παρτ 81

350 37 2
                                    

Μπαινουμε στο αμαξι,αν και φάγαμε το στρίμωγμα της ζωής μας. Η Φενια με τον Τάσο μέσα στις γλυκές. Είχα ξεχάσει πως ήταν αυτό.
Φτάσαμε έξω από την εκκλησία και το ζευγάρι εξαφανίστηκε αμέσως.

Θ"θα σε πείραζε να σου την πάρω λίγο?"με ρώτησε ο Θοδωρής και η Ελένη χαχανισε.
Χ"καθόλου μισο λεπτό ομως"είπα και την τράβηξα.
Χ"να προσεχεις"
Ε"θα προσεχω"έφυγαν μαζί προς την εκκλησία και αναστεναξα.
Σ"μην ανησυχείς "είπε ο Σταυρός,και δε με κοίταζε καν.
Τον είχα ξεχάσει αυτόν
Χ"τι εννοείς?"έκανα την ανιξερη,και γέλασε σιγανά.
Σ"μην ανησυχείς λέω,ο αδερφός είναι λίγο μαλακας,αλλά δεν θα κάνει ποτέ κάτι που η κοπελιά δε θελει"ειπε και προχώρησε αργά.
Τώρα ηρεμισα.

Η Μαριάννα ήρθε γρήγορα προς τα μένα. Κοιτώντας τον Θοδωρή με την Ελένη,όπου της είχε πιάσει και ολας τη μεση
Χ"Έτσι και εμφανιστεί ο Μιχάλης,και την δει,μαυρο φιδι που μας εφαγε"της ειπα και αναστέναξε.
Μ"μην έχεις ελπίδες,δε θα ερθει"ειπε και την κοιταξα ενώνοντας τα φρύδια μου.
Χ"που το ξέρεις καλε?"ρωτησε και μου ψιθιρισε.
Μ"πήρε το Γιάννη,βρίσκεται σε άλλη χώρα και λείπατε πολύ λεει"
Χ"τελεια"είπα ηρωνικα και ξεφυσισα.
Μ"πάμε σε λίγο αρχίζει η τελετη"

Μετά το γάμο
Χ"τέτοιο πράγμα δε εχω ξαναδει"
Μ"μα να χτυπησει το τηλεφωνο του? Ούτε σε ταινία ρε"γελάσαμε δυνατά και τότε ήρθε ο Γιάννης
Γ"τι γελάτε ρε βλαμμενα?"ρωτησε ο Γιάννης και γελάσαμε ακόμα πιο δυνατά.
Χ"μα να μην κλείσεις το τηλεφωνο ρε χαμένο?"
Ανασηκωσε τους ώμους και γέλασε .
Γ"παντρεύομαι,ξέρεις,τόσους συγγενείς εχω"ειπε και σιγογελασε.
Μ"Εγώ..πάω να δω κάτι και γυριζω σε λιγο"ειπε η Μαριάννα κοιτοντας περίεργα το κινητό της,και έστριψε προς το πίσω
μερος της εκκλησιας

Γ"μάλιστα"ειπε κοιτώντας τη με τον ίδιο τροπο"Εγώ πάω για τις φωτογραφιες,έλα σε λίγο και συ ε"μου είπε και με ένα νεύμα έφυγε.

Κάθησε δίπλα στη γυναίκα του,και φιλώντας τη,σο μέτωπο χαμογέλασε στη καμερα.
Παει και ο Γιαννάκης. Πότε ήταν που τον γνώρισα,ως το γυναίκα της γειτονιάς. Τότε που περάσαμε εκείνη την πρωτοχρονιά μαζί. Σα παρέα και τον γνώρισα καλύτερα.

Μεγαλώσαμε μωρε.
Μεγαλώσαμε και μάθαμε,τι είναι σωστό,πως να φερόμαστε στους άλλους. Πως να αγαπάμε. Γι αυτό δε συζηταω.

Εντάξει κάποιοι δε μάθαμε ακόμα,αλλά θα μάθουμε.
Ναι οκ δεν είμαστε αρκετά μεγάλο για να μάθουμε τον κόσμο. 21 χρόνων και δεν έχουμε ζήσει τίποτα. Ακόμα.

καινουργιος...ερωταςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα