καινουργιος...ερωτας

παρτ 30

ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ
POV ΕΛΕΝΗΣ
Γύρισα στο σπίτι με τη Μαριάννα και ακόμα να βρώ την Χριστίνα. Αμαν αυτο το κορίτσι ,αν θέλει να εξαφανιστει και θα την βρει κανείς στον αιώνα ,το άπαντα. Πραγματικά τώρα ,δεν παίζεται αυτό το κοριτσι.
Μ"τι έγινε ρε?" Ρώτησε γελώντας η Μαριάννα ,όταν ειδε τις γκριμάτσες που έκανα,σκεπτόμενη τα παραπάνω.
Ε"Α μωρέ ψάχνω τη Χριστίνα όλη μέρα και ακομα να τη βρω. Που χάθηκε ρε γαμωτο?"
Μ"σιγά απλά δεν θα ένιωθε καλά και θα πήγε σπίτι της νωρίς. Don't worry βρε"
Ε"έχεις δίκιο μωρέ...θα της μιλησω αργότερα. Αποκλείεται να μην έρθει για καφέ το απογευμα"
Μπήκαμε στο σπίτι μου , κάναμε τα μαθήματα για αύριο, μαγείρεψε μια γρήγορη μακαρονάδα γιατι οι γονείς μου έλειπαν,και γω δεν σκαμπαζω απο μαγειρική.
Μ"πάρτη τωρα" είπε απλά η Μαριάννα πίνοντας νερό.
Ε"την πήρα...δέκα φορές,δεν το σηκώνει το τηλέφωνο. Τι το έχει ,για ομορφιά?"
Μ"ηρεμισε ρε" είπε και μου έπιασε το χέρι. Αναστέναξε.
Ε"ανησυχώ με την βλαμμενη, που είναι?"
Μ"μπορεί...να μην είναι καλα,να είναι αρρωστη"
Ε"αυτή καλα είναι...απλά δεν θέλει να μας μιλήσει μετά το περιστατικό"
Μετά απο λίγο τη χαιρετησα και έφυγε. 
Ε"κάτσε και θα δεις χριστινα"
Πήρα ξανά τηλέφωνο και δεν το σήκωνε. Μετά απο λίγο πήρα στο σταθερό.
Β"παρακαλώ?"
Ε"επιτέλους *μονολογησα* Γεια σου θεία..η Ελένη ειμαι" είπα ανυπόμονα
Β"Ω Γεια σου Ελένη μου τι κάνεις?" Είπε με ευθυμία.
Ε"μια χαρά εμ,είναι εκεί η χριστινα?"
Β"Όχι παιδί μου ,μου είπε ότι θα έρθει σε σένα.." είπε ανησυχησα. Ουπς. Που πήγε τώρα?
Ε"ναι..σε μένα θα ερχόταν αλλα.αργησε" είπα όσο πιο πειστικά μπορούσα.
Β"καλά...ας το πιστέψω . Οταν έρθει να με ενημερωσεις"
Ε"μαλιστα"
Άλλο και τούτο..Που πήγε τώρα αυτή? Άνοιξε η γη και τη κατάπιε,δεν υπάρχει.
Ε"τη θα κάνω με τη τρελή που έχω μπλέξει?"
Ένα μήνυμα έρχεται ξαφνικά στο κινητο μου και πετάγομαι πάνω.
Ε"η Χριστίνα,η Χριστίνα!!"
Φώναξα και αρπαξα το κινητό.
Χ"Γεια..συγνωμη που δεν απάντησα αλλά είχα κάτι δουλειες,θα τα πούμε μετα"
Ε"μωρή τρόμαξα ! Οκ αλλά δεν την βγάζεις καθαρή έτσι απλα"
Χ"το ξερω"
Εντάξει ,ξέρω ότι είναι καλα...ελπίζω
Pov χριστινας
Μετά το σχολειο
Μετά το διάλλειμα, αποφάσισε να φύγω με δικαιολογία ότι δεν ένιωθα καθόλου καλά. Όχι,μια χαρά ήμουν απλά ενιωθα κάπως περίεργα. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν για αυτό που έγινε ,αλλά ούτε και να δω τα μούτρα του.
