καινουργιος...ερωτας

παρτ 29

Κατεβαίναμε γρήγορα τις σκάλες τρέχοντας και θέλοντας σαν τα χαζα .
Ε"δεν υπάρχεις σε ευχαριστώ ρε!" Είπε η Ελένη ενθουσιασμένη και με αγκαλιασε όταν οι σκάλες τέλειωσαν.
Χ"το ξέρω, δεν χρειαζόταν να μου το πεις" είπα ψωναρικα (Τι λέξεις βαζω??)
Ε"εντάξει μην το πάρεις και πάνω σου" είπα και χαμογελασε. Βγήκαμε προσεχτηκα έξω από το προαύλιο και πήγαμε από τη πισω μεριά του σχολείου,εκείνη που για κάποιο λόγο δεν έχει κάμερες. Εκεί ήταν δύο παιδιά που κάπνιζαν ,ένα ζευγάρι μου φιλιοταν και ένα παιδί με κινητό πολύ απομακρυσμένο.
Ε"τελεια,δεν έχει έρθει και δεν είμαστε και μόνοι μας"είπε και ξεφυσησε και γω ξεκαρδιστηκα. Με κοίταζε μπερδεμένη μέχρι που την τράβηξα από το χέρι και την οδήγησα στον Μιχάλη. Ήταν εκείνος που καθόταν με το κινητό, και δεν μας είχε δει.
Χ"ρε βλάκα τι κάνεις τόση ώρα? "
Μ"σορυ άργησα " είπε και έκλεισε το κινητό του.
Η Ελένη καθόταν δίπλα μου και δεν μιλούσε,απλά κοίταζε μια τον έναν και μια το άλλο.
Μ"Α ναι εισαι και συ εδω" λεει και κοιτάει αλλού. Εγω θέλω να σκάσω στα γέλια και να μην μπορώ, να είμαι έτοιμη να σκασω.
Χ"καλύτερα να φυγω,πείτε τα" και απομακρυνομαι,μενβ ομως κρυμμενη πισω απο το τοιχο.παρακολουθω ,να δω τι θα γινει. Η Ελένη θυμωμένη πάει να φύγει,ναι εκεί λέω πάει θα τα χαλάσουν,τόσο ηλίθιοι που είναι. Δεν έχουν σταματήσει να τσακώνονται από τότε που είδαν ο ένας τον άλλο από κοντά. Βέβαια τσακώνονται για πλάκα αλλα και πάλι.. Τέλος πάντων πίσω στην παρακολούθηση.
Pov ελενης
Τον βλέπω να με κοιτάει με ένα βλεμα απεχθειας. Δεν με χαιρέτησε καν όταν τον είδαμε. Λέω εντάξει είναι θυμωμένος Εχούμε να βρεθούμε καιρο,δεν είναι ότι δεν με θέλει,μέχρι που πέταξε την μαλακια.
Μ"Α και συ εδω?" Τότε ήταν που τα πήρα άγρια. Είχε φύγει και η άλλη και ήμασταν μόνη μας,εξαιροντας το ζευγάρι πέντε μέτρα μακριά που ρ ουφουσαν ο ένας τον άλλο σαν σκούπες. Αποφάσισα να φυγω,δεν θέλω να τελειώσει ,ποτέ. Τον αγαπάω.
Έχω όμως μια αξιοπρέπεια,πολύ μικρή βέβαια αλλα μετράει. Οπότε γύρισα να φυγω.
Μ"που πας? Πρέπει να μιλησουμε"
Ε"νόμιζα ότι δεν ήθελες να μιλάς σε αγνωστες"
Μ"Πότε το είπα αυτό?"
Ε"δεν το πες...το δω καταλάβει ότι έχω γίνει μια αγνωστη για σενα,Εγώ όμως δεν θα εγκαταλείψω...ποτε"
Μ"φύγε τότε...Εγώ έχω εγκαταληψει ηδη"
Προχωραω αργά περιμένοντας τον να έρθει να με σταματήσει.
Μετραω μέχρι το δέκα ,όπως είχε κάνει μια φορά και ήρθε αμέσως.
Ε"1,2,3,4,5,6,7,8...,9...10"
Σταματάω και ένα δάκρυ πέφτει από τα μάτια μου
Ξαφνικά κάποιος ειναι μπροστά μου ,κοιταω και τον βλέπω τον Μιχάλη. Τα μάτια του γυαλίζουν και όταν κάνω ένα βήμα μπενει μπροστά μου, δεν με άφηνε να φυγω.
