καινουργιος...ερωτας

παρτ 59

Pov Χριστίνας
Καθόμαστε όλοι στο πάγκο του μπαρ εκτός από τη φενια και τον Τάσο που έφυγαν πριν λίγο. Βλέπω την Ελένη να μπαίνει μέσα με το Χρήστο.
Τουλάχιστον τώρα δεν είναι θυμωμένος. Τι του είπε άραγε και ηρεμισε?

Χ"άντε ρε παιδια που εισται"
Ε"έξω μωρε"λέει η Ελένη και παραγγέλνει ένα ουίσκι.
Τη κοιταω καλά καλά αλλά δεν βλέπω να μου κρύβει κάτι..κρίμα και ήθελα να τη ψαρεψω.
Κοιτάω δεξιά και αριστερά και εντοπίζω τη Μαριάννα να κοιτάει σαστισμένη τη εξώπορτα. Γυρνάω να δω τι κοιτάει και βλέπουμε ζευγάρι να φιλιούνται, τον Αντώνη,άλλο ένα ζευγαρι...Στοπ στοπ...Ο Αντώνης? Τι κάνει εδώ.
______________________________

Τρέχω και πάω γρήγορα κοντά του. Έχω και τα κωλοτακουνια.
Χ"Αντώνη τι κάνεις εδω?"ρωτάω με περιέργεια και τον αγκαλιάζω.
Α"δεν είχα τι να κανω ,και αφού μου είπες που είσαι να μαι"λεει και χαμογελάει.

"Χαιρομαι"λέω και χαμογελαω και γω.
Με παίρνει από το χέρι και πάμε στη μέση της πίστας. Αρχίζουμε να χορεύουμε.
Χ"δεν σε είχα για χορευτή"
Λέω και χαμογελάει ελαφρώς.
Α"δεν με ξέρεις καθόλου τοτε"λέει και κατεβάζει τα χέρια του στους γοφούς μου.
Κοκκινίζω αμέσως. Δεν έχω συνηθίσει αυτό το κάψιμο όταν με ακουμπάει.
Δεν έχω συνηθίσει τα πράσινα του μάτια να με εξετάζουν διακριτικά. Δεν έχω συνηθίσει τον ίδιο ακόμα. Αλλά θα το κάνω.
Χ"πως είσαι εσύ? Γενικά εννοω"λέω ακόμα με κοκκίνισμα μάγουλά.
Α"Καλά αν και δεν ξέρω κάποιες φορές μου έρχονται κομμάτια μνήμης από το παρελθόν και με τρελαινουν"λέει και το πρόσωπο του σκληραίνει.
Χ"ηρεμισε όπως είπες όλα είναι παρελθόν πια."
Τα μάτια του γυαλίζουν ξαφνικά και το στόμα του κάνει μια περίεργη καμπύλη .
Χ"τι εγινε?"ρωταω και βγαχει τα χερια του απο πανω μου.
Δεν μου απαντάει απλά κοιτάει αλλού.
Α"είναι? Είναι όμως όλα πια στο παρελθον? "Ρωτάει σιγανά μάλλον τον εαυτό του και εγώ ασυνεσθητα τον ακουμπάω στον ώμο.

Γυρίζει και με κοιτάει και οι μύες του χαλαρώνουν.
Α"ζούσα στο σκοτάδι...Και τώρα εχω βρει ένα φως...εν θέλω Ν το χασω"λέει και συνεχίζει Ν με κοιτάει στα μάτια.
Μετακινείται ένα βήμα πίσω και παραξενευομαι.
Χ"..."
Α"σταματά να το κάνεις αυτό πια..."λέει και με κοιτάει με θυμό.
Χ"δεν έκανα τιποτα"λέω ψιθιριστα.
Α"και όμως εκανες"λέει και τον κοιταω με περιέργεια. Πως με άκουσε με τόσο δυνατή μουσική?
Α"πρέπει..Πρέπει να φυγω"λέει και πάει να φύγει.
Χ"Αντώνη...περιμενε"λέω αλλά με γράφει κανονικότατα.
Χ"Αντωνη αν δες μου πεις τι κανω και σε θυμωνω τοσο δεν πρόκειται να σε καταλάβω ποτε"του λέω και τώρα Είμαστε έξω από το κλαμπ.
Και πλάι με γράφει. Περνώ φορα και τρέχω γρήγορα. Τον φτάνω Αφού δεν έκανε καμία προσπάθεια να τρέξει μακρυά μου.
Χ"θα με βοηθήσεις να σε καταλάβω?"ρωτάω και τον κοιταω σταυρωμένα χέρια.
Α"καλύτερα οχι"ειπε και έβγαλε το κινητό από τη τσέπη του. Κοίταξε την οθόνη και το πρόσωπο του σκληρύνειόπως πριν.