καινουργιος...ερωτας

παρτ 24

9Στο προηγούμενο
Ακουσαμε ενα δυνατο θορυβο και βγηκαμε γρηγορα εξω.  Μια μηχανή ήταν κατω και ενα αμαξι αναποδογυρισμενο.
Χ"Αυτό το αμάξι...Είναι ...Του μιχαλη" είπε και έτρεξε προς στα κει
Μ"η ελενη"
ΤΏΡΑ
POV Μαριάννας
Έτρεξα γρήγορα προς το μέρος της Χριστίνας.
Είδα ένα χέρι να φαίνεται μέσα από το αμαξι και πήγα γρήγορα εκεί. Η μηχανή είχε πιάσει φωτια
Χ"κάλεσε ένα ασθενοφόρο ΓΡΗΓΟΡΑ" μου φώναξε και άνοιξε τη σπασμένη πόρτα του αμαξιού. Το χέρι ήταν του Μιχάλη,τον έβγαλε προσεχτικά.
Μ"είναι μέσα?" Ρώτησα πανικόβλητη προσπαθώντας να διακρυνο αν υπάρχει άλλος άνθρωπος μέσα.
Η Χριστίνα αφυσε σε μια άκρη τον Μιχάλη που ευτυχώς είχε τις αισθήσεις του και πήγα κοντά στη μηχανη.
Υπήρχε μια σκιά,μάλλον ένας άνθρωπος κάποια μέτρα μακριά από τη μηχανή. Έτρεξα προς τα και για να δει αν ο άνθρωπος ήταν καλά,αλλά και να δει αν ήταν ο Οστιν. Εγώ χτύπαγε τη πόρτα του αμαξιού δυνατά για τη σπάσω και τα κατάφερα. Ο Μιχάλης έτρεξε παρόλο τα τραύματά του και μπηκε στο αμαξι.
Μ"Μιχάλη??" Φώναξα καθώς δεν τον έβλεπα. Το ασθενοφόρο έφτασε και πήρε τον Μιχάλη μέσα από το αμαξι.
Μ"γιατί μπήκες μέσα? Είσαι τρελός?"
Μιχ"η Ελένη.."μου είπε με δάκρυα στα μάτια και άρχισα να τρέχω προς τα κει.
Μαρ"ΟΧΙΙ!!!!!" ουρλιαξα  αλλα οι πυροσβέστες με σταμάτησαν. Έβγαλαν την Ελένη από μέσα,αναίσθητη με πολλά τραύματα και κάτι είπαν μεταξύ τους. Την έβαλαν μέσα και περιποιηθηκαν τον  Μιχάλη.  πήγαν προς τη Χριστίνα.
Χ"...Ο Οστιν "μου είπε σιγανα και . Πήρα τηλέφωνο τον Χαρη .
Χ"έλα μωρό μου τι εγινε"
Μ"χάρη....η Ελένη χαρη" είπα κλαίγοντας
Χ"τι έγινε? Γιατί κλαις" είπε αναστατωμενος.
Μ"έγινε ένα ατύχημα και..Η Ελένη και ο Μιχάλης ήταν μεσα"
Χ"Παναγία μου!! Σε ποιο νοσοκομείο εισται?"
Μ"δεν..Δεν ξέρω που τους πάνε..έλα στη ..χριστινα" είπα και το εκλεισα. Κραταγα τον Μιχαλη απο τους ωμους για να μην πεσει και άρχισα να κλαιω με λυγμούς. Το ασθενοφόρο ήταν ακόμα εδώ.
Χ"γιατί?" Με ρώτησε και εδειξα προς στο ασθενοφόρο. Η Χριστίνα δεν είχε δει ή ακούσει ότι και η Ελένη ήταν μεσα τελικά. Έβγαλα έναν ήχο σαν μικρή τσιριδα και επεσε στα γονατα και αυτη.  Κρατοντας τον τοίχο με το ένα χέρι φώναξε δυνατα.
Χ"ΕΛΕΝΗΗΗΗΗ" ουρλιαξε και επεσε στα γονατα κλαίγοντας με λυγμούς.
  Pov χριστινας
Είδα τη Μαριάννα που κράταγε τον Μιχάλη και έκλαιγε. Πήγα κοντά της και τη ρώτησα
Χ"γιατί?" Δηλαδή γιατί έκλαιγε και μου έδειξε το ασθενοφόρο. ΌΧΙ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ! ΟΧΙ ΚΑΙ Η ΕΛΈΝΗ!!!!
Χ"ΕΛΕΝΗΗΗΗ!" Ούρλιαξε δυνατά και τα πόδια μου δεν με κραταγαν πια. Έπεσα και άρχισα να κλαιω. Δεν ...ενιωθα σαν να πέθαινα εσωτερικά. Η Ελένη,η όμορφη χαμογελαστή ξαδέρφη μου τώρα ήταν χλωμή ,αναίσθητη με αίματα σε ένα κρεβάτι μέσα σε ένα ασθενοφόρο.  Το χαμόγελο της είχε εξαφανιστεί, και το πρόσωπο της ήταν ατονο. Και ο οστιν ηταν σε ενα αλλο κρεβατι ,σε αλο ασθενοφόρο Πνιγομουν, ένιωθα απαίσια και ενιωθα ότι ήταν δικό μου λάθος. Δε μπορούσα να σταματήσω να κλαιω.
