καινουργιος...ερωτας

παρτ 42

"Το παρελθόν μπορεί να ξεχαστεί...Οι αναμνήσεις ποτε"
Το παρακάτω κείμενο είναι φανταστικό. Απαγορεύονται οι μονοκαιρι. Ευχαριστώ και καλή αναγνωση
Pov Χριστινας
Σ ηκωθηκαμε απο το πεζοδρόμιο,γιατί είχαμε κάνει που είχαμε κάνει μια σκηνή. Τον αγκαλιασα σφιχτα γιατί δεν θελα να φύγει...Πότε!
Χ"ξέρω ότι έχεις περάσει πολλά και εγώ είμαι η μικρή στρίγγλα που σου τα θυμίζει...Αλλά έγινε κάτι,και έμαθα κατι..."με σταμάτησε πιάνοντας το πρόσωπο μου
Δ"ει,ει,ει μην ανησυχείς μωρό μου...Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις. Θα τα καταφέρουμε ενταξει? Είναι κάποια πράγματα που δεν ξέρεις και Ναι θα τα μάθεις....κάποτε,αλλά όχι τώρα ενταξει? "Είπα σοβαρός. Εγνεψα καταφατικά. Δεν ήθελα να του δώσω και αλλο βάρος.
Το κινητό μου έκανε τον ήχο του.
Χ"μισοο..."είπα γρήγορα και σταματήσαμε να περπατάμε.
Τσέκαρε το κινητό μου και ήταν ένα μυνημα απο τη Ελένη.
ΜΥΝΗΜΑ ΑΠΟ:ελενακι
Είμαι στο σπιτι του Κωνσταντίνου.  Έλα χωρίς το Δημήτρη
ΕΓΩ:
Δεν μπορώ ...Είναι μαζί μου
Ελ:
ΈΛΑ ΌΣΟ ΠΙΟ ΓΡΉΓΟΡΑ ΜΠΟΡΕΊΣ.Είναι σημαντικό.
Έκλεισα την οθόνη ,ξεφησισα και πήγα στο δημητρη που ήταν πιο μπροστά.
Δ"Ποιος ήταν?"
Χ"η μαμά μου ..Πρέπει να πάω σπιτι"ειπα γρήγορα. Μαλακιες ,θα νομίζει Π ι ειμαι πέντε τωρα.
Δ"οκ θα σε πάω εγω"περπατήσαμε μέχρι το σπίτι και την ώρα που άνοιξε τη πορτα ακουσα φωνές...
Δ"τι στο...."είπα ο Δημήτρης
Του χαμογελασα και τον αγκαλιασα.
Χ"άστο "ειπα σιγανα και τον φιλησα.
Στην αρχή ξαφνιάστηκε αλλα μετα με αγκαλιασε απο τη μέση.
Σταμάτησα το φιλί γρήγορα και μπήκα μέσα στο σπιτι.
Χ"θα σου τηλεφωνησω"ειπα και έκλεισε τη πορτα.

Μα για φαντάσου..Όλα τα ρούχα μου να λείπουν από τα σχοινιά σου...
Μια ώρα μετά
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΜΕ
ΕΊΠΕ Ή ΆΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΓΩ ΣΑΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΈΝΗ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ.
?"ΔΕΝ ΘΑ ΠΆΘΕΙΣ ΚΑΛΌ,ΜΌΝΟ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΈΧΕΙΣ ΘΕΛΩ
Χ"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ
?"ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ"
Χ"ΔΕΝ ΘΈΛΩ,ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ"
ΧΑΜΟΓΕΛΆΕΙ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΆΕΙ ΚΑΙ ΦΕΎΓΕΙ
Χ"ΠΕΡΙΜΕΝΕΕ"
Ξαφνικά βρίσκομαι στο κρεβατι μου.
Χ"Με τι..." σηκωνομαι και βλεοω την ωρα.
Χ"αργησα"
'Μετά απο λίγο περπάτημα.'
Έφτασα στο σπιτι του Κωνσταντίνου και χτυπησα τη πορτα.
Ε"άντε ρε χριστινα"είπε θυμωμένη η ελενη. Πρώτη φορά τη βλέπω έτσι. Την έχω δει να κλαιει,να γελαει,να είναι σοβαρη (ΠΌΤΕ ΚΑΛΕ?)
Αλλά πότε θυμωμένη.
Χ"καλά σορρυ ειχα κατι δουλειές."είπα σιγανα και μπήκα μέσα.
Ε"ωχ δεν σε βλέπω καλα,θα μου πεις?"Είπε αλλάζοντας η έκφραση του προσώπου της σε πιο γλυκιά.
Χ"μετά "της είπα με ένα πικρό χαμόγελο και με αγκαλιασε.
Ε"ελα"είπε και την ακολούθησα.  Όλοι ήταν μαζεμένοι εκτός από το Γιάννη.
Χ"Ο Γιάννης? Δεν επρεπε να είναι εδώ?"ειπα απλα. Όλοι κοίταζαν εμένα και κανείς δεν ήξερε.
