Your Witchwolf Mate [Voltooid]

Hoofdstuk 29

Ranaia

Tranen rollen nog steeds van mijn wangen. 'Ranaia?' Even later voel ik twee armen om me heen. 'Laat me los, hij is dood.' Fluister ik. 'Ik ben niet dood.' Ik probeer de persoon van me af te duwen. 'Jawel Liam dood!' Gil ik.

'Doe je ogen open.' Mijn ogen gaan open. Liam staat voor me zonder een schotwond of iets. 'Maar..' ik wijs naar hem. 'Ik ben niet neergeschoten, hij is.' Hij wijst naar zijn oom die op de grond licht.

PJ komt mijn kant op lopen. 'Ga weg.' Sis ik. 'Ik kom alleen dat stomme armband eraf halen.' Ik kijk naar mijn pols, dat zorgde er dus voor dat ik mijn krachten niet kon gebruiken.

'O.' Milan en Jake zijn zachtjes aan het grinniken. Ondertussen ben ik opgestaan. 'Dacht je dat we echt slecht waren.' Beschaamt kijk ik weg. 'Nee.' PJ trekt me in een knuffel. 'Zullen we gaan?' Vraagt Jack. Liam knikt. 'Wacht.' Ze blijven allemaal staan. 'Hoelang was ik knock-out.' Jake begint te lachen. 'Één dag maar.' Antwoord Jake.

'Jongens we moeten nu echt-. Haai Ariana.' Keegan van Londen komt gehaast naar binnen. 'Oh mijn god, Keegan!' Ik geef hem een knuffel. 'Hai my love.' Liam beging zachtjes te grommen. 'Rustig maar tijgertje het is een standaard woord in Engeland. Trouwens ik heet Ranaia geen Ariana.' Liam begint rood te worden. 'Laten we hem hier liggen?' Vraag ik. 'Ja dit is zijn pack house, zijn leden mogen hem hier wel aantreffen.' Zegt Liam

'Gaat het weer.' Ik knik. Op dit moment liggen we in bed want het is al laat en Liam wilt me niet alleen laten. 'Ik dacht dat ik je kwijt was.' Zachtjes begint hij te lachen. 'Ik ben er nog steeds, begrepen?'
'Begrepen.' Maak ik duidelijk.

Hij drukt zijn lippen kort op die van mij. Langzamer hand begin ik te lachen. 'Wat is er?' Vraagt Liam. 'Niks ik vertel het zo wel.' Hij knikt en begint te praten. 'Ik kan het nog steeds niet geloven, hoe sterk onze band is geworden in een paar maanden.' Ik kijk zijn richting op. 'Geef eens je hand.' Hij geeft me zijn hand, die ik stevig vast pak. 'Lieve maangodin, bedankt dat je ons hebt gekoppeld. Ik heb nooit geweten dat Liam een wolf was en nu is hij mijn wolfje.'

'Ik ben nog steeds ouder dan jou.' Ik sla hem zachtjes. 'Onderbreek me niet.' Sis ik lachend. 'Ik ben blij dat we samen zijn.' Liam begint weer te lachen. 'Dat rijmt.' Oh mijn god. 'Ik weet nog de dag dat ik mijn droom kreeg waar ik een keuze moest maken. Ik wad bang om hem te verliezen, ik werd gillen wakker en hij was naast me. In het begin toen ik erachter kwam vond ik het stom en nu ben is heel blij. Amen.'

Liam begint weer te lachen. 'We zeggen geen Amen.' Zegt hij lachend. 'Als je nu geen amen zegt ga ik je zo hard slaan dat je het nooit vergeet.' Dreig ik. 'Amen.' Zegt hij heel snel.

'Wat wou je eindelijk zeggen.' Hij draait zich om naar zijn zij. 'Gaan we ooit trouwen?' Het floept eruit voordat ik het weet, mijn ogen worden groot. 'Ja, maar niet nu later. Binnen 6 jaar.'

'Ik hou van je.' Mind link ik naar hem. 'Ik hou ook van jou. Voor altijd.' Hij drukt zijn lippen op die van mij. Ik hou echt van hem, en zeker voor altijd.

--------
Haaaaaaai morgen komt het epiloog. En dan is het boek afgelopen.

Hoe was jullie kerst. Die van mij was echt stom. Ik weet niet meer wat ik moet zeggen.

Doeix