Ε"τι θες? Άσε με να φυγω πια!!" Ειπα και τον χτύπησα στο στήθος αλλα δεν μου Υ για καθόλου.
Μ"θες να σου πω τι θέλω?" Είπε δυνατα. Τρόμαξα στην αρχή αλλα δεν το έδειξα,περίμενα για μια απάντηση.
Μ" εσένα θέλω ρε πουστη μου. Θέλω να είσαι μόνο δική μου,Εγώ να σε ακουμπάω ,Εγώ να σε φιλάω και κανένας άλλος! Είχα τρελαθεί τόσο καιρό μακριά σου. Νόμιζα ότι ήσουν ένα απλό κόλλημα που θα μου πέρναγε μόλις σε πηδούσε,αλλά όταν σε φίλησε για πρώτη φορά ένας ηλεκτρισμός διαπέρασε το σώμα μου,όταν σε πρώτο άγγιξα ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά τόσο δυνατα που να είναι έτοιμη να βγει έξω. Τώρα ξέρω . Είμαι σίγουρος" είπε και με κοίταξε φέρνοντας με πιο κοντά του.
Μ"Τώρα ξερω" είπε και ένωσε τα χείλι μας. Αυτό το φιλί το ήθελα καιρό, τόσο παθιασμένο και δυνατό. Έκρυβε πολλά μέσα του και τώρα βγήκαν. Τόσες σκέψεις τριγύριζαν το μυαλό μου και τώρα είναι άδειο και νιώθω χαλαρή. Τα χέρια του τριγυρίζουν στη πλάτη μου και δεν νιώθω τα πόδια μου. Παραδινομαι στο φιλί του και αυτός κανει το ίδιο. Πηγαίνω στο λοβό του αυτιού του και τον δαγκώνω απαλά. Ένας αναστεναγμός βγήκε από το το στόμα του.
Μ"γιατί το ..έκανες αυτό?" Είπε σιγανα και παθιασμένα
Ε"για να δω ,τι είδους περασει εχω πάνω σου"
Μ"με βασανιζεις το ξέρεις ?" Μου λέει και γνεφω θετικά.
Χαμογελαει και κανω το ιδιο. Μενουμε για λιγο αγκαλιασμενη μεχρι που ακούμε έναν ήχο. Ένα τσιριχτω ήχο,πολύ σιγανο.
Μ"λες να είναι καμία καθηγήτρια?" Ρώτησε ανυσηχα και δάγκωσε το χείλος του. Αχ...Μου ρχεται να τον φάω.
Ε"αποκλείεται δεν σε ερχονται εδώ..Πότε!" Ακολουθήσαμε τη τσιριδα και είδαμε ότι ήταν ένα ζευγάρι που φαινόντουσαν στην άκρη του τοίχου. Περίμενε κατι μου θυμίζει αυτή η κοπέλα... το μοβ μαλλί και μαύρο Τζι... Ε"ΧΡΙΣΤΊΝΑ?" Ρώτησα και τότε σταμάτησαν να φιλιούνται. Δεν το πιστεύω!
Ο Μιχάλης κοιτούσε με ένα στραβό χαμόγελο. Μμ κατι ξέρει αυτός.
Χ"Γεια.." είπε και χαμήλωσε το κεφάλι.
Δ"Γεια!" Είπε ο Δημήτρης και μου έκλεισε το μάτι.
Ε"τι γίνεται εδώ?"
Χ"τίποτα..πάμε να φυγουμε" είπε και με τράβηξε από το χέρι.
Ε"περίμενε...μωρό μου θα τα πουμε" είπα στον Μιχάλη και του έδωσα ένα πεταχτο φιλί.
Μ"οκ μωρό μου,Γεια σου χριστινα" φώναξε και εκείνη άρχισε να τρέχει πιο γρήγορα .
Στο διάλλειμα
Καθόμασταν στο προαύλιο σιωπηλά Εγώ,η Μαριάννα ,η Λία,μια συμμαθήτρια μου
Λ"λοιπόν,αύριο απόγευμα στο σπίτι μου Ελένη Έχουμε τη Εργασία της φυσικης"
Ε"οκ λια μου τα λεμε" τη χαιρέτησε και πήγα στη παρέα της.
Μ"η Χριστίνα που ειναι?"
Ρώτησε η Μαριάννα που μόλις σήκωσε το κεφάλι της πάνω. Κάτι σκεφτόταν πάλι,σοβαρό .
Ε"που θες να ξερω?" Είπε και κοιταξα αλλου
Μ"έγινε κάτι?" Ρώτησε ενοχλημένη από την απαντήση μου.
