παρτ 55

722 77 5
                                    

Γεια σας παιδακια καλη ανάγνωση και αν Μπορειται Διαβάστε την ιστορια της κολλητής μου της mariannall
Μπαι σας
PovΧριστίνας
Τον κοιτούσα σαν χαζή. Τα μάτια του ήταν γεμάτα με θυμο,αν και είναι τόσο ωραία. Γαμωτο του.
Χ"συ..συγνωμη?"Είπα και ανοιγοκλεισα τα ματια μου
Α"Εσύ δεν είσαι εκείνη? Εκεινη που έβαλε να με σκοτώσουν? "Ρώτησε και σηκώθηκε
Α"Εσύ δεν είσαι εκείνη,που έβαλες να παρακολουθουν,Εσύ δεν ήσουν?"ρώτησε και τώρα Ειμασταν σε απόσταση αναπνοή.
Χ"Ο..οχι"είπα τραυλιζοντας...Και αυτό δεν ήταν γιατί με τρόμαζε..Ήταν γιατι ηταν τοσο κοντα μου,η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει.

Με κοιτούσε με ένα βλέμμα ανησυχίας και πόνου,αλλά έκρυβε μια τρελα.
Χ"όχι άνθρωπε μου είσαι τρελός?" Του λέω και απομακρύνεται. Χαμογελάει και ξανακαθεται στο κρεβάτι.
Α"συγγνώμη...Δεν είμαι καλα"είπε και με κοίταξε.
Χ"το κατάλαβα..εμ μάλλον θα θες να σου εξηγησω"ειπα και ξανασηκωθηκε απότομα.
Α"τι να μου εξηγήσεις? Α νομίζεις ότι δεν θυμάμαι...Μην ανησυχείς πέρασε η αδερφή μου και μου τα πε ολα"
Χ"χαίρομαι γιατί από μένα δεν θα μάθαινες πολλα"ειπα και γελασε
Α"Αντωνης"είπε και έκανε ένα γλυκό στραβό χαμόγελο.
Χ"Χριστίνα χαρηκα"
Είπα και χαμογελασα.

Καθίσαμε για κάποιες ώρες εκεί και λέγαμε διαφορά. Απέφυγε να μου πει ο,τι για το τι είχε γίνει και τον βρήκα εκεί. Έμαθα όμως αρκτα πράγματα γι εκείνον.
Χ"πρέπει να φύγω..θα ξανάρθω όμως αυριο"
Έγνεψε και τον άφησα και έφυγα.

Όταν γύρισα είπα στα κοριτσια ότι πρέπει επείγοντος να πάμε στο γιαννη. Οπότε μαζέψαμε κάποια πράγματα. Θα λείπανε για 5 μέρες περίπου. Πήρα το νοσοκομειο και είπα να του πουν ότι δεν θα τον επισκεφτώ καθόλου για 5 μέρες και η αλήθεια ειναι ότι με πείραξε. Καλα δεν θα πεθανει και ολας θα το δω..

