Your Witchwolf Mate [Voltooid]

Hoofdstuk 24

Lees dik gedrukte onderaan belangerijk.

Ranaia

We zijn inmiddels aangekomen. Ik had een raar gevoel. Alsof iemand aan het meekijken was. 'Oke dus nu moet ik allen een code invoeren en we kunnen naar binnen.' Zeg ik.

'199-4877-gb6-qwv-1899-mlbp-7764.' Ik voer de code in en zeg het hardop. Het is eigenlijk een leugen, wat logisch is. Ik zie dat iemand mee kijkt dus moest ik wel iets anders invoeren.
'Er is nog een code.' Zegt Liam. 'Rood-blauw-wit-groen-geel-blauw-geel-rood.' Zeg ik weer hard op. Ook dat was een leugen. 'Nog een code! Hoeveel zijn er?' Kreunt Noëlle. 'Nog eentje.' Zeg ik. 'Ranaia Maddelyn Smith 16047.' Fluister ik. De deuren gaan open. 'Ga snel naar binnen.' Sis ik, en doe de deur gelijk dicht.
'Wat zoeken we nu?' Vraagt Jay. 'Weet ik niet.' Zeg ik. Met grote ogen kijkt hij me aan. 'Je brengt ons hier naar toe en je weet niet wat je zoekt, straks is het een val!' Ik begin te lachen. 'Jay we zijn niet in gevaar, ik moet alleen iets zoeken dat ik nodig heb.' Zeg ik. 'Oh ja wat dan?' Sist hij. 'Alle goden, ik zeg toch ik weet niet wat ik zoek?!' Schreeuw ik. Er valt iets op mijn hoofd. Om precies te zijn, een boek.
'Wat de hel?' Ik raap het boek op. Snel maak ik het open. 'Hij is leeg.. dit moet ik weer hebben.' Mompel ik. 'Een leeg boek?' Zegt Jay uit irritatie. 'Nee loempia, als ik iets nodig heb of ik moet worden gewaarschuwd dan gaat het boek trillen en dan verschijnen er letters.' Hij maakt een "Ohw" geluid.
'Kom we gaan weer naar huis.' Mompelt Noëlle. Als we bij de deur aan komen begint het boek te trillen. 'Er is iets ik denk dat we bekeken worden. We moeten dan maar teleporteren naar huis.' Zeg ik. Ze knikken. Ik sla een arm om Liam heen.

'Mam.' Roep ik zenuwachtig. 'Ariana ben je helemaal gek geworden!' Uit angst doe ik het boek open en lees wat er staat. 'Leg hun uit dat Liam niet zo slecht is als hun denken.'
Ik doe wat het boek zegt. 'Luister, Liam is niet zo slecht als jullie denken. Hij komt over als een arrogante type maar dat is hij niet. Ik heb zelf besloten mee te doen aan het gevecht. Noëlle en Jay deden mee zodat ik geen ongeluk zou krijgen. Beoordeel hem alsjeblieft niet zo snel.' Eindig ik met tranen.

'Liam, kom we gaan.' Mompel ik. 'Nee.' Met ogen als schotels kijk ik hem aan. 'Je blijf en maakt het goed met ze.' Heel traag schud ik met mijn hoofd. 'Jawel het zijn je ouders.' Hij geeft me een zachte duw hun kant op. 'Sorry, ik reageerde een beetje overdreven.' Mompel ik.
'Ik vertrouw hem nog niet echt.' Een korte kreet verlaat mijn mond. 'Ongelofelijk pap, ik als haar broer accepteer het! en jij doet moeilijk?' Roept Jay en loopt weg. Ik wil hem achter na gaan maar Liam houd mij tegen. 'Ik ga wel..' Zegt hij. Noëlle kijkt ook boos. Schuddend met haar hoofd zegt ze: 'Jullie zijn echt ongelofelijk..'

Ondertussen is het boek gekrompen. Eerst was hij best wel groot. Als ik hem open doe staat er een nieuwe tekst. 'Trap haar tegen haar been en kijk haar diep in haar ogen aan.' Ik doe wat er staat en Noëlle lijkt zelfs te kalmeren. 'Mam eerlijk, wat vind je ervan?' Vraag ik zacht. 'Ik vind hem een prima jongen, maar ik kan niet alles beslissen.' Fluister ze. 'Ik reageerde best wel overdreven vinden jullie niet? Sorry. Ik deed dat alleen maar om te zien of je het zou opgeven. Dat deed je niet. Je mag bij hem blijven.' Zegt mijn vader. Als een gek begin ik te gillen en geef hem een knuffel.

'Raan, No? Kunnen jullie even komen?' We volgen Jay naar buiten. 'Hij wilt niet kalmeren zijn wolf heeft het overgenomen.' Ik ga voor hem staan. 'Liam,' Zeg ik Zacht. 'Mijn vader accepteert onze relatie..  Of nou ja, als we een relatie hebben. Mijn punt is we mogen samen zijn.' Ik sla voorzichtig mijn armen om hem heen en Langzamerhand begint hij te kalmeren.

------------------------------------------------------------------------

Ik heb besloten om kortere hoofdstukken te schrijven. Dat betekend wel dat ik vaker update, dus 2 á 3 keer per week!! ❤️❤️