Οπότε πήγα σπιτι,και κοιμήθηκα για καμία ώρα...νομίζω. Ξύπνησα κατα τις 5 και σηκώθηκα να φάω. Δεν είμαι του φαγητού αλλα πειναγα. Σηκώθηκα και έφτιαξα ένα τοστ,το καταβροχθισα και μετά άνοιξε το κινητό μου.
Β"πως είσαι παιδί μου" είπε η μαμά που βγήκε από το δωματιο της.
Χ"μια χαρα,νιώθω καλύτερα " ειπα χαμογελαστά.
Β"χαίρομαι,Εγώ φεύγω γιατί έχω κάτι δουλιες με το σύλλογο " με κοίταξε σοβαρά και είπε
Β"μην βγεις από το σπίτι ,είναι η Ελεάνα εδω"
Αναστεναξα.
Χ"ΚΑΛΆ.." μου χαμογέλασε και έφυγε. Τέλεια.
Χ"και τώρα...Που θα πάμε για χριστουγεννα?" Ρώτησα τον εαυτό μου,κάνοντας μια γκριμάτσα. Ένας ήχος ακούστηκε,σαν γέλιο. Πήγα στο δωμάτιο της μικρής αλλα κοιμόταν.
Χ"τι ήταν αυτό?" Αναρωτήθηκα και τότε ξανακουστηκε. Άρπαξα ένα τηγάνι και κρυφτηκα πίσω από τον καναπέ. Τι γέλιο έγινε επίμονο και τρανταχτό. Ήταν αντρικό και κάτι μου θύμιζε. Κοίταξα προσεχτικά γύρω και δεν ήταν κανείς. Κοιτάω από το παράθυρο και βλέπω τον βλάκα. Και γελάτε το ζώον.
Χ"α το μαλακα" είπε ψιθιριστα και προσπαθησα να σκεφτώ κάτι για να τον εκδικηθώ.
Χ"το βρηκα!" Είπα πανηγυρικά και ευτυχώς που δεν με άκουσε. Σηκώθηκα,κάνοντας ότι δεν τον είχα δει. Έβγαλα τη ζακέτα μου ,τη μπλούζα μου και έμεινα με το μπουστακι μου. Εκείνος να κοίτα με ένα χαζό χαμόγελο και να γλύφει τα χειλια του. Έβγαλα και το παντελόνι κι εκεί ήταν που έγινε το πάρτυ. Κοιταγε σαν λυμαρης ,με τα μάτια του γουρλωμένα, το στόμα του ανοιχτό,και επέσε κάτω όταν τον πήρα τηλέφωνο. Φαντάσου τη βλακεία του.
Δ"ναι?" Είπε θυμωμένα χωρίς να κοιτάξει ποιος πήρε.
Χ"Σου αρέσει αυτό που βλέπεις...τιγρακι?" Ρώτησα αισθησιακά. Δάγκωσε το χείλος του.
Δ"φυσικά μωρό μου" είπε και με κοίταξε από το παράθυρο.
Χ"εμένα Όχι!" Του φώναξα και το έκλεισα στη μούρη. Κοίταξε στο παράθυρο και με είδε να τον χαιρετάω και μετά Παπ!
Έκλεισα το παράθυρο και τη κουρτίνα. Άρχισα να γελάω μόνη μου με τη φάτσα που μόλις είχα δει. Ένα μήνυμα ήρθε στο κινητό μου και το διάβασα δυνατα
Χ"
Δεν ήταν καλή η πλάκα σου κοριτσακι. Δημητρης"
Χ"εμένα μου αρεσε" γράφω και το στέλνω.
Δ"κατέβα κάτω...ΤΩΡΑ"
Χ"Όχι,δεν μπορω"
Δ"κατέβα γιατί θα ανεβώ εγω" το σκέφτηκα λιγο και Ναι τον είχα ικανό να ανέβει από το παράθυρο. Ντύθηκα γρήγορα και κατέβηκα.
