καινουργιος...ερωτας

Παρτ 28

ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΌ
Pov χριστινας
Στο νοσοκομείο ο οστιν ειναι σε άσχημη κατάσταση. Ο Δημήτρης δεν ήταν πουθενά και αυτό ήταν περίεργο. Ήταν ο τελευταίος που είδε τον Οστιν πριν πεθάνει. Αποκλείεται να του έκανε κάτι. Ξαφνικά η καρδιά του αρχίζει να  ξαναχτυπά και η γιατροί μας ενημερώνουν ότι ζει.
ΤΏΡΑ
Είμαστε μαζεμένοι όλοι και περιμένουμε μετά από δύο μέρες το εξιτήριο του Οστιν, ναι ευτυχώς είναι καλά χωρίς καμία παρεμβολή ή πρόβλημα.
Είχα ξυπνήσει και ήταν κάπως μελαγχολικός αλλα Γενικά ήταν με ένα χαμόγελο. Όταν ηρεμήσουν τα πράγματα θα το ρωτήσω τι συμβαίνει. Η Ελένη και αυτή είναι καλά και πήρε σημερα εξιτήριο . Ένας γιατρός έρχεται να μας ενημερώσει
Γ"Ο φίλος σας μπορεί να φύγει σήμερα,αρκεί να μην κουράζεται πολύ."
Όλοι φωνάζαμε και αγκαλιαζομασταν.
Μαρ"ευχαριστούμε ..Για ολα" είπε η Μαριάννα και ο γιατρός έφυγε. Η γονείς του ήταν μαζί του και ήταν πολύ χαρούμενοι. Δεν του είχα μιλήσει καθόλου από τότε που ξύπνησα γιατί δεν είχα προλάβει. Όταν τον είδαμε να βγαίνει από το δωμάτιο πέσαμε όλοι πάνω του. Ήταν σαν να είχε γυρίσει από τον πόλεμο, αν το σκεφτείς αυτό ήταν. Είχα γυρίσει νικητής από τον πόλεμο με τον θάνατο, ηταν τυχερός και δυνατός. Τον αγκάλιασα και ανταποκρίθηκε.
Ο"συγγνωμη για όλα ...αληθεια" είπε απογοητευμενα
Χ"γιατί ζητάς συγγνώμη βρε ? Είμαι πολύ χαρούμενη που είσαι καλά και αυτό μετράει." Του είπα και του χαμογελασα.
Χαμογέλασε και αυτός και όλοι μαζί βγήκαμε έξω. Οι μέρες πέρασαν ήσυχα και επιτέλους ήρθαν τα Χριστούγεννα!! Δίνουν πολύ ενθουσιασμένη. Την προηγούμενη χρονιά την είχα περάσει στην Αμερική μαζί με τους γονείς μου , μονοι μας,ενω τώρα θα περάσω τέλεια. Όχι ότι έχω πρόβλημα με τους δικούς μου απλά το βαρέθηκα όλο αυτο.
Ήταν 6
7:50 και είχα σηκωθεί για να ετοιμαστώ για το σχολείο. Σήμερα περνάμε βαθμούς και ήμουν λίγο ανχωμενη. Τις τελευταίες μέρες με όλα αυτά τα είχα φορτώσει...Όλα...στον κόκορα. Ντύθηκα ,έβαλα ότι χρειαζόμουν στη τσάντα και πήγα στην κουζίνα.
Χ"καλημεραα"είπα τραγουδιστά,δεν ξέρω εχω διάθεση σημερα.
Μ"Καλημέρα Χριστίνα μου,καθησε"είπε η μαμα μου
Μπ"καλημερα" είπε και ο μπαμπάς. Κάθησα μαζί τους και φάγαμε. Μετά κατέβηκε η Ελεαννα .
Ε"Χριστίνα θα με πας?" Μου είπε γλυκά
"Καλά προχωρά " ειπα και της μπέρδεψα τα μαλλιά. Είπαμε εχω καλή διάθεση.
Κατεβήκαμε κάτω και εκεί ήταν η Ελένη με την Μαριάννα και τον Χάρη. Η Ελένη ασχολιόταν με το κινητό και η Μαριάννα..με τον Χάρη.
Χ"καλημερα" είπα χαμογελαστά. Δεν απάντησε κανείς! Κατσουφιασα  και τότε μου ρθε μια ιδέα. Έβγαλα τα κλειδιά μου από τη τσάντα και τα επιασα στα χέρια μου. Τα επεξεργάστηκε λίγο μέχρι που την είδα. Η καλή μου γλυκιά σφυρίχτρα. Πήρα μια μεγάλη ανάσα και σφύριξε δυνατά. Το θέαμα? Απερίγραπτο!!!
