παρτ 56

685 75 4
                                    

Pov χριστινας
Πέρασαν οι πέντε μέρες και επρεπε αναγκαστικά να αποχαιρετησουμε τα παιδιά και να φύγουμε.

Χ"άντε κοριτσια πηγε 10 η ώρα θα το χάσουμε το αεροπλάνο."φωνάζω δυνατά.
Ε"μισό λεπτό θα κανω"είπε η ελενη και πήρε από το χέρι τον Μιχάλη.
Ε"πρέπει να μιλήσουμε Μιχαλη"είπε σοβαρά και μπήκαν μέσα στο δωνατιο.
Μ"που πάνε?"ρωτάει η Μαριάννα κοιτώντας τη πορτα που μόλις έκλεισε.

Χ"ή θα βγουν αγαπημένοι ή θα βγουν χωρισμένοι.."ειπα και ξεφυσισε. Αφού το έχει αποφασίσει ας το κάνει,απλά δεν θελω να το μετανιώσει. Αυτό μονο.
Μ"Άντε πάμε έξω με τους άλλους μέχρι να τελειωσουν"είπε η Μαριάννα και βγήκαμε μαζί έξω. Όλοι ήταν μαζεμένοι και γελαγανε,αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλο. Θα μου λείψουν όλοι.

Χαμογέλασα στον εαυτό μου και πηγα μαζί τους. Ας το χαρώ λίγο ακόμα.
Pov Ελένης
Ε" Όταν σε είδα...εκείνη τη μέρα στο μπαρ,μου φαινοσουν τόσο ωραίος...εμοιαζες τοσο ωραίος στα μάτια μου που δεν ήξερα αν είσαι αληθινός. Πάντα στη ζωή μου είχα κοροϊδία,ξέρω δεν φαίνεται τώρα..θα πεις ειμαι μια όμορφη και έξυπνη κοπέλα,με μέλλον..."Χαμογέλασα στον εαυτό μου και συνεχισα" όμως δεν είμαι και ας το λένε οι άλλοι. Πότε δεν ήμουν αρκετά έξυπνη για να πω το ο,τι...Κάτι γι αυτά που έβλεπα και άκουγα."
Μ"δεν καταλαβαίνω που το πας "Είπε και μου έπιασε το χέρι.
Ε"θα δεις...Δεν ήρθα εδώ όμως για να σου πω για την παιδική μου ηλικεια...ήρθα εδώ για να σου πω οτι πρέπει να χωρισουμε"ειπα και τον κοιταξα στα μάτια. Είχε μια παράξενη έκφραση και δεν μπορούσα να καταλάβω τι ένιωθε.
Μ"γιατί.."ρωτάει και σηκώνεται πανω"Αφού σε αγαπάω γαμωτο"λέει ψιθιριστα"ΓΙΑΤΊ?"φωνάζει και έχει γίνει κόκκινος.
Ε"απλά όλο αυτο...Αυτό εδώ δεν μου ταιριαζει,δεν μου ταιριαζει να έχω σχέση με καπιον χιλιόμετρα μακριά,δεν μου ταιριαζει να ζηλεύω όποια τον ακουμπάει,δεν μου ταιριαζει να αγαπώ και να μην έχω...ΚΑΤΆΛΑΒΕΣ? ΕΊΜΑΙ ΕΓΩΊΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΌΤΙ ΘΈΛΩ ΘΈΛΩ ΝΑ ΤΟ ΈΧΩ ΔΊΠΛΑ ΜΟΥ. Δεν μπορω να το συνεχίσω αυτό..."
Μ"μα σε αγαπάω και με αγαπάς. Δεν γίνεται να μην ειμαι μαζί σου...πεθαίνω που είναι μακριά σου και δεν θα τρελαθώ να το Θεό...σε θέλω δικη μου ρε Ελενη"λέει πιο ήρεμα και γλυκά και κάθεται γονατιστός μπροστά μου πιάνοντας το χέρι μου.
Ε"το ξέρω ...το ξερω"λέει και μου σηκώνει το πηγούνι με το χέρι του.
Μ"τότε με καταλαβαινεις"λέει και έρχεται κοντά μου αργά,πιάνει τα μάγουλα μου και ακουμπάει τα χείλια του στα δικά μου. Με φιλαει αργα,λες και δεν θα με ξαναμιλήσει ποτέ. Έντονα και γρήγορα. Σηκώθηκα μαζί του,και έβαλα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του και εκείνος τα δικά του στη μέση μου. Σηκωσα λίγο τις μύτες τον ποδιών μου,για να τον φτάσω καλύτερα. Το μυαλό μου έλεγε να σταματήσω και να φύγω αλλά το σώμα μου και η καρδιά μου με κρατούσε εκεί. Ενιωθα ακόμα και τώρα Όσο υπέροχα ενιωθα και τότε. Που τον γνώρισα.

καινουργιος...ερωταςOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz