καινουργιος...ερωτας

παρτ 63

Pov Αντώνη
Ανοίγω τη πορτα αργά.
Α"ωχ τι έγινε?"
Κ"τι εννοείς τι έγινε αγόρι μου?"ρωτάει η Κόρα και περνάει μέσα.
Α"Αυτό που άκουσες σκύλα,να μου πεις τι έγινε και μου κουβαληθηκες στο σπιτι μου"
Κ"Σου είχα πει να το κόψεις αυτό,αλλά ποτέ δεν με ακους"λέει βάζει το χέρι στη μέση.
Α"χεστηκα για το τι θες. Έχει γίνει κάτι ή ήρθες τσάμπα έως εδω"
Κ"έχεις αλλάξει πάντως από τότε που χωρισες με εκείνη τη...αχ πως τη λέγανε ειπα με?"ρωτάει αθώα και νευριαζω.
Κ"αχνε μωρέ εκεινη τη τσούλα, τη Λάουρα. "Λέει και γελάει δυνατά.
Α"τι θες?"ρωτάω και βαράω το χερι μου στο τοίχο.
Γιατί μου τη θυμίζει συνέχεια?
Η Λάουρα με ξεγραψε. Με γελοιοποιησε. Αν τότε την είχα ερωτευτεί θα ήταν η τελειωτική καταστροφη μου. Τόσο μαλακας ήμουν.
Κ"καλά βρε ΜΙ δεν ήρθα για να σε νευριασω. Έχω διαταγές από τον αρχηγό."λέει και κοιταει τα νύχια της.
Α"Τι εννοείς? Διαταγες? Εγώ νόμιζα ότι ως δεξί χέρι δεν επερνες διαταγές "λέω ειρωνικά και χαμογελαω στραβά. Εκείνη με κοιταει με μίσος και γυρίζει τα μάτια της.
Κ"δεν έχω χρόνο για τις μαλακιες σου. Εγώ ήρθα για να σε ενημερώσω για κάτι καινούργιο. Όχι για να τσακωθω."λέει και με κοιταει με χαμόγελο.
Α"Α τώρα καταλαβα. Τελικά τον άφησες να σε πηδήξει πουτανα. Το περίμενα. Πως αλλιώς να γινοσουνα εσυ δεξί χέρι του. Αφού είσαι άχρηστη. "Λεω χαμογελωντας με ενα στραβο χαμογελο. Έχει γίνει τόσο τούρμπο που έχει κοκκινισει. Πόσο το διασκεδαζω.
Κ"Μι δεν έχω τη γαμω όρεξη σου οκ? Εγώ ήρθα να σου πω οτι πιάσανε τη κοπέλα που είχαμε βάλει στο ματι. Εκεινη με το μακρύ μοβ μαλλί. Ο μπλακ την εχει"
Τι? Όχι ρε γαμωτο. Πως το άφησα να γίνει αυτό?
Α"τι? Και με έχεις να σε βρίζω τόση ώρα σκύλα?"λεω και παίρνω το δερματινο μπουφάν μου.
Κ"τι κάνεις? Πρέπει να το πούμε και στους άλλους. Δεν μπορείς να πας μονος"
Α"δεν θα πάω μόνος μωρό μου" λέω και με κοιταει με ένα περίεργο βλεμα. Χαμογελάω και παίρνω το όπλο μου από το ντουλάπι
κ"Όχι καρεκλάκι δεν θα σκοτωθώ Εγώ για τη γκόμενά σου" νευριαζω και την κολλαω στον τοίχο
Α"πρώτον δεν παίρνω για απάντηση το Όχι. Θα έρθεις θες ή όχι. Δεύτερον δεν είναι γκόμενά μου,τρίτων δεν θελω Ν μιλάς έτσι γι αυτη"λέω και η ανάσα μου χτυπάει στο πρόσωπο της.
Κ"και μετά λες ότι δεν ειναι γκόμενά σου Μι"γελαει και βγαινουμε εξω. Ανεβαινω ατη μηχανη και ανεβαινει απο πισω.
Α"όπλο έχεις?"
Ρωτάω και γνέφει. Ανάβω τη μηχανή και πιάνεται από πάνω μου.
Κ"τι κάνουμε? Πως θα τη βγάλουμε έξω?"
Α"είναι απλό. μπαίνουμε μέσα και τα κάνουμε όλα λίμπα μέχρι να τη βρουμε."
Κ"πολυ απλο.Είσαι τρελός ρε?"λέει ειρωνικά και ξεκινάμε.
A"Ναι και συ είσαι χαζη"
Pov Ελένης.
Ε"Χρήστο σήκω "λέω και τον φιλάω απαλά .Ξυπνάει και με κοιταει
Χ"τι έγινε?"
