καινουργιος...ερωτας

παρτ 76

Pov Χριστίνας
Αφού το δωμάτιο άδειασε,στην κλασσική περίπτωση έπρεπε να υπήρχε μια αμηχανία. ΚΑΝΟΝΙΚΆ.Αλλά τώρα απλά..τίποτα.

Ένιωθα κάπως περίεργα,αλλά καθολου άσχημα. Ίσως επειδή ήξερα ότι αυτό που θα γινόταν,θα ήταν καλό.

Δ"λοιπόν,ξέρουμε και οι δύο ότι,προσπαθήσαμε πολύ καιρό για να πετύχουμε αυτο που εχουμε...Όμως είχαμε πει ότι αν κάτι δεν πάει..Καλά να το συζητήσουμε."

Χ"φυσικά ρε Δημητρη,μα έτσι όπως μου τα λες τρομάζω..."είπα και του κράτησα το χέρι.
Δ"να ορίστε Τώρα που αυτό συνεβει...Και το ξερεις"

Τον κοιταξα στα μάτια και ένιωθα χάλια. Είχαμε περάσει τόσα και τώρα απλά...Σαν να μην μετράει τίποτα.

Χ"το ξέρω...Και ξέρω για την κοπέλα στην Αθήνα..μη ρωτήσεις από που"ειπε και τα μάτια του εκλεισαν αργά. Ξεφυσισε και τελικά το είπε.

Παραδόξως δεν με πειράξει,ούτε στεναχωρήθηκα. Ίσως το ήθελα και γω αυτό.
Δ"θέλω να χωρίσουμε Χριστίνα...Και πιστεύω ότι είναι κάτι που το θέλεις και συ. Σε αγαπάω ,σε νοιάζομαι και θα είμαι πάντα δίπλα σου αλλά αυτή τη στιμγη...Δεν "βγαινουμε"

Εγνεψα και έβγαλα την ανάσα που κράταγα ώρα τώρα.

Χ"έχεις δίκιο. Αλλά υποσχεσου μου  οτι δεν θα χαθούμε...οτι θα είμαστε φίλοι...οτι φίλοι μπορούν η είναι δύο πρώην..."έγνεψε και τον αγκάλιασα. ΑΥΤΟ ΉΤΑΝ.

Pov Ελένης
Βγήκα από το μπάνιο με την ίδια έκφραση που είχα όταν έφυγε. Γιατί μου το κάνει αυτό? Δεν καταλαβαινει ότι πονάω?

Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου,αποφεύγοντας να μιλήσω,στον οποιοδήποτε που θα έβλεπα στον διάδρομο. Έβαλα εσώρουχα και τις πιτζάμες μου και κάθησα δίπλα από το παράθυρο.

Εντάξει το παραδέχομαι,οτι τον θέλω ακομα. Πότε δεν θα σταματήσω. Έχω εντυπωσιάσει και το ίδιο μου τον εαυτό. Πως γίνεται να το θέλω όλο αυτό ακομα και μετά από τόσο καιρό μακρυά του?

Ίσως είναι κάτι που θα μου περάσει...Όπως πάντα δηλαδή.

Πήρα από την μικρή μου Βιβλιοθήκη ένα βιβλίο που παραδόξως δεν είχα ξαναδεί.

Ε"ιδιοκτησία της Μαριάννας Α."
Μάλιστα ,διαβάζουμε και ποίηση Μαρ!

Για να δούμε λοιπόν.
Ε"Η αγάπη ...Όχι,δεν το διαβάζω αυτό..εμ...Όχι,οχι,οχ...περίμενε λίγο..."το διάβασα τουλάχιστον δύο φορές.

Ήταν τόσο αληθινό. Τόσο όμορφο.

Ε"τότε το καταλαβαίνεις,όταν μετά από τόσο πόνο,συνεχίζεις να τον αγαπάς,όταν σε έχει πληγώσει αλλά και πλάι δεν μπορείς να του θυμωσεις"