Χ"τι θες?" Του είπα με απέχθειά
Δ"δεν θα μιλήσω τώρα γιατί θέλω...*είπε γλυφοντας τα χειλια του και ξεροκοιταζοντας το σώμα μου*
Χ"εδώ είναι τα μάτια μου" είπε και του κούνησε το χέρι μπροστά στο πρόσωπο του.
Δ"μου αρέσουν πιο πολυ αυτα"είπε και έδειξε με το κεφαλι το στήθος μου. Ξεφυσησα.
Χ"τι θες ρε δημητρη?"
Δ"να μιλησουμε"είπε και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του.
Χ"γιατί πραγμα" σταυρωσα τα χέρια μου και γω.
Δ"για τον καιρο" είπε θυμωμένα. Εγώ συνέχιζα να καν την ανυξερη
Χ"ναι...ωραίο καιρό έχει,αν και κάνει κρυο" του ειπα χαμογελαστά. Θύμωσε και μου άρπαξε το χέρι.
Χ"άσε με!" Φώναξα και με πήρε στη πλάτη του σαν πρόβατο.
Το χτυπαγα αλλα που να καταλάβει το ζώον.
Αυτό το ζώο σου αρέσει...
Α να σου πω κουκλίτσα μου ,μην με διακοπτεις εμένα.
Χ"ρεε άσε με κατω"
Δ"στις διαταγές σας μεγαλειοτατη" έβγαλε το ένα χέρι του και πηγε να βγάλει το άλλο αλλά κρατήθηκε καλύτερα πάνω του αφού είχαμε φτάσει στις σκάλες του και αν με έριχνε θα έσπαγε κανένα κόκκαλο χριστουγεννιάτικα.
Ναι αυτό είναι...Όχι γιατί δεν θες να τον αφήσεις
Όχι...Εγώ....απλά...ΣΚΆΣΕ
ΧΙΧΙ
Δ"Ε τώρα δεν είπες να σε αφήσω?" Με κοίταξε στα μάτια με ένα χαμόγελο. Μμ. Ωραίο χαμόγελο έχει.
Τι λέω μωρέ???
Χ"Όχι εδώ βλακα" του ειπα και τον κοιταξα πιο βαθιά στα μάτια.
Δ"....."
Χ"....."
Σιωπή. Δεν μιλούσα ούτε μιλούσα,απλά μοιραζόμασταν στα μάτια. Με είχε στην αγκαλιά του, αλλά με είχε γυρίσει όπως πιάνουν τις νύφες και με ..κοίταζε. Πρώτη φορά βλέπω πόσο όμορφα μάτια έχει. Και αυτός και ο Γιάννης.
Δ"εμμ" είπε και δεν επερνε τα μάτια του από τα δικά μου.
?" Να ζήσετε!!" Πετάγεται μια φωνη και εγώ τρομάζω. Αυτός με κρατάει πιο σφιχτά για να μην πέσω.
Δ,Χ "τι?" Είπαμε μαζί
?"να ζησεται λεω..νομίζεται ότι δεν σας κατάλαβα?" Κοίταζε Εγώ μια τον Δημήτρη και μια τον κύριο. Ήταν ένας μεγάλης ηλικίας άντρας κάπου στα 70 με μια ρόμπα και παντόφλες. Χαμογελούσε και κοίταγε χαρούμενα.
Χ"Όχι δεν..." πήγα να εξηγήσω αλλά ο Δημήτρης μου ψιθιρισε.
Δ"Άστον να λέει ότι θέλει,ο κύριος Φώτης δεν ακουει" ανατρίχιασα Μόλις ένιωσα τη ανάσα του Καυτη στο λαιμο μου.
