καινουργιος...ερωτας

παρτ 98

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΊΛΟΙ Η ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΔΎΣΚΟΛΗ ΔΙΌΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑ ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΕΣ 2019 . ΝΑΙ ΕΊΜΑΙ 17-18 ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ. ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΊΤΕ ΠΟΥ ΆΡΓΗΣΑ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 'ΤΕΛΕΙΩΜΈΝΗ' ΤΗΣ ΕΡΙΞΑ ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ...ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΗ ...with out further adoo here we goo
Pov Μαριάννας
Μ"ΟΜΩΣ ΣΑ ΤΡΕΛΟΣ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΔΎΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΕΡΝΑΩ" η μουσική μαζί με την υπέροχη φωνή μου είχε κάνει πάταγο γιατί τουλάχιστον 5 γείτονες είχαν έρθει για παράπονα...άθλιοι παιδί μου δεν εκτιμούν μια θεσπέσια φωνή.

Βέβαια τα παιδιά δε μπορούν να μου πουν κάτι διότι είναι η μόνη που καθαρίζει αυτό το αχουρι που λέμε σπίτι . Άντε να τελειώσουν οι διακοπές γιατί αχ..
Δ"μωρη...μωρηη θα σε έβριζα τώρα αλλά κωλυομαι..πες μου λίγο τι μπλούζα να βάλω" είπε αγανακτισμένα ο σέξυ φίλος μου και χαμογέλασα πίκρα
Μ"πάλι θα βγεις και θα με αφήσεις μόνη μου αχάριστε..σας καθαρίζω σας πλένω και με έχετε γραμμένη...τη μπλε" του είπα και ήρθε και με αγκάλιασε χαμογελώντας

Δ"ομορφιά μου εσύ αχχ..φεύγω καλό καθάρισμα"είπε πριν με φιλήσει στο μέτωπο και βγει εξω.

Άντρες.

Συνέχισα το υπέροχο καθάρισμα μου μέχρι που το πάτωμα γυαλιζε...καλέ μπορείς να φας εδώ κάτω απαπα θέα είμαι.

Έκατσα στο καναπέ να δω καμία σειρά να περάσει η ωρα. Η Χριστίνα κατέβηκε και αφού μου έδωσε μια μουτζα και πήρε το χυμό από το ψυγείο ξανανέβηκε πάνω .

Γυναίκες

Η αδυναμία μου να κοσμισω το ανθρώπινο είδος πρέπει να εξελιχθεί τζιζας

Χ"να σου πω ρε" είπε η Χριστίνα και ήμουν έτοιμη να πέσω από το καναπέ από τη τρομάρα μου
Μ"ρε σιχαμενη με τρόμαξες" χαμογέλασε και συνέχισε
Χ"ο Αντώνης θα βγει με τα αγόρια σήμερα..εμείς τι θα κάνουμε;" Είπε και εκατσε δίπλα μου

Έκανα τα μαλλιά μου ένα κότσο και απλωθηκα..
Μ"ξέρω γω? Δεν έχω όρεξη να βγω πάντως..ας γυρίσει η Ελένη και βλέπουμε"
Κούνησε το κεφάλι της και χασμουρηθηκε
Χ"που είναι αυτή αλήθεια? Δε νομίζω να βρήκε ξανά γκόμενο"

Μ"αμπα...καλά ήταν όταν έφυγε πάντως..σε τη παίρνεις ένα τηλέφωνο;" Σηκώθηκε και άρπαξε το κινητό της μαζί με ένα πακέτο μπισκότα..

χοντρή

Αφου πέρασε λίγη ώρα και η Ελένη δε το σήκωνε ειχα αρχίσει να ανησυχω...και αν έκανε καμία βλακεία ..

Χ"ρε συ...δε το σηκώνει..που στο καλο είναι;" Η Χριστίνα με ανησυχία άρχισε να περπατά πάνω κάτω ..μπορούσα να καταλάβω το φόβο της ...είχε ένα μεγάλο μέρος υπεύθυνοτητας προς τη θεία της και το θείο της...