Φύγαμε από το σπίτι και σε μια ώρα πετάμε.
Ε"Είμαι αγχωμένη...θα είναι και ο Μιχαλης εκει και δεν είναι καν η ώρα για να συζητήσουμε πφ γαμωτο"η Ελένη όλο παραπονιέται. Τα βρήκαμε και δεν μου είναι πια θυμωμένη. Άσε που πρέπει να την έχουμε με καροτσάκι. Δεν πρέπει να το παταει . Πφ
Μ"Χριστίνα φοβάμαι...αν πεθάνει?"Είπε και άρχισε Ν κλαίει. Τον αγαπάμε τον γιαννη σαν αδερφό μας.
Χ"δεν ξέρω ρε δεν ξερω"είπε και την αγκαλιασα.
Ανεβήκαμε στο αεροπλάνο και επιβιβαστηκαμε. Ο Δημήτρης δεν ήξερε τίποτα και νόμιζε ότι ερχόμαστε για επίσκεψη. Μου έλειψε το χαζό...Αλλά δεν ξερω αν νιώθω όπως ένιωθα..θα δω.
Pov μαριάννας
Φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι. Δεν ηθελα να χάσω κανεναν,και μετά έγινε αυτό και χωριστηκαμε. Και τώρα ο Γιάννης είναι σε άθλια κατάσταση. Δεν γίνεται πια αυτό. Πονάω πολύ. Η ώρα περνάει και νιώθω ακόμα χειρότερα. Ξαφνικά το αεροπλάνο κουνιέται πολύ. Βγάζω τα ακουστικά να δω τι γίνεται.
Παρακαλώ δεν χρειάζεται να ανυσηχηται. Όλα ενταξει.
Ξαναβάλτε τα ακουστικά και έπεσα σε βαθύ ύπνο. Ήθελα να ξεφύγω λίγο...γαμωτο...
Κάποιες ώρες μετά
φτάσαμε και κατεβήκαμε γρήγορα. Το ταξί μας περιμενε απο εξω απο το αεροδρόμιο και ήξερε που Ν μας πάει Αφού το είχαν στείλει τα αγόρια.
Το σπίτι ήταν αρκετά μεγάλο,αλλά δεν θα μέναμε εκεί. Είχαμε κλείσει δωματιο σε ένα ξενοδοχείο.
Χ"Γιάννη ,Δημήτρη "
Φώναξε η Χριστίνα και τους αγκάλιασε σφιχτα.
Ε"παιδιά μου λειψατε"είπε η Ελένη χωρίς να φαίνεται πληγωμένη. Είναι ,η αλήθεια,πολύ αλλά καλύτερα που δεν το δείχνει
Μ"παιδια"ειπα χαμηλόφωνα και τους αγκαλιασα.
Όταν ήμουν στην αγκαλιά του Γιάννη τον έσφιξα πιο πολύ.
Μ"θα γίνεις καλά,το κατάλαβες? Μας το υ ποσχεθηκες. Αν δεν το κάνεις για σένα κάντο για μας"του είπα στο αυτί. Αυτός κούνησε το κεφάλι του και μπήκαμε μέσα. Βρικαμε εκεί τον Μιχάλη να μιλάει στο τηλέφωνο και τον Κωνσταντίνο να έχει πιάσει τη κουβέντα με μια κοπελα,με μαύρα με ανταυγιες μαλλιά. Ήταν πανέμορφη.
Μ"Κορίτσια ηρθατε"είπε ο Μιχάλης και μας αγκάλιασε. Φίλησε την Ελένη παθιασμένα. Είχαν καιρό να φιληθουν τα πιτσουνακια .
Η κοπέλα μουτρωσε λιγάκι όταν τους είδε αλλα για λίγο.
Μ"από δω η Αθήνα,έχει συγγενείς εδώ και ήρθε ως ευκαιρία να τους δει"είπε ο Μιχάλης και συστηθηκαμε.
Μ"από δω η Μαριάννα,η Χριστίνα και η "
Ε"Ελένη ειμαι η κοπέλα του που μιλήσαμε στο τηλέφωνο. "Τα μάτια της Αθήνας αστραψαν.
Α"αχ Ναι σε θυμάμαι. Τι ωραία παρέα που εισται."είπε χαρούμενα .τι αλλαγή ήταν αυτή? Τέλος πάντων. Τα παιδιά είπαν παμε μια βολτα,αλλά δεν είχα πολύ όρεξη. Και ο Γιαννης δεν έπρεπε να βγαίνει γιατί η κατάσταση του ήταν άσχημη,οποτε εμείς μαζί του σπιτι.
Μ"τι σορυ τραβάει αυτή η Αθηνα?"ρωτάω όταν φεύγουν όλοι.
Γ"έλα μωρέ,μια προβληματισμενη με το κόσμο κοπελα, που γουστάρει άπειρα το Μιχάλη. "Είπε χαλαρά και γελασα.
Μ"τοσο καλα"ειπα και χαμογέλασε κουνώντας το κεφάλι του.
Μ"Εσύ πως είσαι?"ρωτησα και δαγκωσα τα χείλια μου. Ειμαι αγχωμένη..Δεν ξέρω πια.
Γ"Όχι τόσο καλα"είπε και κοίταξε κάτω. Η πορτα χτύπησε και ο Γιαννης, σηκώθηκε να ανοίξει.
Γ"έλα ρε Βαγγέλη,που είσαι?" Λέει και αγκαλιάζει αντρικά πάντα το παιδί στη πόρτα.
Β"εδώ τριγύρω μωρέ..Ήμουν και στο νοσκομοκειο για κάτι εξετασεις"είπε χαμογελαστα.
Γ"μάλιστα έλα μέσα απο δω η φίλη μου η μαριαννα"είπε και γω έδωσε το χέρι μου.
Β" Βαγγέλης,Εσύ είσαι μέσα στη διάσημη παρέα?"ειπε γελασε φτιάχνοντας το μαλλί του.
Μ"Ναι είμαι,Εσύ γιατί είσαι εδώ? Εννοώ στη χώρα..η μήπως μενεις εδώ μονιμα?"ρώτησε και εκείνος κάθησε.
Β"Εγώ μένω μόνιμα εδώ,από πέρσυ,ήταν αναγκαίο Αφού αρρώστησα και έπρεπε να ερθω"
Γ"εμ θες τίποτα Βαγγέλη?"ρώτησε ο Γιάννης και ο Βαγγέλης έγνεψε αρνητικά.
Β"πάω λίγο έξω να κάνω ένα τηλεφώνημα "
Μ"οκ"Η Γιάννης κάθησε γρήγορα απέναντι μου.
Γ"Ο Βαγγέλης έχει καρκίνο στον εγκέφαλο..Δεν μπορεί να γιατρευτεί και απλά περνάει τις τελευταίες ώρες του..καλα"Είπε ο Γιανης και ένα μούδιασμα πέρασε από το σώμα μου. Πρέπει να είναι δύσκολο να ξέρεις ότι θα πεθάνεις...
Η Βαγγέλης μπήκε μέσα και μιλάγαμε για διαφορά θέματα η τρεις μας.
Είναι καλό Παιδί.

