καινουργιος...ερωτας

Σημείωση στη ζωη παρτ 25

Pov(ισως καταλαβαιτε)
Ωρες στο νοσοκομειο με εχει πιασει απογνωση,ολα αυτα που εχουν γινει ειναι τσοσο παρωδικα αλλα θα γραφτουν για παντα στις σελιδες της ζωης μας,στα ονειρα μας και θα μας στοιχιωνουν. Ανοιγω τα ματια και νιωθω να ονειρευομαι,τοσο ησηχια και γαληνια,τοσο...μοναξια. Για καποιο λιγο λατρευω αυτη μοναξια,μου δειχνει το ποσο δυνατα "παιζει η μουσική " της ζωής μου και τώρα απλά χαμήλωσα την Ένταση. Ξαφνικά μια φωνή ακούγεται από το πουθενά. Ακουγα προσεχτηκα.
Εαυτέ μου,γεια σου.
Τι κάνεις;
Έμαθα απόψε δεν είσαι καλά.
Δεν ήρθα να σε ανακουφίσω.
Ήρθα να σε κάνω χειρότερα.
Θα σου βάλω τραγούδια απαισιόδοξα και με αργό ρυθμό.
Οι φωνές στο κεφάλι σου θα πολλαπλασιαστούν επειδή το θέλω Εγώ.
Είμαι η κάποτε αδύναμη ηχώ των ψιθύρων που σε συνόδευαν στο καλοστημένο σου θεατράκι.
Μα δεν είσαι ηθοποιός.
Δεν έχεις ιδέα από υποκριτική.
Είσαι τόσο καλή στο να χαμογελάς ψεύτικα,μα στη πρώτη ανάμνηση λυγίζεις. Δεν είναι εύκολο όλο αυτο ούτε για μενα. Να το ξέρεις.
Φωνές,τραγούδια,μυρωδιές σου φοράνε παρωπίδες και κρατούν μαστίγιο καθώς σε καταχρώνται καθοδηγώντας σε στο πουθενά.
Εξαρτάσαι.
Δεν έμαθες να είσαι ιδιοτελής.
Δεν είσαι ποτέ αυτόνομη.
Βαπτίζεις ευτυχία τον κάθε ηλίθιο και του χαρίζεις μικρές πριβέ παραστάσεις.
Μα το χειροκρότημα του θεατή δεν θα έρθει ποτέ.
Δεν σου έχει δώσει καν σημασία.
Συνέχισε να κλαις.
Νομίζεις πως είναι μέρος του ρόλου σου που δεν είναι τίποτα παρά ο αληθινός σου εαυτός,χωρίς κόμπλεξ,χωρίς άγχη και καταστολές. Οχι ομως θέλω να σε γεμίσω άγχος και πόνο.
Πιο πολύ πόνο από όσο μπορείς να αντέξεις.
Είμαι κομμάτι σου και θα μείνεις εδώ.
Η σκηνή είναι κυκλική.
Δεν μπορείς να κρυφτείς σε καμία γωνία.
Κάνεις συνεχώς αλλεπάλληλους κύκλους.
Δεν παύεις λεπτό να στροβιλίζεσαι.
θέλω να νιώσεις καλά με αυτό που είσαι Αλήθεια αλλα ..Τώρα που το σκέφτομαι...ΌΧΙ.
Θέλω να τραφώ από την ανασφάλειά σου.
Το παιδί που ερωτεύτηκες πραγματικά δε σε κοίταξε καν και ας πιστεύεις το αντιθετο , ούτε ήρθε ποτέ να σε δει στο θέατρο που παιζεις.
Η οικογένειά σου δεν σε βοηθά,σε πιέζει.
Οι φίλοι σου σε έχουν ξεχάσει και ας κρατιούνται γερά απο το σκοινί. Είναι έτοιμο να κοπεί.
Η ηθοποιία δεν σου εξασφαλίζει την επιβίωση.
Οι ρόλοι παίζουν με το μυαλό σου.
Ή θα χαθείς ή θα σε χάσουν.
Δεν λυπάμαι καθόλου.
Η ανέλιξη σου είναι περιορισμένη και το υποκριτικό σου ταλέντο απλά ανύπαρκτο. Απλά δεν υπαρχεις
Φύγε.
Κατέβα από τη σκηνή.
Φύγε.
Μια και καλή.
Έλα μαζί μου.
Είμαι η θλίψη σου.
Η κατάθλιψη και η φρίκη σου.
Τι καλό μπορεί να συμβεί σε μια ...κοπελα σαν και σένα?
Να ερωτευτείς και να περάσεις μια παραμυθένια ζωή? Ας γελάσω,οι ελπίδες πεθαίνουν τελευταίες λένε. Αυτό θα κάνουν και η δικές σου. Αυτή είναι η ζωή σου.
Ξύπνα ΕΛΈΝΗ. ΞΎΠΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΊΛΟΥΣ ΣΟΥ. ΜΠΟΡΕΊ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΦΟΡΆ.
Ξύπνησα ουρλιάζοντας και χτυπώντας τα χέρια μου δυνατα . Κανω σπασμούς και κλαιω. Οι γιατροί προσπαθούν να με συναιφερουν αλλα τιποτα. Σηκώνομαι και σε μια γωνία κάθομαι και κλαιω. Μετά χέρια στο κεφάλι. Σαν τρελη,σαν χαμένη.
Από έξω ακούω φωνές αλλά δεν δίνω σημασία. Οι δικές μου φωνές είναι πιο δυνατές. Οι φωνές του μυαλού μου.
Κάποιος μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου αλλά οι γιατροί τον κρατάνε. Δεν σηκώνω το κεφάλι καν για να δωποιος είναι. Νιώθω κάποιον να με αγκαλιάζει. Είναι η μαμά μου. Πόσο μου έλειψε η αγκαλιά της.
Μ"Ελένη μου ,Αγάπη μου είσαι καλά . Μην ανυσειχεις είσαι καλα"
Ε"μαμά, Εγώ...συγνωμη" είπα και κοίταξε κάτω
Μ"γιατί λες συγνωμη παιδί μου?"
Ε"που σε έβαλα σε τόσους μπελάδες και σε στεναχωρησα"
Χαμογέλασε και με αγκαλιασε πιο δυνατά από πριν.
Γ"Ελένη κοριτσι μου θα κάτσεις εδώ σημερα το βράδυ και αύριο μπορείς να φυγεις:)" είπε ο γιατρός χαμογελαστά.
Ε"ο Μιχάλης? Που είναι,είναι καλά?"Ρώτησα ανήσυχα
Μ"καλά είναι παιδί μου,από έξω κάθεται."
Χαμογέλασε και ξαναξαπλωσα
Μ"καληνύχτα αγάπη μου" με φίλησε στο κουτελο και έφυγε . Άνοιξε την τηλεόραση και πέτυχε ένα τραγούδι.
"I close my eyes, only for a moment, and the moment's gone
All my dreams pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind
All they are is dust in the wind" το εκλεισα αμέσως γιατί μου θύμιζε το όνειρο μου. Ήθελα απλά να το ξεχάσω.