Ε"με πήρε ο Αντώνης και είπε ότι είναι κάτι σαν κόκκινος κωδικος"λέω και εκείνος σηκώνεται και παίρνει το τηλέφωνο.
Χ"έλα ρε τι έγινε? Α τόσο καλα...Πότε? Καλά ρε είσαι μαλακας?με ποιον? Τώρα με ανακουφισες. Έρχομαι. Δεν θα μου πεις τι να κανω. Ναι. Που?οκ τα λέμε εκει"
Τι έγινε πάλι? Έχω αρχίσει να ανησυχώ πολύ.
Ε"τι έγινε πάλι?"
Χ"η Χριστίνα και η Μαριάννα. Δεν έχουν γυρίσει από το πρωί όπως είδες. Τις έχει πάρει ο μπλακ και δεν ξέρουμε τι θα τις κάνει."
Την ώρα που άκουσα αυτά τα λόγια μια ξαφνκη ζάλη με έπιασε και πήγα να πέσω.
Είχα ασπρίσει και καθησα με δύναμη πάνω στο καναπε.
Ε"όχι ρε γαμωτο"λέω ψιθιριστα και βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπο μου.
Χ"ηρεμισε Ελένη. Θα της πάρουμε από κει. Γι αυτό και πρέπει να φύγω. "Λέει ο Χρήστος και τον κοιτάει με ένα πικρό χαμόγελο.
Ε"αλήθεια?"
Ήρθε και καθησε γονατιστός μπροστά μου.
Χ"Ελένη,όλα θα πάνε καλά. Είμαστε ειδικοί σε αυτά τα θέματα. Μπορεί να έχουν μπλέξει αλλά για δύο πράγματα ξέρουμε τον μπλακ και δεν το έχουν βρει ακόμα σε κάνα χαντάκι από δικά μας χέρια."
Κοιτάω με απορία το θυμωμενο προσωπο του και του κάνω νόημα να συνεχίσει.
Χ"πρώτον είναι αρκετά έξυπνος για να ξέρει ότι δεν πρέπει να τις σκοτώσει ούτε να τις πειράξει γιατί ξέρει τι θα του κάνουμε. Και δεύτερον για να τις πήρε κάτι θέλει. "
Ε"θα κάνετε ότι μπορείτε για τις βγάλετε έτσι?"
Χ"φυσικά μα πιο πολύ θα δείξουμε σε αυτό το σκουλήκι να μην παίζει με μας. Μην ανυσηχεις"μου ξαναλέει και ακουμπάει το πρόσωπο μου.
Με φιλαει πεταχτά και φεύγει.
Ε"που έχουμε μπλέξει πια"λέω αγανακτισμένη και αρχιζω να φωνάζω. Θα πεθάνω αν πάθουν κάτι.
Pov Μαριάννας
Είμαστε κλεισμένες για πολλές ώρες σε αυτό το δωμάτιο και αρχιζω να χάνω την υπομονή μου.
Μ"Χριστίνα να το Θεό θα σε σκοτώσω. Που γαμω εμπλεξες" της φωναξα για αλλη μια φορα ενω εκεινη μια κοιγουσε το πατωμα ,και μια εμενα νευριασμενα .
Χ"σκσε πια . Εγώ φταίω μωρε που δεν μου είπαν τίποτα και έπρεπε να τα μάθω μόνη μου"
Μ"και τώρα που είμαστε δεμένες σε δύο καρέκλες είναι καλά έτσι? "Λέω νευριασμενα και προσπαθώ να μην φωνάζω πολύ.
Χ"ρε Μαριάννα συγγνώμη, για το καλό σου δεν έπρεπε να ξέρεις τίποτα. Όταν τελειώσει όλο αυτο δεν θα ξαναμιλησουμε γι αυτό και θα ξεχαστει"λέει και αναστεναζω.
Μπορεί να μην φταίει ολοκληρωτικά αλλα φταιει έστω και λίγο. Πρέπει και γω κάποιον να κατηγορήσω .
Η πορτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ένας άντρας με μαύρα νεος,με κατάμαυρα μάτια.
Η Χριστίνα κρατάει την ανάσα της από το φόβο. Μωρέ αυτή ξέρει και αλλα και δεν τα ξέρω εγώ. Γι αυτό τη θέλει.
Μπ"λοιπόν κοριτσάκια μου,ήρθε η ώρα να κάνουμε μια συζητήσει."λέει και χαμογελάει δείχνοντας τη τελεια οδοντοστοιχία του.
Χ"δεν έχουμε να πούμε τίποτα μαζί σου ...Μπλακ"Λέει η χριστινα με λίγο παραπάνω φωνή από ότι έπρεπε.
Μ"Να βγάλεις το σκασμό. Όταν μιλάω δεν μιλάει καμια σκυλα ,ειδικα σκυλα συμμοριας καταλαβες?"λεει θυμωμενα και Χριστίνα το βουλωνει.
