When I Lost My Memories.

part 6

*η κοπελα στην φωτογραφια ειναι η Στελλα❤❤*

Σηκωνομαι μεσα στο σκοταδι και περπαταω αργα αργα μεχρι το παραθυρο. Ναι ειναι αυτος. Τον παρατηρω πισω απο την κουρτινα μου να φοραει χοντρα ρουχα, μια φορμα και φουτερ με κουκουλα να καθεται σε μια καρεκλα. Διπλα του ειναι ακουμπισμενο στο τραπεζι ενα μπουκαλι με ποτο κι εκεινος κραταει το γεματο ποτηρι του κοιτοντας καπου στο κενο.
Και τι δεν θα δινα για να μπορεσω να ξερω τι σκεφτεται αυτη τη στιγμη, να μαθω τι τον απασχολει.

Χριστε μου! Πρεπει να ηρεμισω , τι ειναι αυτα που σκεφτομαι. Ανοιγω το παραθυρο μου για να πιασω το πατζουρι ωστε να το κλεισω. Κανω γρηγορα τις κινησεις μου που δεν καταλαβαινω ποτε εχω κλεισει το ενα φυλλο. Δεν θελω να με δει. Φοραω μπιτζαμες με αρκουδακια και το μαλλι μου ειναι ανακατο. Παω να κλεισω και το αλλο φυλλο.

Οχι μη μου πεις! Πωω!! τωρα βρηκε να κολλησει το ηλιθιο?? Απο τα νευρα μου βριζω. Γαμωτο το ειπα δυνατα... Λες να με ακουσε?

"Δεν ειναι ωραιο απο μια κοπελα να βριζει ετσι"
Αυτο ηταν νομιζω ζαλιζομαι. Γυριζω προς το μερος του και τον παρατηρω να με κοιταζει. Η φωνη του ακουστηκε βραχνη και ελκηστικη στ'αυτια μου. Πολυ γνωστη,σαν να μην την ακουσα για πρωτη φορα.
"Ναι..." ψιθυριζω, η φωνη μου δεν εβγαινε κανονικα δεν πιστευω να με ακουσε ... Μου προκαλει τοσο μεγαλη αναστατωση. Αποφασιζω επιτελους να στρεψω το κεφαλι μου αλλου και να προσπαθησω να κλεισω επιτελους το πατζουρι μου. Τα χαρια μου τρεμουν καθως νιωθω τα ματια του πανω μου να μελετουν με ακριβεια την καθε μου κινηση.
Θελω να βγω οσο το δυνατον γρηγοροτερα απο αυτην την πολυ αβολη στιγμη. Βαζω τα δυνατα μου και τελικα το φυλλο ξεκολλαει ομως κατι με τρυπισε στο δαχτυλο κανοντας το να ματωσει και να ποναει πολυ. Βγαζω ενα επιφωνημα πονου και ασυναισθητα κοιταω προς το μερος του , σαν να κατηγορω εκεινον για οτι εγινε
"Προσεχε!!" μολις με μαλωσε? Οχι ιδεα μου ειναι. Τοτε γιατι εχει σηκωθεί ορθιος και εχει κανει γροθιες τα χερια του?
"Ειναι ενταξει , καληνυχτα" λεω και μονο τοτε χαλαρωνει λιγακι. Κλεινω επιτελους το πατζουρι και τρεχω στο μπανιο να πληνω την πληγη μου και να την τυλιξω με λιγο χαρτι. Γυριζω στο κρεβατι μου. Ειναι περασμενες 12 και ο υπνος δεν αργει να με παρει...

#varkos or #manesa???