Η Ελένη  πετάχτηκε πάνω και της έφυγε το κινητό,έκανε σαν τρελη για να το πιάσει στο αέρα. Κάτι γκριμάτσες ,γελαγα μέχρι το σχολείο και πίσω. Η Μαριάννα ούρλιαξε απο το φόβο της και ο Χάρης πήδηξε πάνω όταν την ακουσε να ουρλιάζει.
Χ"πω....*γελάω δυνατα* αυτό ήταν..*συνεχειζω* δεν..Δεν μπορω*ξαναγελαω* δακρυσα καλε"
Ε"αε..σκάσε πια"είπε και μου έβγαλε τη γλωσσα.
Σταμάτησα ξαφνικά και τους κοιταζα. Τότε ήταν το αποκορύφωμά, αρχίζαμε να γελάμε και οι τέσσερεις μαζι.
Μ"άντε ρε πάμε θα αργησουμε"
Χ"ναι άντε γιατί έχω και τον μαλακα τον μουσικό πρώτη ωρα" ξινησα τη μούρη από το άκουσμα του ξινου του μουσικο. Βγήκαμε και στο δρόμο συναντήσαμε και τον Κωνσταντίνο.
Χ"μέρα Κωστα" λέει ο Χάρης και κάνουν χειραψια
Κ"Καλημέρα ρε,Γεια σας κορίτσια " είπε και μας χαιρέτησε όλες με αγκαλιά.
Κ"πως πάει ρε ?Καλά?" Είπε και ήρθε να με αγκαλιασει.
Τον έπιασε από τον ώμο και εκείνος από τη μέση. Ολικά παιδιά ηρεμιστε
Χ"μια χαρά μωρε" χαμογελασα και συνεχίσαμε να περπατάμε. Φτάσαμε και μπήκαμε μέσα. Μπήκαμε ο καθένας στη τάξη του. Είχαμε στις απέναντι τάξεις μαθημα. Εκεί που παρακολουθουσα ειδα την Ελένη που μου έκανε νόημα από απέναντι. "Τι θες?" Της είπα κάνοντας την  χαρακτηριστική κίνηση. Μου έκανε νόημα στον αέρα να βγάλω το κινητό. Το έβγαλε προσεχτηκα απο το μπουφάν μου και το έβαλα κάτω από το τραπέζι.
Μήνυμά από Ελένη
Ε"Ο Μ είναι από έξω . Πρέπει να πάω. SOS"
Χ"ΠΕΡΙΜΕΝΕ"
Ε"ΟΚ"
Χ"κυρία μπορώ να πάω στο μπανιο"
Κ"μην αργήσεις!" Είπε αυστηρά και έφυγα.
Ε"δεν με αφήνει να βγω η καργια" είπε και την είδα λυπημένη. Ξέρετε από τότε που ο πατέρας της έμαθε ότι τα είχε με τον Μιχάλη ,αφού βγήκε βέβαια από το νοσοκομείο,τον κατηγόρησε ότι ήταν αιτία που μπορεί να παθενε κάτι πιο σοβαρό και ότι ήταν κακή επιρροή. Οποτε no Μιχάλης . Είχαν να συναντηθούν  5 μερες και μίλαγαν από το δικό μου κινητό. Τι θα κάνω με αυτούς τους δύο??
Ε"Κάνε κάτι..Πρέπει να τον δω!!"
Χ"τι να κάνω μωρή?"
Ε"δεν ξέρω ώρες κατι...Εσύ που είσαι τόσο έξυπνη...έλα ελα"
Χ"ΚΑΛΆ κατι θα σκεφτώ "
Χτύπησα την πορτα και περίμενα να μου δώσει το σήμα να περάσω.
Καθ"περαστε"
Χαμ..Γεια σας μπορεί να έρθει η χριστινα μαζί μου..Γιατί.."
Καθ"γιατί?"
Χ"ην θέλει..η κυρία διευθύντρια "
Καθ"και γιατί να σε πιστέψω?"
"Επειδή ειμαι ο πρόεδρος της τάξης και η καλύτερη μαθήτρια και ότι δεν θα έλεγα πότε ψέματα?"
Το σκεφτηκε
Καθ"καλά φύγετε μη αργησει"
Αυτά παιδάκια τα λέμε αργότερα .Καλά Χριστούγεννα πατατακια❤❤❤