Χ"αχα...ας το κάνουμε πιο πιστευτό " δεν πιστεύω τι είπα μόλις τώρα,δεν άντεχα άλλο και...το  φιλησα. Στην αρχή ήταν απαλό αλλά μετά όταν κατάλαβε τι εκανα με φίλησε με πάθος. Πω φιλάει θεϊκά. Τον σταματησα γιατί ο παππούς δίπλα θα παθενε τίποτα.
Δ"εμ..ναι*είπε γελοντας*ναι ευχαυριστουμε" με κοίταξε στα μάτια.
Χ"ναι" μας χαιρετησε και μπήκε στο σπίτι του πάλι.
Δ"τι ήταν αυτό?"
Χ"δεν..Δεν ξερω"έφυγε από τα χέρια του και πηγε να φύγω.
Δ"Χριστίνα.."είπε και με επιασε απο τη μέση.
Χ"πρέπει να φυγω" είπα  κοιτωντας κατω.
Δ"Εγώ.." Ήταν σαν να μην έβρισκε λόγια . Δεν μπορούσε να μιλησει
Χ"δεν χρειάζεται" είπα και όπως γύρισα να φυγω μου έπιασε το κεφάλι και με φίλησε. Τον έπιασα απο το λαιμό και αυτός κατέβηκε στη μέση μου. Μου δάγκωσε το χείλος και άνοιξε λίγο το στόμα μου ώστε να μπει η γλώσσα του μέσα. Έπαιζε παιχνίδι με τη γλώσσα μου και δεν είμαι συγουρη..Αλλά μου αρεσε. Πολυ! Τον σταματησα,του χαιδευσα το μαγουλο και έφυγα τρεχοντας. Όταν μπήκα στο σπίτι,ευτυχώς η μαμά δεν είχε γυρίσει. Κλειδώθηκα στο δωμάτιο και δεν έβλεπα καν ποιος με επερνε  τηλέφωνο γιατί νόμιζα ότι ήταν αυτός. Είμαι πολύ μπερδεμένη.
Άρπαξα το κινητό Επειδή δεν μπορούσα να το ακούω πια και είδα ότι είχα πολλές κλήσεις από την Ελένη.
Β"γυρισαα" ακουσα τη μαμά μου να λέει
Χ"οκ" το τηλέφωνο (σταθερο) χτύπησε και το σήκωσε η μαμά. Κάτι είπε αλλα δεν κατάλαβα.
Β"Χριστίνα?" Ρωτησε πριν χτυπήσει και μπει στο δωματιο.
Χ"χμ?" Την κοιταξα και με κοίταγε περίεργα.
Β"έχεις κάτι παιδί μου? Η Ελένη με πήρε και η είπε ότι δεν το σηκώνεις. Της είπα ψέματα και πάλι σε κάλυψε.  Τι έχει γινει?"
Βουρκωσα και άρχισα να κλαιω. Εξήγησε τα πάντα στη καλή μαμά μου. Για τον Οστιν δεν της ειπα κάτι γιατί θα θύμωνε πολύ. Της είπα μόνο για το δημητρη.
Χ"και...*λυγμος* δεν ξερω*λυγμος *τι να κανω"
Β"ηρεμισε κοριτσι μου είσαι πολύ έξυπνη και θα βρεις σίγουρα κάτι για να το λύσεις. Είσαι σε ένα διλλημα"
Χ"το ξερω*λυγμος* μου είπε κάποιες συμβουλές.
Β"συζήτησε το και με τις φίλες σου αν θες..θα σε βοηθησουν"
Χ"Ευχαριστώ..Αυτό θα κανω" την αγκαλιασα και έστειλα μυνημα στην Ελένη.
Ωπ τι έγινε παιδάκια??
Κατακτήσεις? Κατακτήσεις?
Συνεχίζουμε δυναμικά!!!❤
Συγγνώμη αν άργησα απλά είχα πρόβλημα με το ίντερνετ. Να ξέρετε ότι σας αγαπώ. Όλους. Λοιπόν...Κάντε κομμεντσ βάλτε τα μικρά αστεράκια και enjoy❤ μπαιι πατατακια