καινουργιος...ερωτας

παρτ 43

POV ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ
ξύπνησα ξαφνικά με δάκρυά στα μάτια και ουρλιαζα. Ουρλιαζα πολυ δυνατά. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου μπήκαν μέσα στο δωμάτιο με φορά.
Μ"Χριστίνα?? Χριστινα!!! Χριστινα ηρεμισε"ειπε η μαμά μου ανησυχητικά κρατώντας το πρόσωπο μου.
Π"σσ ησύχασε χριστινα μου"ειπε ο πατέρας μου φωνάζοντας. Δεν μπορούσε να ακουστεί από τα ουρλιαχτά. Προσπαθούσε να με κρατήσει . Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και να ουρλιάζω. Είχα τρομάξει τόσο.
Κάποιος χτυπούσε τη πορτα δυνατα αλλα δεν εδωσα σημασία εκείνη τη στιγμή.
Χ"γιατί??? Γιατί?? Φυγε σε παρακαλω"φώναζα και έκλαιγα.
Μ"χριστινα"είπε η μαμά μου αλλά ξαφνικά σταματησα να ακούω. Σταμάτησα να επικοινωνώ,και ενώ τα έβλεπα όλα και ήθελα να ηρεμήσω τον εαυτό μου ,φοβόμουν....φοβάμαι....

Συνεχίζω να ουρλιάζω και περίεργο που δεν έχει κλείσει  ο λαιμός μου. Ξαπλώνω στο κρεβατι και κλαίω συνεχώς. Η μαμά μου κάθεται δίπλα μου και προσπαθεί να με καθησυχάσει. Αλλά δεν μπορώ να την ακούσω. Σαν να ξέχασα να ακούω ,σαν να έχω κουφαθει. Κάποια στιγμή κλείνω τα μάτια μου και σταματάω να κλαίω.
Χ"μαμά..?"ρωτάω για να βεβαιωθώ ότι την ακούω...τίποτα.
Γυρνάω και τη βλέπω,δεν μπορώ ακόμα να την ακούσω.
Ξαναγυρναω και κλείνω τα μάτια μου πάλι.
Pov Δημήτρη
Τι ήταν αυτό? Η χριστινα?
Έτρεξα γρήγορα απέναντι  Για να δω αλλά δεν μου άνοιγαν. Είχαν πάρει και το κλειδί από το χαλάκι γαμωτο. Την άκουγα να ουρλιάζει και πεθαινα. Τι έχει γινει? Πάω πάλι στο σπιτι και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου.
Γ"άκουσες κάτι από απέναντι?"ρωτησα ο Γιάννης.
Τον κοιταξα και ανέβηκα γρήγορα χωρίς να απαντήσω.
Γ"ε?"Είπε αλλα τον αγνόησα ξανα.
Έκλεισα τη πορτα δυνατα και κοιταξα από το παράθυρο. Ήταν κλειστο το δικό της. Πότε δεν είναι κλειστό και το εννοώ. Βάρεσε δυνατα το χέρι μου στο τοίχο. Έγινε μια μικρή ρωγμή στο τοίχο,το χέρι μου κοκκινίζει αλλά δεν ένιωσα πόνο. Η Ελένη μπαίνει στο σπιτι της. Παρακολουθώ τα βημματα της μέχρι τη πορτα.
Κατεβαίνω γρήγορα και τη βλέπω που ξαναβγαινει.
Δ"Εσύ τωρα δεν ήρθες?"
Ε"ναι..Γιατί?"ρωτησα αμήχανα.
Δ"γιατί φεύγεις τόσο γρήγορα?" Κούνησε τους ωμους στις  πανω κατω,δειχνοντας ότι δεν ξερει γιατί. Αρχίζει να περπατάει προς τη κατεύθυνση που έφυγε.
Δ"Ε,περιμενε"φωναξα αλλα εκείνη αύξησε το βήμα της.
Δ"Ελένη!" Σταμάτησε και γύρισε το σώμα της.
Ε"δεν είναι καλά ενταξει? "
Μου φώναξε κοιτώντας ψηλά και μετά πάλι κάτω.
Δ".."
Ε"και καλά θα κάνεις να ηρεμήσει λίγο και συ και όλοι σας..." με το λέει?
Ε"δεν...Είναι καλά,συγνωμη πρέπει να φυγω,εχω αργησει για τις εξετάσεις "είπε και γυρισε  Από την άλλη.
Με τα χέρια στις τσέπες έφυγε γρήγορα.
Τι στο πούτσο πια με αυτή την οικογένεια?
Μπήκα στο σπιτι θυμωμένος και κλειστηκα στο δωμάτιο μου. Κάθησα στο κρεβατι με ένα τσιγάρο και κοιτουσα το ταβάνι
Pov χριστινας
Ξύπνησα και ένιωθα τελείως χαλιά. Σηκωθηκα με δυσκολία
Και πηγα στο μπάνιο.
Χ"δεν μαγυισα μοιαζω"χαμογελασα λίγο με αυτό αλλά μετά θυμήθηκα τι είχε γίνει. Ένα δάκρυ ξέφυγε από το μάτι μου. Το σκουπισα και και εβρεξα το πρόσωπο μου με νερό. Καθάρισα το μεικ απ που είχε τρέξει από το κλάμα και ξαναβαφτηκα.

