunu anlamaya çalışmıştım. Ama pek başarılı olmamıştım.

Ama şu an sahadaydık, ben Slytherin takım kaptanı ve Kovalayıcı'sı Lucinda'nın elini sıkıyordum. Lucinda saha dışında iyi bir kız olabilirdi, ama maçta hiç düşünmeden seni yüz metreden süpürgenden aşağı fırlatabilirdi.

Alkış ve ıslık seslerinden kimin ne dediğini duymuyordum. Koç Parker düdüğe üfürdüğü zamansa sadece süpürgeme atlayıp havalanmıştım.

Başta her şey iyi gidiyordu. Quaffle bendeydi. Çemberlere doğru uçuyordum. Ama bu zaman üzerime gelen bir Bludger dikkatimi dağıttı ve Evan Rosier topu elimden almaya çalıştı. Yayınıp çemberlere doğru devam etsem bile, bir Bludger ve Jefferson üzerime aynı anda geldiği zaman top elimden çıktı. Dönüp Jefferson'ın ardından devam etmek istesem de pek gerek kalmamıştı. Psyche Quaffle'ı çoktan almıştı bile (Jefferson'ı süpürgeden düşürmeye çalışsa bile başarılı olmadığını fark ettim).