Κεφαλαιο 17

364 48 12
                                    

Markos pov'

Ειχα κλειστει μεσα στο δωματιο και μαζευα τα πραγματα μου. Ειχα τοσα μεσα μου που επρεπε να τα βγαλω  προς τα εξω , αλλα ημουν δηλος. Ηθελα να της μιλησω, ισως να καταλαβαινε κατι παραπανω ..

Ομως την ειχε παρει την αποφαση της και δεν την κατηγορουσα που ηθελε να φυγω.. Ομως δεν ειχε ακουσει την δικη μου πλευρα... Κι αυτο ηταν αδικο.  Ειχα μαζεψει ηδη τα μισα απο τα πραγματα μου. Αυριο θα εφευγα αν αυτο ηθελε πραγματικα. Θα μπορουσα να τα καταφερω και μονος.. Ομως πριν το κανω επρεπε να ειμαι 100% σιγουρος οτι εκεινη το ηθελε αυτο. Δε θα εφευγα ξανα ετσι απλα χωρις να τα λυσουμε ολα. Αν καταλαβω πως αυτο ειναι που θελει τοτε δεν εχω κατι αλλο να κανω παρα να της αδιασω την γωνια.

Ειχε βραδιασει , η ωρα πρεπει να κοντευε 12 :00 και δεν ειχα φαει τιποτα εκτος απο πρωινο, αλλα δεν ειχα βγει εξω απο εδω ουτε για τουαλετα ολες αυτες τις ωρες απο το μεσημερι. Εκεινη με ενοχλησε για λιγο, ηρθε μου εκανε την ενεση στο ποδι και υστερα εφυγε ξανα χωρις να πει λεξη. Απο τοτε δεν την ξαναειδα.

Αποφασησα να σηκωθω να την φωναξω. Το ποδι μου πονουσε . Εκανα μικρα και σταθερα βηματα ως την πορτα . Ανοιξα και την ειδα να καθεται στον καναπε, μεσα στο σκοταδι χωρις καν την τηλεοραση ανοιχτη  . Ειχε κουλουριστει στην θεση της, ειχε αγκαλιασει τα γονατα της και πηγαινε μπρος πισω ρυθμικα ..

"Βανεσα.." ειπα  καπως σιγανα.. δεν ηθελα να της ταραξω την ηρεμια..

"Μμμ..." απαντησε προς εκπληξη μου.

"Μπορεις να .." δεν προλαβα να τελειωσω την προταση μου και εβγαλα μια κραυγη .

Επεσα κατω και ενας οξυς πονος απλωθηκε στο ενα μου ποδι .. Ηταν εκεινο που ειχα βγαλει τον ναρθηκα σημερα το πρωι. Το ενιωθα αδυναμο οταν σηκωθηκα απο το κρεβατι, πονουσε οσο στεκομουν στην πορτα , αλλα δεν νομιζα οτι θα εφτανα στο σημειο να με αγκαταλειψει ετσι και απλα να πεσω.

"Μαρκο!" φωναξε εκεινη και μεσα σε κλασματα του δευτερολεπτου, ηταν διπλα μου. "Εισαι καλα? Πως επεσες?" ρωτησε ανησυχα , ενω ελεγχε ενα ενα τα ποδια μου..

"Βοηθησε με να σηκωθω." ειπα .  Εκεινη με κοιταξε.

"Νομιζω καλυτερα να καθησεις για λιγο εδω  . " ειπε , εριξε μια γρηγορη ματια σε ολο μου το σωμα για τυχον χτυπημα και υστερα συνεχισε. " Πως στο καλο επεσες?" ρωτησε και με βοηθησε να σηκωθω γιατι τοσην ωρα ημουν ξαπλα.

When I Lost My Memories.Where stories live. Discover now