Μ"είπε ότι θα έρθει.."είπα η μαριαννα κάπως πιεσμένη.
Κ"αλλά το ακυρωσε"πετάχτηκε ο κωνσταντινος για να σώσει τη κατάσταση.
Χ"λοιπόν πείτε, τι έχει γινει?"
Ε"εμ ναι! Μάθαμε που θαψανε τη Ξένια και από τι φενεται η κηδεία είχε γίνει κανονικά. Θαψανε ...καποιον"είπε ξεφησοντας
Κ"Αυτό είναι σίγουρο,τώρα δεν ξέρουμε αν θαψανε τη Ξένια ή κάποιον αλλο"είπε ο κωνσταντινος ενοχλημένος. Μάλλον του είναι δύσκολο να μιλάει για εκείνη. Ήταν καλοί φίλοι.
Χ"οκ..άρα τι κάνουμε?"
Κ"Ακούστε κάτι που σκέφτηκα..."
ΜΙΑ ΏΡΑ ΜΕΤΆ
Χ"οκ πες ότι πετυχαίνει αυτή η βλακεία . Τι κάνουμε?"
Κ"τα ξεχνάμε όλα,μπορεί να μην είναι καν ζωντανή. "Είπε και σηκώθηκε
Χ"και αν είναι? Και αν με τις μαλακιες σου χάσουμε τον Δημήτρη? Για να ζει μετά από τόσα χρόνια και να παίζει με τα συναισθήματα σας πρέπει να έχει αλλάξει."είπα κι τον κοιταξα στα μάτια.
Ε"Ε παιδια...Καλύτερα να"
Κ"δεν θα είναι ζωντανή. Εντάξει απλά ακόλουθα το σχέδιο γαμωτο"
Χ"που στο διάολο το ξέρεις"τον σπρώχνω. Γυρνάει απο την άλλη και τον ξανασπρωχνω.
Χ"που το ξέρεις??"φωνάζω και γυρνάει απότομα.
Κ"δεν το ξέρω γαμω τη γκαντεμιά μου γαμω!"φώναξε και όλοι τρόμαξαν. Μια φλέβα είχε πεταχτεί στην άκρη του λαιμού του και τα χέρια του ήταν γροθιές.
Κ"δεν το ξέρω και δεν με ενδιαφέρει τι θα χάσεις ή τι θα χάσουμε. Δεν θέλω να είναι ζωντανή και θέλω να βεβαιωθώ και όχι να ζω στα τυφλά. Αν σε νοιάζει τόσο ο Δημήτρης και το πως θα ζήσεις την παραμυθένια ζωούλα σου ΦΎΓΕ. Δεν θέλω να τη ξαναδώ...Και δεν βολεύει και κανένα. Πήγαινε λοιπόν ζήσε στο παραμύθι σου γιατί η ζωή δεν είναι χαρές και πανηγύρια. Η ΖΩΉ ΕΊΝΑΙ ΓΕΜΆΤΗ ΔΥΣΚΟΛΊΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΈΝΑ ΡΑΒΔΊ ΝΑ ΤΙΣ ΕΞΑΦΑΝΊΣΕΙ. "
τα έχω πάρει μα το Θεό.
Χ"ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ ΡΕ?  ΌΤΙ ΧΩ ΣΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΚΌΣΜΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΣΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΆΛΛΟΥΣ?"
Ε"παιδιά ηρεμισ"
Τη διακοψαμε μαζί
Χ,Κ"ΣΚΆΣΕ ΡΕ ΕΛΕΝΗ"
Ε"καλα καλα"είπε κάπως λυπημένα αλλα δεν εδωσα σημασία γιατί είμαι τόσο θυμωμένη.
Κ"Ναι αυτό πιστεύω και θα το πιστεύω. Ζεις στο δικό σου κόσμο και χες ύλες για τους άλλους. Δεν έχεις νιώσει πόνο ποτε! Δεν έχεις χάσει κανέναν και προσπαθείς να τους κρατήσεις όλους κοντά σου με το ζόρι. Μας ήρθε το αμερικανακι να μας κάνει ότι θέλει. Και Γω που νόμιζα ότι ήσουν καλή κοπελα και καλή φιλη αλλα το μόνο που σκέφτεσαι εισαι εσυ και μόνο εσυ"είπε πιο ήρεμα αυτή τη φορά. Πληγώθηκε.Μετά βίας κρατούσα τα δάκρυά μου αλλά δεν θα εκλειγε μπροστά του. Δεν είμαι αδύναμη.
Χ"δεν καταλαβαίνω ...Πως κάποιοι άνθρωπο βγάζουν ανούσια συμπεράσματα. Δεν ξέρω τι πρόβλημα εχεις μαζί μου αλλά εγω αυτή τη στιγμή είμαι πολύ Θυμωμένη και νομίζω πρέπει να κανουμε κατι πιο...."