Έβαλα μια φόρμα,πήρα το κινητό μου,το μπουφάν μου, ένα στυλό και κατέβηκα κάτω.
Άκουσα συζητήσεις και σταματησα να ακούσω.
Μ"και τι θα κάνουμε ,δεν μπορώ να τη βλέπω έτσι..Έχει καιρό να κλέψει τόσο γι αυτό το θεμα"είπε η μαμά μου κάπως φωναχτά.
Γ"δεν μπορώ να κάνω τίποτα ,αυτή τη στιγμή τουλάχιστον,ούτε και κανένας
άλλος. Ξέρω ότι είναι σημαντικό να έχει καλή ψυχική ηρεμία,για τις εξετάσεις αλλά και για την ίδια της τη ζωή αλλα χωρίς φάρμακα δεν γίνεται τιποτα"
Είπα σοβαρά και η μητέρα αναστέναξε.
Π"και τι μου λέτε δηλαδή ότι πρέπει να φαρμακοσω τη κόρη μιυ γιατρέ? Αλλιώς τι? Θα γίνει φυτό ή καμία τρελή του δρόμου?"
Γ"συγνωμη που σας το λέω "είπε και ο πατέρας χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι δυνατα. Δάκρυά απειλούσαν τα ματια μου. Κατέβηκα της σκάλες και τους κοιταξα.
Μ"Χριστίνα..."Είπα γ μητέρα μου ξαφνιασμενη.
Έτρεξα γρήγορα ώστε να μην με σταματήσουν και άνοιξε τη πορτα.
Χ"Είμαι μια χαρά γαμωτο"φωναξα  Και έκλεισε τη πορτα με δυναμη.
Προχώρησα λίγο και σε πέντε λεπτα ήμουν στο σχολείο.
Καθ"επιτέλους Κατσίκη που ήσουν?"Είπε αγριεμένα η καθηγήτρια και όλοι η αίθουσα με κοιτούσε.
"Συγνωμη κυρία..είχα κάποια οικογενειακά προβλήματα."
Καθ"μην ξαναγινει"είπε προειδοποιητικά Καί της  εγνεψα θετικά. Κάθησα στη καρέκλα μου και μου έδωσε ένα χαρτί.
Καθ"ξεκινάτε από τη στιγμή που θα έχετε τη κόλα μπροστά σας. Καλη επιτυχία"
Εγραφα γρήγορα ώστε να φύγω νωρίς και μην χρειαστεί να μιλήσω σε κανένα.
Πρέπει να γράψω και καλά όμως γαμωτο.
ΜΙΑ ΏΡΑ ΜΕΤΆ
Επιτέλους τελειωσα και ευτυχώς δεν έχει τελειώσει κανένας αλλος απο τα παιδιά. Η Ελένη με κοιτούσε συνεχώς,ήρθε στο σπιτι σημερα αλλα την έδιωξαν. Τους άκουσα.
Flashback
Ε"ήρθα να πάρω την Ελένη για να πάμε να γραψουμε"ειπε χαρουμενα και πήγα να ανέβει πάνω.
Μη χριστινα...Είναι άρρωστη . Δεν θα ερθει"
Ε"δεν γίνεται να χάσει μάθημα."ειπε ανησυχητικά
Μ" ναι αλλά.."ξαφνικά ο πατέρας μου φώναξε.
Π"δεν θα πάει πουθενά Ελένη μου,δεν είναι καλά γι αυτό ξεκουμπησου και συ να ησυχάσουμε . Έχω τρελαθεί σήμερα δεν αντέχω αλλο"
Είπε και ανέβηκα πάνω χτυποντας τη πορτα δυνατα.
Η Ελένη ξεροκαταπιε
Μ"είναι πολύ στρεσαρισμενος ,συγχωρεσε τον" μετά ακουσα μια πόρτα να κλείνει και μετα ξανακοιμήθηκα.
Τελος flashback
Σηκώθηκα και έδωσε το χαρτί.
Καθ"ευχαριστω"μου χαμογέλασε και έφυγα. Η Ελένη έδωσε και εκείνη το χαρτί της και με ακολούθησε.
Μόλις βγήκα από το σχολείο αρχησα να τρέχω αλλά δεν με ακολούθησε. Έμεινε πίσω κοιτοντας με.
Προχώρησε λίγο ακόμα και μπήκα σε ένα παρκάκι.
Έβαλα τα ακουστηκα και οι neighbourhood έπαιζαν δυνατα στα αφτιά μου. Αναστέναξε και ένα χέρι ακούμπησε τον ώμο μου
Ήταν ...
Κάντε κομμ και λαικ guys thnx yοu