Μ"συγνωμη μπλακ αλλα Εγώ δεν έχω καμία σχέση με όλο αυτο . Δεν ξέρω απόλυτος τιποτα, αλλά ούτε και η..."η Χριστίνα εβηξε και μου έκανε νόημα να μην μιλήσω.
Μ"η κοπέλα τελος πάντων. Δεν έχουμε ιδέα γιατί είμαστε εδώ. Εκτός από το ότι οι μαλακές από τη συμμορία τους μας έμπλεξαν σε αυτό."λέει και εκείνος χαμογελάει.
Μ"Εσύ μπορεί να μη ξέρεις τίποτα αλλά η 'κοπελιά' ξερει" λέει και δείχνει τη χριστινα .
Η Χριστίνα έχει γίνει άσπρη.
Μ"και είμαι διατεθειμένος να μαθω"λέει και δύο άντρες ξεδενουν τη χριστινα και τη περνούν έξω. Λίγο πριν φύγουν η Χριστίνα μου έκανε νόημα να κλείσω το στόμα μου. Και αυτό έκανα.
Pov Χριστίνας
Έκανα νόημα να κλείσει το στόμα της. Οτιδήποτε και αν πει θα τη σκότωναν. Δεν μπορούσα να έχω την ευθύνη.
Μ"από εδώ γλυκεία μου"λέει ο μπλακ και κάνω μια έκφραση αηδίας. Θα τον διαλύσω αν με ακουμπησει.
Μ"λοιπόν.. πες μου τι θέλει να κάνεις συμμορία σε μένα και θα μπορέσεις να φύγεις. "
Χ"δεν ξέρω τιποτα"λέω και κοιταω αλλού.
Μ"αν θες μπορώ να το κάνω και με το δύσκολο τρόπο,όπως να σκοτώσω τη καλή σου φιλενάδα. " η ανάσα μου κόπηκε.
Χ"και ξαναλέω"καταπίνω γρηγορα"το μόνο που μπορεις να μάθεις από μενα κσι τη φιλη μου είναι αυτό. Δεν είμαστε η ποτε με τη συμμορία ή όπως αλλιώς λέγεται. Δεν ξέρουμε κανέναν τους και αν μας είδες και κάποιον από αυτούς σημαίνει οτι είμαστε γνωστοί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τους γαμω ξέρουμε."λέω όσο πιο ήρεμα μπορώ και εκείνος χαμογελάει άχνα.
Μ"έχεις τσαγανό. Δεν θα μου ξεφυγεις"λέει και βγαίνει έξω από το δωματιο.
Χ"μαλακα"λέω και σηκώνομαι από τη καρέκλα. Ευτυχώς δεν με είχε δέσει πουθενά.
Ξαφνικά ακούω διάφορους πυροβολισμούς και αμέσως μετά φωνές.
Η πορτα δεν άνοιγε με τίποτα.
Χ"Γαμωτο. Βοηθειαα" φωνάζω αλλα κανένας δεν με ακούει.
Η πορτα μοιάζει πιο ζεστή από το κανονικό. Αρχίζω να τη χτυπάω. Από κάτω περνάει καπνός.

Ο καπνός γέμισε το δωμάτιο.
Άκουγα τη Μαριαννα να ουρλιαζει. Θα επαθνω με χάνεται
Χ"ΜΑΡΙΆΝΝΑ! "
Δάκρυά βγαίνουν από τα μάτια μου.
Ξαφνικά το παράθυρο πίσω μου σπάει.
Α"εχω βαρεθεί να σε σωζω"λέει ο Αντώνης και με κοιταει
Χ"εγω οχι"λέω και πέφτει στο πάτωμα.
Βάζουμε δύναμη μαζί και σπάμε τη πορτα.
Χ"μαριαννα"δεν παίρνω απάντησή και έχω τρελαθεί.
Α"από δω"λέει ο Αντώνης και τρέχουμε. Ανοίγουμε τη
πορτα.
Χ"Μαριαννααα"φωναζω και ακουω ενα ψιθιρο.
Μπαίνω μέσα από το καπνό και τις φλόγες .
Α"περίμενε χριστινα."Η φωτιά με καίει και κάνει υπερβολική ζέστη. Βρίσκω τη Μαριάννα στη καρέκλα αναίσθητη .
Χ"μαριαννα ,έλα σε παρακαλω"λέω σιγανα και τη ξεδενω.
Χ"μην μου πάθεις τίποτα κοριτσι μου"λέω και κλαίω.
Όχι Χριστίνα δεν θα βγείτε από δω αν κλάψεις.

Σταματάω αμέσως και σκουπιζομαι. Η φωτιά γίνεται μεγαλύτερη. Θα μπορέσουν να βγούμε?