Κεφάλαιο 5

368 49 23
                                    

Βανεσας pov'

"Εγω παντως πιστευω πως ηταν το κακυτερο απο οσα ειδαμε σημερα.. Ενταξει συμφωνω οτι το χθεσινο ηταν φθηνουτσικο, αλλα σιγουρα δεν εχει την ανεση που εχει αυτο.. "  Ειπε ο Δημητρης σοβαρος σοβαρος ,οπως παντα οταν κανουμε συζητήσεις υψηλού επιπεδου , που ειναι λιγες οι φορες αυτες, μεσα στην.παρεα αυτη.

Ειμαστε μαζεμενοι στο σψετικα καινουριο σπιτι που μενει πλεον ο αδερφος.μου με την Βαλερια. Εχουμε μαζευτει εδω , εγω και ο Δημητρης.με την Στελλα , η οποια γυρισε προχθες απο Αλεξανδρουπολη οπου πηγε να ψαξει σπιτι και απο χθες, βγηκαμε ολοι μαζι στο ψαξιμο για το.δικο.μου φοιτητικο χώρο.

Οι γονεις μου επεμεναν να παμε μαζι αλλα χρειαζομουν.την.παρεα μου, οχι γιατι δεν εμπιστευομαι τους γονείς μου η γιατι δε τους θελω σε αυτο , αλλα γιατι ηθελα να αλλαξει καπως η διαθεση  μου , να αλλαξω παραστασεις, και αυτο θα μπορπυσα να το.καταφερω μονο.μαζι τους.

Απο χθες λοιπον.βγηκαμε.στο.ψαξιμο , σημερα το ιδιο, σημερα ομως το.παρακαναμε , ξεκινησαμε.απο.νωρις το.πρωι για να.μη μας πιαδει η ζεστη και ως τις 7 το.απογευμα ημασταν.στη γυρα.. δωσαμε ραντεβου.εδω στις εννια και επι μια ωρα ζυγίζουμε τα υπερ και τα κατα των διαμερισμάτων που ειδαμε ..

"Να σας πω, δε παραγγελνουμε τιποτα να φαμε , γιατι το στομαχι.μου αδιασε.και το.κεφαλι μου βουιζει απο την.κουραση? "  προτεινε ο Φιλιππος που ηταν.τοση ωρα ξαπλωμενος στον.καναπε αγκαλια στην.Βαλερια. Σηκωθηκε και.εφερε.μερικα.φυλλάδια..

"Συμφωνω, αρκετά το αναλύσαμε σημερα, καλυτερα να τα ξαναπουμε αυριο , με.πιο.καιαρο.μυαλο " ειπε η Στελλα και πηρε.ενα φυλλαδιο.απο τα χερια του αδερφου μου..

Αφου αποφασισαμε τι θα παραγγειλουμε , απομειναμε σιωπηλοί για λιγη ωρα..

"Δεν.κοιμαστε εδω σημερα?  Πλακα θα εχει !!" Ειπε καπως παραπανω ενθουσιασμενα απο οσο θα επρεπε η Βαλερια ..

"Δε ξερω.."  ειπα ,πριν καλα καλα σκεφτω τα υπερ της προτασης αυτης...

"Βρε μωρο.μου, ειχα.κανονισει αλλα πραγματα για αποψε , για μας.."  ειπε ο Φιλιππος παραπονεμενα. Μετα το.αγριο βλεμμα της ομως, συνεχισε λεγοντας..

"Αλλα αφου πρόκειται για σας , θα το αφησουμε για αυριο.."

Γελασαμε ολοι με την συμπεριφορα του, σαν.μικρο.παιδακι εκανε που του πηραν την καραμελα μεσα απο τα χερια του. Θες δε θες μαζι τους, γελας με την.καρδια σου.

When I Lost My Memories.Where stories live. Discover now