Hoofdstuk 2

6.7K 296 25
                                    

Ik verander weer terug naar mezelf. Ik loop door mijn tuin naar de achterdeur. Daar tref ik Jade aan in de keuken als ik de deur daar open doe. ik loop door naar mijn kamer. 'Hoi mam.' zeg ik, en geef haar een knuffel. 'Wil je even, je woede kwijt?' vraagt ze. Ik knik. Mijn moeder doet haar handen naar voren. Zo beginnen we een gevecht met spreuken.

Ik loop door de gangen op school. Iedereen kijkt me aan. 'Jij!' Krijst een stem achter me. Langzaam draai ik me om en zie Stacy naar mij toe lopen. Voor ik het weet lig ik op de grond door een duw. Er komt iemand voor mij staan en steekt een hand uit, die ik met moeite pak. Als ik weer op mijn benen sta kijk ik in zijn zilver grijze ogen die bezorgt staan. 'Pascal, maar je mag me PJ noemen.' Zegt hij met een zware maar verleidelijke stem.

'Ariana, maar je mag me Ari noemen.' Herhaal ik hem. 'Heb je ergens pijn?' Weer staan zijn ogen bezorgd. Ik knik en wijs naar mijn enkel, die verschrikkelijk veel pijn doet. Hij pakt mijn hand tas waar mijn boeken in zitten van de grond. 'Wat leuk om een bondgenoot te ontmoeten.' Ik kijk hem vreemd aan en trek mijn rechter wenkbrauw omhoog. 'Wat fijn dat je je aangetrokken voelt tot me, maar ik snap je niet.'

Hij begint zachtjes te lachen en komt dichter bij staan. 'Ik ben er ook één.' Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'WitchWolf.' Zegt hij zacht zodat alleen ik het hoor. Met grote ogen kijk ik hem aan ik geloof hem niet. 'Bewijs het.' Fluister ik terug. Hij draait zicht om naar Stacy, kijkt haar even aan en kijkt dan naar haar tas. Een paar seconde later vliegt hij in brand en Stacy begint te gillen. 'Mijn Dure tas!' Hij knipoogt naar me. 'Doof het vuur als je kan.' Ik kijk naar haar tas en het begint te doven. 'kom we gaan.' Zeg ik samen lopen we weg.

'Welke klas zit je?' Vraag ik terwijl ik gewoon door loop. 'V6A.' Met mijn hand maak ik een gebaar dat hij mij moet volgen.

Eindelijk is school voorbij samen met PJ sta ik aan de rand van de bos. 'Verander in je wolf.' Hij knikt en veranderd. Zijn wolf is zo mooi, zijn vacht is zo zwart en glanzend, en zijn ogen zo zilver als een. Ik kan er niks op bedenken. Hij veranderd terug. 'Nu jij.' Ik verander in een witte wolf met fel blauwe ogen. Ik verander terug. Samen praten we over de gekste dingen en lopen we door het bos. Bij hem voel ik me op mijn gemak, ik ben blij dat ik iemand heb ontmoet die net als mij is. Ik heb er weer een vriend bij.

----

Your Witchwolf Mate [Voltooid] Where stories live. Discover now