Ε"όχι..Πρέπει να έχει γινει κατι? Απλά θα αργησε" είπα πείστηκα...ποιον κοροϊδεύω δεν μπορώ να μην της το πω.
Ε"καλά εντάξει να λοιπόν τη εγινε" της ειπα και για τον Μιχάλη που αυτό δεν ήταν το πρόβλημα αλλα έπρεπε να της το πω. Της είπα λοιπόν για τον Δημήτρη και τη Χριστίνα.
Μ"ανησυχητικό θα έλεγα...ήξερα ότι τη θέλει αλλα και μέσα στο σχολείο? Είπες ότι ο Μιχάλης ξέρει κάτι σωστά?"Είπε πονηρα
Ε"ναι...."
Μ"απλά ρώτα τον σιγά θα σου πει"
Το σκέφτηκα λιγο
Ε"δεν νομίζω να μου πει,δεν ανοίγεται ευκολα"
Μ"καλά προσπάθησα τουλάχιστον..Μπορεί να παίζει μαζί της"
Ε"δεν νομίζω...αν γινόταν κάτι τέτοιο και το ήξερα ο Μιχάλης θα το είχε σταματήσει. Συμπαθει τη Χριστίνα "
Μ"σωστά αλλα..Πότε δεν ξέρει...ρωτα" έγνεψε και μετά από κάνα δεκάλεπτο βλακειας χτύπησε το κουδούνι.
Μπήκαμε στην τάξη και οι 2 καθηγητες μιλούσαν ψιθιριστα για κάτι.
Δ"παιδιά καταλήγει κάτω με ησυχία γιατι έχουμε να συζητήσουμε κάτι σοβαρό με την κ. Μανωλακου και τον κ. Χατζηνικολάου " είπε η κυρία διευθύντρια και όλα τα παιδιά κατέβηκαν φωναζώντας κάτω.
Ε"Ποιος είχε τον χατζή εκτη ώρα?" Ρώτησα τον Χάρη που ειχα γυμναστική .
Χ"νομίζω η χριστινα" είπε και έφυγε χαϊδεύοντας με,είχαν αρχίσει το τρέξιμο. Μπήκα στο γραφείο των καθηγητών και τσέκαρε το πρόγραμμα. Η Χριστίνα είχε με το χατζη (το κοβω με βολευει)αλλα δε ηταν πουθενα.
Ε"που είσαι ρε?" Ρώτησα τον εαυτό μου πιο πολυ Αφού δεν περίμενα απάντηση.
Βγήκα έξω και κάθησα σε ένα παγκάκι. Η μέρα ήταν βαρετή μέχρι που ήρθε το μωρό μου και έγινε ότι έγινε με τη Χριστίνα. Με που εξαφανίστηκε? Και τι έγινε με τον Δημήτρη? Πριν κάτι μέρες δεν ήθελα να τον δει μπροστά της. Περίεργα πραγματα.
Pov χριστινας
Στην παρακολούθηση. Πριν το φιλί.
Όταν τους είδα πως φιλιοντουσαν,χάρηκα πολυ. Ήθελα να τρέξω και να τους συνχαρω. Κάτι ένιωσα από πίσω μου.
Δ"απ..τι κάνεις εδω? Μοναχούς σου?" Είπε ο Δημήτρης με πονηρό χαμόγελο
χ"πρώτον μην με ξανατρομαξεις έτσι..Και δεύτερον δεν είμαι μοναχουλα μου" ειπα και ξαναγύρισε μπροστά.
Δ"δεν θες να σου κάνω παρέα?"
Χ"Όχι χάσου από δω"
Δ"Σου χω κάνει κατι και δεν με συμπαθείς?"
Χ"Πολλά τον μπουλο τώρα..αντε"είπε και γύρισα να τον κοιτάξω,τα μάτια του γυάλιζαν και με κοιτούσε περίεργα
Χ"ωπ...το γατάκι έγινε τίγρης?" Ρώτησε γελώντας
Χ"ρε..άντε Κάνε μας τη χαρη"
Είπα και τον έσπρωξα αλλά δεν κουνήθηκε. Με έπιασε από τους καρπούς και με κόλλησε στον τοίχο.
Δ"δεν θα μου πεις εμενα τι να κανω,κοριτσάκι" είπε με νόημα και με κοίταξε στα μάτια. Η ματιά του με έκανε να καίω ολόκληρη και κατέβασε το κεφάλι μου κοκκινησμενη.