Εκείνη την ώρα το μάτι του ξαναγυρισε ,τρόμαξε τόσο πολύ που έκανε ένα βήμα πίσω. Τα παιδιά ήταν στο καναπέ και δεν μιλούσαν. Είχαν τρομάξει και εκείνοι.
Κ"ΟΡΊΣΤΕ ΤΟ ΒΛΈΠΕΙΣ ? ΠΆΛΙ ΓΙΑ ΣΈΝΑ ΜΙΛΆΣ ,ΠΆΛΙ ΕΣΈΝΑ ΣΚΈΦΤΕΣΑΙ! ΕΧΟΥΜΕ ΤΌΣΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥ ΈΧΕΙΣ ΜΕΊΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΉ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΌ ΜΑΣ ΌΜΩΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΈΩ ΓΙΑ ΜΈΝΑ ,ΜΙΛΆΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΉΤΡΗ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΆΝΝΗ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΠΕΡΆΣΕΙ ΤΌΣΑ. "
Χ"ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΟΛΑΣ ΤΙ ΣΧΈΣΗ ΈΧΕΙ Ο ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕ ΌΛΟ ΑΥΤΌ ΤΟ ΤΣΑΚΩΜΟ? ΣΤΟ ΌΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊΣ ΕΣΎ ΝΑ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙΣ ΤΗΝ ΚΩΛΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ?"
ήρθε γρήγορα ακριβώς μπροστά μου
Κ"άκου να σου πω. Ολοι μας εδώ έχουμε κάνει πολλά λαθοι και μαθαίνουμε από αυτά. Εσύ όμως όχι η κυρία τελεια δεν κάνει λαθοι και δεν ξέρει τι σημαίνει φόβος και κλάμα. Είσαι ευαίσθητη και κλαις για μαλακιες ενώ υπάρχουν άλλοι που κλαίνε με λόγο. Και ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό ? Γιατί το μόνο που σε ενδιαφέρει ειναι εσυ και το πως θα περνάς. Δεν Ρωτάς κανέναν ποτε τι γνώμη του για κάτι. Και ξέρεις κάτι?"με ρώτησε και σήκωσε το φρύδι του.
Κ"κάποιοι από μας κάνουν λαθοι,κάποιοι από μας πρέπει να προσπαθήσουν έστω και λίγο για αυτή τη γαμημένη υπόθεση,να ψάξουν το θέμα και όχι να τα παρατήσουν μόλις ακούν τα δύσκολα ,κάποιοι από μας είναι ανθρωποι και όχι αρχηγοί και δηλοι! Και κάποιος από μας πρέπει να το καταλαβει"
Δεν άντεχα άλλο,είχε πληγωθεί πάρα πολύ και δεν μιλούσα. Κοιτούσε το πάτωμα και ο κωνσταντινος γύρισε από την Άλλη πιάνοντας το σβέρκο του . Έβαλα το χέρι μου στο πρόσωπο μου.
Κ"Εγώ..." Δεν πρόλαβε Ν τελειώσει γιατί έφυγε τρέχοντας. Η Ελένη με φώναξε αλλα η μαριαννα τη σταμάτησε
Μ"άφησε τη να ηρεμήσει.."είπε και μετά τίποτα. Έκλεισα τη πορτα με τόση δύναμη που πήγα να τη σπάσω.
Χ"γαμωτο"φωναξα κλαίγοντας και χτυπησα το πόδι μου με δύναμη σε μια κολώνα. Είχα θυμώσει τόσο που δεν ένιωσα κανένα πόνο από το χτύπημα. Έκατσα κάτω και άρχισε να κλαίω πιο δυνατά.
Χ"τι έχω κάνει πια? Πες μου! Γιατί ?" Εχωσα το κεφάλι μου στα γόνατά μου εκλειγα. Έκλαιγε για ώρες ώσπου σε η σε να βρέχει
Χ"τελεια,ευχαριστώ για τη συμπαράσταση " αναφωνησα και σκουπισα τα ματια μου.
Ξαφνικά ένα χέρι ακούμπησε τον ώμο μου. Ήταν γνωριμο και απαλό. Γύρισα και ήταν μια όμορφη κοπελα με κάστανα μακριά μαλλια.
Χ"εν μπορώ να σε βοηθήσω?"
Είπα και σκουπησα το μύτη μου.
?"όχι,Εγώ όμως μπορω"είπε και με σήκωσε.
?"έλα μαζι μου"
Χ"ποια είσαι?" Ρωτησα και σταμάτησε . Γύρισε και με κοίταξε με ένα χαμόγελο.
?"Είμαι η Ξένια φυσικα"είπε και ξαναγύρισε κατεύθυνση.
Χ"ΤΙ???ΜΑ ΠΩΣ"
Ξ"πως είναι ζωντανή? Δεν είμαι μην ανησυχείς "
Wtf? ? Τι λέει?
Πλάκα μου κάνει έτσι?
Χ"τι είπες?"
Ξ"Χαζουλα, είμαι ένα άγγελος του Θεού"