καινουργιος...ερωτας

Παρτ 53

Χριστινας pov

Ξυπνησα πιο νωρις  απο τα κοριτσια,είχε μια πςριεργη αίσθηση ότι κάτι έχω ξεχάσει.
Το άφησα στην άκρη και χαλαρωσα.

Κατέβηκα στη κουζίνα και έφτιαξα ένα καφέ. Κάθησα στο καναπε με το καφέ και κάτι κουλουράκια και χάζευα στη τηλεόραση.

Μ"ωπ πρωινή σε βλεπω"λέει η Μαριάννα ,που κατέβαινε τις σκάλες. Ήταν ακόμα κουρασμένη από χθες.
Χ"ναι δεν μπορούσα Ν ξανακοιμηθω,οποτε" έγνεψε και πήγα με ένα χασμουρητό στη κουζίνα.

Το κινητό μου άρχισε να χτυπαει και βλέπω στην οθόνη *μωρό μου*
Χ"καλημεραα"ειπα με μελωδικη φωνή και άκουσα κάποιον να βήχει ασχημα"
Δ"ναι Καλημέρα "είπε με άχρωμη φωνή ο Δημητρης
Χ"δεν είναι καλά Ε?"
Είπα ανησυχα αν και ήξερα την απάντηση.
Δ"καθόλου και πονάει..."
Είπε και η φωνή του έσπασε.
Χ"Δημήτρη.."Δεν ξέρω τι να πω ..τα πράγματα είναι άσχημα.
Χ"το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι χαρούμενος γι αυτον."
Δ"ναι έχεις δίκιο μωρό μου"
Χ"ναι εχω"ειπα και τον άκουσα να γελάει. Μου έλειψε. Τότε θυμήθηκα.
Χ"πρέπει να κλείσω. Χαιρετίσματα στο Γιάννη και υπομονή . Σε ...αγαπώ "ειπα και ένα δάκρυ ξέφυγε από τα μάτια μου. Μου έχει λείψει τόσο.
Δ"και γω"είπε και το κλεισαμε
Έτρεξα πάνω και έβαλα πρόχειρα κάποια ρούχα που είχα στη καρέκλα.

Ε"που πας πρωινιατικα??"
Ρώτησε η Ελένη με θυμωμένη φωνή. Τι έπαθε πάλι?
Χ"γιατί τέτοιος τόνος? Δεν μπορώ να πάω μια βόλτα?"Είπα πειστικα.
Ε"ναι μωρέ μπορείς δεν είπα τίποτα,αλλά έλα που δεν σε πιστευω"
Αφού είναι  τόσο 'έξυπνη'
Θα πάω με τον δικό μου τρόπο.
Χ"Α για να σου πω,δεν Θ κάτσω εδω να ακούω τη γκρίνια σου! Είπα να παω μια βόλτα και θα μου ΤΙ βγάλεις ξινή τωρα? Σε λίγο καιρό αρχίζουμε το μάθημα και θα μου φωνάξεις τώρα επειδή θέλω να περάσω καλά??"η φωνή μου ακούγοντας δυνατή και μάλλον την τρόμαξα λιγάκι.
Ε"καλά καλα δεν σου κάνα και τίποτα."
Χ"μου είπε κάτι παντως"ειπα ενοχλημένη...μπας και τη πείσω.

Ε"καλά σορυ καλά να περασεις"
Χ"οκ μπαιι"ειπα τελικά χαμογελώντας και με κοιτούσε σαν να ημουν τρελή.
Έφυγα γρήγορα και μπήκα σε ένα ταξί .

Έφτασα στο νοσοκομείο και μπήκα στο δωμάτιο του. Ήταν τόσο περίεργο,να τον βλέπω με τα σολινακια,αν και δεν τον ξέρω...καθόλου. Και όμως αυτό το συναίσθημα με ενοχλεί τόσο...

Χ"Τι να κάνω με σένα?"ρωτησα και χαμογελασα ελαφρά. Κάθισα δίπλα του,και απλά τον κοιτούσα.
Γ"λοιπόν ο νεαρός πάει καλύτερα αν και όπως είπαμε όταν ξυπνήσει,δεν θα θυμάται."εγνεψα και ξανα γύρισα σε εκείνον.
Γ"κοπέλα του?"ρώτησε ο γιατρός με ένα χαμόγελο και εγω σκεφτηκα  τι να του πω.
Χ"..εμ..φιλοι"είπα γρηγορα και χαμογελασα ψευτικα.
Γ"μάλιστα...αν υπάρχει κάτι που θες να ρωτήσεις,θα είμαι τριγυρω"
Χ"Ευχαριστώ πολύ γιατρε"
Έκλεισε τη πορτα και έμεινα πάλι μόνη με εκείνον.
Είναι όμορφος,που να πάρει.
Είπα από μέσα μου και έπιασα το χέρι του ασυναίσθητα.