When I Lost My Memories.

Κεφαλαιο 24

Βραδιαζε σιγα σιγα και ενα πανεμορφο ροζ χρωμα ειχε απλωθει στον ουρανο αμεσως μετα την δυση του ηλιου. Δεν κρατησε για πολυ ομως, χαθηκε , ημουν ομως ευγνωμων που κοιτουσα εκεινη την υπεροχη εικονα στην αγκαλια του.

Ενιωθα περιεργα, πολυ περιεργα για την ακρηβεια . Σαν κατι να εφτανε στο τελος, αλλα δεν αγχωνομουν γιατι κατι νεο ανθιζε μεσα μου..

"Τι σκεφτεσαι?" με ρωτησε ψυθιριστα εκεινος για να μη χαλασει την υπεροχη αυτη ησυχια και ηρεμια που ειχαμε φτιαξει τοσην ωρα αγκαλιασμενοι στο κρεβατι μας , πλεον.

"Δε ξερω.. Εχω ενα παραξενο συναισθημα.." αποκρηθηκα..

"Καλο η κακο?" ρωτησε καπως ανησυχα.

"Λοιπον.. δε.. δε μπορω να το προσδιορισω"ειπα απλα ενω παρατηρουσα το σκοταδι να απλωνεται σιγα σιγα εξω απο την μπαλκονοπορτα.

"Προσπαθησε.." ειπε καθως μου χααιδεψε την κοιλια μου απαλα..

Πηρα μια βαθια ανασα και ξεκινησα..

"Ειμαι τρομερα ενθουσιασμενη που απο εδω και περα θα μεινουμε μαζι, που ειμαστε ετσι οπως ειμαστε, που ξερω οτι δε θα σε χασω ξανα.. Ειμαι επισης πολυ χαρουμενη που εχω αυτη την οικογενεια, περα απο τους γονεις μου αυτους τους υπεροχους φιλους .. Ολα πανε καλα .." δυστασα λιγακι , κι εκεινος βρηκε την ευκαιρια να μιλησει..

"Δε βρισκω το προβλημα μωρο μου.." ειπε παραξενεμενος..

"Δεν ειπα οτι υπαρχει προβλημα.. απλα νιωθω σαν ενα τεραστιο κεφαλαιο της ζωης μου να κλεινει και νιωθω μια μελαγχολια. Ξεφευγω απο τα εφηβικα μου χρονια, μεγαλωνω και τα παντα ειναι πιο σιγουρα και σταθερα απο πριν, δεν αλλαζω μονο σελιδα στη ζωη μου κανοντας μια νεα αρχη και μαζι σου αλλα και με ολους, αλλα αλλαζω και μεσα μου ." αναστεναξα . Πανω κατω ενιωθα καπως ετσι..

"Καταλαβαινω νομιζω.." ειπε και γυρισα να τον κοιταξω.

"Αληθεια?" ρωτησα καπως επιφυλακτικα.. Καταλαβαινει η το ειπε για να με καθησυχασει?

" Αμε.. πιστευω επισης οτι νιωθεις και καπως φοβησμενη που αλλαζεις, αλλα ετσι ειναι μεγαλωνουμε  , δε θα παψουμε ποτε να μεγαλωνουμε και ποτε να αλλαζουμε. Το θεμα ειναι να ειμαστε μαζι. Κι εγω νιωθω ετσι ξερεις, νιωθω σαν ολα αυτα να ειναι ονειρο. Το οτι εισαι καλα δεν μπορω ακομα να το συνηθισω ξερεις. Με απασχολουν διαφορα τελευταια , κι εγω αλλαζω και δεν μπορω ακομα να φανταστω πως θα ειναι να ειμαστε μαζι, ετσι οπως ειμαστε τωρα..