Χ"οτι θ-θελω..θα κανω" ειπα τραυλιζοντας. Ήρθε πιο κοντά μου και χαμογέλασε στραβά.
ΓΑΜΩΤΟ με επηρεάζει!!!
Δ"Όχι..Γιατί δεν μπορεις" είπε και με χάιδεψε στο μάγουλο. Το πόδι μου χτύπησε ένα τσιγκινο κουτάκι και ο ήχος του με έφερε στην πραγματικότητα.
Χ"εμ..μπορείς να φύγεις λιγο?"
Δ"γιατί? Δεν σε βόλευε?"
Χ"Όχι!" Του είπα πιο δυνατά από ότι έπρεπε
Δ"μαλιστα" είπε και περίμενα Ν κουνηθεί αλλα δεν το έκανε.
Χ"θα κουνηθεις ?"
Δ"οχι"
Δ"κουνησου!"
Δ"οχι" είπε αποφασιστικά
Χ"ναι"
Δ"οχι!"
Χ"ναι"
Μου έπιασε το χέρι και ηλεκριστηκα.
Δ"οχι.." είπε χαμογελοντας μόλις κατάλαβα τι μου εκανε
Χ"ναι...."Είπα και κοιταξα αλλου .
Δ"οχι" είπε μου έπιασε τα μάγουλά με τα δύο του χέρια,να κοίταξε για λίγο και μετά επιτέθηκε στα χείλια μου. Δεν αντιστάθηκε και αυτό ήταν που μετανιώνω,αλλά το θέλω γαμωτο!!! Και αυτό με σκοτώνει. Κατέβηκε στο λαιμό μου και με φιλαγε εκεί μέχρι που το σημείο που δάγκωνε και φιλαγε άρχισε να πονάει
Χ"γαμωτο δημητρη" είπα με τσιριχτη φωνή.
Εκείνος χαμογέλασε την ώρα που ξαναγύρισε στα χειλοι μου . Του δαγκωσα το χείλος,εκείνος αναστέναξε και τότε ακουσα μια φωνη. Ωχ οχι!
Ε"ΧΡΙΣΤΊΝΑ?" Η Ελένη! σταμάτησανμε να φιλιομαστε. Δεν το πιστεύω ότι μας είδαν.
Ο Μιχάλης κοιτούσε με ένα στραβό χαμόγελο. ο βλακας
Χ"Γεια.." ειπα και χαμήλωσα το κεφάλι. Νιωθω τοσο ντροπη
Δ"Γεια!" Και έκλεισε το ματι του
Ε"τι γίνεται εδώ?"
Χ"τίποτα..πάμε να φυγουμε" είπα και τράβηξα την ελενη από το χέρι. Λες να το εκανε επιτηδες για να μας δπυν τα παιδια? Θα τον σκοτωσω
Ε"περίμενε...μωρό μου θα τα πουμε" είπε στον Μιχάλη και του εδωσε ένα πεταχτο φιλί. Τώρα της ηρθε.
Μ"οκ μωρό μου,Γεια σου χριστινα" φώναξε και αρχισα να τρέχει πιο γρήγορα . Δεν θα αντέξω τίποτα άλλο.
Η Ελένη άρχισε τις ερωτήσεις και δεν άκουγα καν τι έλεγε. Είχα θυμώσει τόσο. Ο βλάκας,ο μαλακας,ο ψωναραα,ο...πιο όμορφος άνθρωπος που έχεις δει και παίζεις και την δύσκολη μωρή
Ναι δεν ήθελα τιποτα αλλο ,η εσωτερική φωνή μου έλειπε.
Τον γουστάρεις αδυσώπητα ,παραδεξου το.
Πότε!
Ε"Χριστίνα? Θα μου πεις τι έγινε εκεί εξω" είπε με ενθουσιασμό
Χ"Όχι!" Φώναξα και μπήκα στη τάξη. Άκουσα την Ελένη να βρίζει αλλα δεν της έδωσα σημασία. Απλά κάθησα και προσπάθησε να παρακολουθήσω το μάθημα. Μα που? Είχα τον βλάκα στον μυαλό μου. Τον όμορφο βλάκα
ΣΚΆΣΕ!
ΣΥΓΝΩΜΜΗ ΠΑΙΔΆΚΙΑ ΑΝ ΆΡΓΗΣΑ. ΜΟΥ ΦΕΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΙΛΆΩ ΜΌΝΗ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΕΣΠΑ ΤΑ ΛΈΜΕ ΣΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΠΑΤΑΤΑΚΙΑ