When I Lost My Memories.

Part 18

Marko's POV

Παιρνω ενα μποκαλι ουισκι αυτη την φορα απο την κουζινα και κανω να βγω στο μπαλκονι του δωματιου μου οπως καθε βραδυ τετοια ωρα , ομως ακουω την φωνη του.

"Παλι θα πιεις;" Με ρωταει ενω περνει τα ματια του απο την εφημεριδα ο πατερας μου.

"Γιατι; Σε νιαζει;" ρωταω και τα λογια μου σταζουν ειρωνια.

"Μετα απο οσα εχω κανει για σενα , θα προτιμούσα να μου μιλας καλυτερα."

"Ναι καλα." Λεω και κανω να βγω εξω .

"Ξερεις οτι τοτε δεν ηταν δικη μου επιλογη! Αν ηταν στο χερι μου..." Κανει να απολογηθει αλλα δε θα τον αφησω την εχω ακουσει πολλες φορες αυτη την δικαιολογια... Μπορει να εχει και δικιο, ομως δεν μπορω ακομα να τον συγχωρεσω.

"Σταματα γαμωτο! Δεν με νιαζει τι ηταν στο χερι σου και τι οχι..! Το αποτελεσμα ειναι το ιδιο για μενα!!" Λεω οσο πιο φωναχτα μπορω. Σχεδον υστερικα.

Τον βλεπω να τσιτονεται ομως τον αγνοω και βγαινω εξω. καθομαι στην καρεκλα μου και γεμιζω το ποτο μου. Ολα ηταν τοσο ησυχα και ομορφα οταν ηταν εδω η μαμα. Εκεινη η γαμημενη μερα! Μακαρι να μπορουσα να γυρησω τον χρονο πισω και να τα αλλαζα ολα ! Συγκρατω τον εαυτο μου απο το ξεσπασμα προκειται να ερθει και κοιταζω ενστικτωδώς το παραθυρο της για να ηρεμισω.

Βλεπω το μικρο γλυκο της κεφαλακι της να ειναι στραμενο προς εμενα και να με κοιταζει εντονα. Ποση ωρα ειναι εκει? Την κοιταζω πολυ ωρα με απορια μεχρι που στρεφει το βλεμα της αλλου. Ανοιγει το παραθυρο και βαζει την μουσικη δυνατα ετσι ωστε να μπορω να την ακουω...Χμμ υπουλο κολπο. Το τραγουδι ειναι το "Firestone" . Το καταλαβα και μονο απο την εισαγωγη. Το εχου ακουσει απειρες φορες ενω... την σκεφτομουν...

Κοιταζει τον ουρανο. Τ'αστερια προφανος. Την παρατηρω εξεταστηκα ολη αυτη την ωρα. Τα μακρια καστανοξανθα μαλλια της ειναι ανακατα και φαινεται να απολαμβανει τους στοιχους αυτου του ερωτικου τραγουδιου που επελεξε 'τυχαια' . Ενω το τραγουδι λεει :

" I'm the dark in the need of light , and we touch, you inspire, will it change in me tonight. So take me up , take me higher, there's a world not far from here . We can die, in despire or we can burn in love tonight. "

Μου ξεφευγει ενα γελακι με τις σκεψεις που κανω με μας τους δυο στο κρεβατι οταν ακουω αυτους τους στοιχους, χωρις ομως να με καταλαβει. Μαρκο συνελθε! Θα την τρομαξεις! Σου εχει ηδη σηκωθει μαλακα! Μονο και μονο που την βλεπεις! Πινω αλλη μια γουλια απο το ποτο μου και προσπαθω να συγκενροθω.