Μετά απο λίγο τα παιδιά γύρισαν.
Φάγαμε,και καθίσαμε ολοι μαζί γύρω γύρω
Ε"Βαγγελη βγάλε μια φωτογραφια αν μπορεις"είπε η ελενη κσι ολοι συμφώνησαν
Pov χριστινας
Αυτός ο βαγελη είναι πολύ καλό παιδι. Η Μαριάννα είπε ότι είναι άρρωστος και είναι πολύ κρίμα.
Σηκώθηκε πάνω με το κινητό της Ελένης και κάθησε απέναντι μας. Εμείς κάναμε χαζές πόζες. Μέχρι που αποφασίσαμε πως να κάτσουμε
Β"έτοιμοι?"ρώτησε
Χ,Μ,Μ,Ε,Δ,Κ,Γ"ΝΑΙΙ"και το squad έβγαλε φωτο.
Ο Βαγγέλης την κοίταγε για ωρα καιμετα εδωσε το κινητο πισω
Β"πρέπει να φύγω παιδιά θα τα πουμε"είπε και έφυγε.

Ο Βαγγέλης την κοίταγε για ωρα καιμετα εδωσε το κινητο πισωΒ"πρέπει να φύγω παιδιά θα τα πουμε"είπε και έφυγε

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Χευυυυυ πως σας φάνηκε ο Βαγγέλης?Καλό παιδιακι κρίμα που θα πεθανει...η όχι? Και Αντωνάκης καλός φαίνεται ίσως γίνουν καλοί φίλοι ή μήπως αυτός θα γυρίσει πίσω στις παλιές συνήθειες? Αυτή η Αθήνα λέτε Ν τα καταστρέψει όλα? Κ αντε λαικ κομμεντ και μπαιιι

καινουργιος...ερωταςWhere stories live. Discover now