Μ"Χριστίνα μου ηρεμισε ,πρέπει να είμαστε ψυχραιμοι" μου είπε η Μαριάννα και είχε δίκιο. Αλλά δεν μπορούσα. Άρπαξα το τηλέφωνο μου και τηλεφωνησα στη μάνα της Ελένης.
Χ"Δέσποινα?" Δεν μπορώ να τη λέω θεια.
Δ"έλα Χριστίνα μου,πως εισται?" Είπε με.Ένα χαρούμενο τόνο στη φωνή της. Δεν μπορούσα να της το πω.
Χ"Μαριάννα η μαμά της ..ελενης πες της το δεν μπορω" είπα κλαίγοντας
Δ"όλα καλά?"
Μ"εμ..κυρία Δέσποινα...Η ελενη"
Δ"τι έπαθε  Ελένη?"Ρώτησα ανήσυχα
Μ"έγινε ένα ατύχημα και...Ήταν μέσα στο αμάξι..Δεν μπόρεσαν να τη σ υναιφαιρουν...Και πάμε στο νοσοκομείο...Αλλά είναι καλά...μαλλον" είπε κλαίγοντας με λυγμούς.
Το ακουστικό έπεσε από τη μεριά της μαμάς της Ελένης και ήχοι κλαμματος ακούστηκαν
Μ"εισται καλά?" Είπε ανήσυχα
Ο Μιχάλης κοίταγε το ασθενοφόρο και έκλαιγε ,μετά είπε κάτι και έκλεισε τα μάτια του.
Χ"ΜΙΧΆΛΗ?" Είπε και έτρεξα σε αυτόν.
Μ"Εγώ φταίω.." είπε πίκρα και ένα δάκρυ ξαναεπεσε απο τα κουρασμένα από το κλάμα μάτια του.
Χ"Όχι Μιχάλη μου δεν φταις εσυ" είπα σκουπίζοντας τα μάτια μου. Η Μαριάννα έκλεισε το τηλέφωνο.
Μ"θα ρθουν από δω"
Είπε και της εγνεψα. Μπηκα στο ασθενοφόρο του Οστιν. Ήταν ξαπλωμένος με κλειστά μάτια. 
Χ"τι έκανες?" Ρώτησα ήξερα ότι ήταν αναίσθητος αλλα ένιωθα ότι με άκουγε. Τον αγκάλιασα αλλα δεν κουνήθηκε από τη θέση του ούτε εκατοστό. Ενιωθα τη καρδιά του να χτυπά δυνατά.
  Τον κοιταξα πληγωμένα και έφυγα από κει. Μπήκα στο αμαξι μαζί με τη Μαριάννα ,το χαρη που μολις ειχε ερθει,και τον Μιχάλη και ακολουθησαμε τα ασθενοφόρα.
**********
Φτάσαμε στο νοσοκομείο και ήταν εκεί η μαμά και ο μπαμπάς της Ελένης ,ο Κωνσταντίνος,η Δέσποινα ,η Νατάσα. Τους είχα τηλεφωνήσει η Μαριάννα. Περιμέναμε στην Αίθουσα αναμονής για να μάθουμε νεα τους. Ήμουν πολύ αγχωμένη,και έπαιζα μετά χερια. Τα επλεκα και τα ξεπλεκα. Μετά από καμία ώρα, μια νοσοκόμα βγήκε από το δωμάτιο της Ελένης.
Θεία Δ"γιατρέ ? Τι έχει γίνει?" Ρώτησε και ο αγγελις (πατέρας ελενης) τη κραταγε για να μην καταρρεύσει.
Γ"η κατάσταση ειναι πολυ δυσκολη,η επεμβαση εγινε με μεγάλη δυσκολία και για τους 2. Ο νεαρος ήταν σε θανατηφόρα κατάσταση αλλα ευτυχώς είναι καλύτερα,δεν θα έλεγα όμως το ίδιο για την κοπέλα. Εχει χάσει πολύ αιμα" είπε σοβαρά
Θ"δηλαδή μπορεί να..."
Γ"δεν μπορώ να πω περισσότερα συγνωμμη,καλό κουράγιο και θα κάνουμε ότι μπορουμε" μετά έφυγε και η θεία άρχισε να κλαίει ξανά,ο θείος να προσπαθεί να την καθησυχάσει, Εγώ να κοιτάω το κενό, χαμένη ,δεν είχα πια δάκρυα να κλάψω, η Μαριάννα σκούπιζε τα μάτια της μετά από πολύ κλάμα και ο Χάρης την είχε στην αγκαλιά του και της μίλαγε. Οι υπόλοιποι ήταν απλά σε πανικό,αλλοι έκλαιγαν και άλλοι . Ώρες μετά κανένας δεν είχε έρθει να μας ενημερώσει για κανέναν.
Θεια"καλύτερα παιδιά να πάτε σπίτια σας ,είναι αργά και οι γονείς σας θα ανυσυχουν" είπε κουρασμένα.
Χ"Εγώ θα μεινω" είπα αποφασιστικά.
Μ,Χ"και μεις"
Οι υπόλοιποι έφυγαν  Γιατί ήταν αρκετά αργά, οπότε μείναμε εμείς.
Ο γιατρός βγήκα έξω τελικά και σηκώθηκαν όλοι μαζί.
Χ"γιατρέ?"
Πηρε μια ανασα και είπε
Γ"εχω καλά νέα και κακα νεα,αρκετά ανησυχητικά νεα"
Τι θα γίνει? Θα μάθετε στο επόμενο πατατακια