καινουργιος...ερωτας

παρτ 62

Pov Ελενης
Δεν ξερω τι γινεται τον τελευταιο καιρο νιωθω σαν να μην βρισκομαι πλεον σε αυτη την παρεα,η Χριστινα ολη την ωρα ασχολειται με τον Αντωνη και η Μαριαννα με τον Γιαννη δεν ξερω τι να κανω...ακουω την πορτα να χτυπαει.Ενας νεαρος ειναι καλοντυμενος και αφου μου συστηνεται αρχιζει να μου κανει διαφορες ερωτησεις.
Α:Καλημερα σας ονομαζομαι Αχιλλεας εδω μενει η δεσποινις Χριστινα;
Ε:Ελενη χαρηκα!Ναι εδω μενει τι την θελετε;
Α:Ειναι εδω θελω να την ρωτησω κατι
Ε:Οχι δεν βρισκεται εδω.
Α:Σας ευχαριστω θα περασω καποια αλλη φορα.
Ε"τι στο καλό?"ρωτάω τον εαυτό μου ενώ κλείνω την πόρτα.
Χ"Ποιος ήταν?"ρωτάει ο Χρήστος που ήταν από πίσω μου. Πότε κατέβηκε αυτός?
Ε"ένας άντρας ρώταγε για την χριστινα"
Χ"μάλιστα.."λέει και ξινή το σβέρκο του.
Ε"καφέ?"
Χ"νόμιζα ότι δεν θα το ρώταγες ποτε"μου λέει με μια αισθησιακή των και με φιλάει. Γαμω δεν μπορούσε να βάλει ένα παντελόνι?
Έπρεπε Ν κατέβει με το σώβρακο?
Pov Μαριαννας
Βρισκομαι με την Χριστινα στην μεση του δρομου οταν ξαφνικα ενα ασπρο φορτηγακι σταματα μπροστα μας.

Τεσσερις τυποι βγαινουν εξω και μας αρπαζουν μεσα αμεσως το φορτηγακι ξεκιναει,μας δενουν τα χερια,τα ποδια και τα ματια μας και η χριστινα αρχιζει να φωναζει βοηθεια τοτε ενας τυπος βγαζει μια μαυρη ταινια κ μας κλεινει τα στοματα μας.
Pov Χριστινας
Δεν ξερω που μας πηγαινουν παντως δεν μπορω να κουνηθω να δω και να μιλησω, το μονο που ξερω ειναι οτι μαλλον μας επιασαν επειδη ξερω πολλα και φοβαμαι μην παθει τιποτα η Μαριαννα.Το φορτηγακι σταματαει..!Μας αρπαζουν εξω και μας βγαζουν τα μαντηλια απο τα ματια και την ταινια απο το στομα.Ο τυπος που ειχα δει τοτε με τον Αντωνη βρισκεται μπροστα μου και αρχιζει να μας μιλαει, μας λεει διαφορα πραγματα δεν ξερω τι να πω αλλα ετσι οπως μπλεξαμε τι να κανουμε..
Α:Ξερετε πολλα πραγματα για αυτο και ειστε εδω αν και εμεις θελαμε μονο εσενα Χριστινα,η αλλη η κοπελα μας ειναι αδιαφορη βγαλτε την απο την μεση γιατι ηδη εμαθε πολλα.
Χ:Οχι σε παρακαλω μην το κανεις δεν θα το πω σε κανεναν τιποτα λυπησου την...σε παρακαλω.
Α:Καλα φιμωστε τις και παρτε τις απο εδω πρεπει να ασχοληθω και με τους αλλους τωρα...

Pov Αντωνη
Κάθομαι στο καναπε αραχτός . Δεν έχω να ανησυχώ για τίποτα μέχρι αύριο.
Η πορτα χτυπάει δυνατά,πάω και την ανοίγω .
Α"ωχ το έγινε?"