Κεφαλαιο 9

316 43 22
                                    

ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ ΕΠΑΝΩ.. οσο εγραφα αυτο ακουγα..

Enjoy <3 :)

"Ωραιος ο καινουριος σου γκομενος .. Με την ευχη μου.." ειπε καθως ενω τοσην ωρα με πλησιαζε , τωρα απλα σταματησε στην θεση του.

Τα χαρακτηριστικα του ειχαν σκληρινει και τα ματια του γυαλιζαν απο θυμο μεσα στο σκοταδι.. Δεν ηταν δυνατον...

"Μαρκο .. εσυ.. μα πως..?" ειπα με τρεμαμενη φωνη.. Δεν ηταν δυνατον.. δεν ηταν δυνατον Θεε μου, καποιο λαθος εχει γινει εδω..

"Τι εγινε Βανεσα.. πιστεψες πως δε θα γυρνουσα ποτε ξανα ?"με ρωτησε και συνεχισε  να με πλησιαζει με αργα και σταθερα βηματα..

Αρχισα κι εγω να περπαταω αργα προς τα πισω, φοβομουν.. δεν φοβομουν εκεινον αλλα αυτα που θα ελεγε..

"Με ειχες ξεγραμμενο, ετσι δεν ειναι? Τουλαχιστον βγηκε και κατι καλο απο ολο αυτο, σωστα? Νεο γκομενακι με ωραιο αμαξακι.. Δεν σου πεφτει και λιγος.." χλευασε καθως με κοιτουσε ευθεια μεσα στα ματια με τοσο θυμο.. θυμο και απογοητευση.. Τον απογοητευσα , το ξερω οτι το ειχα κανει..

"Εγω και .. και ο Αλεξης, δεν.." δεν ππρολαβα βεβαια να τελειωσω την προταση μου , με διεκοψε με ενα τιναγμα μπροστα ..

"Ο Αλεξης.. βεβαιααα.. Φιλαει ωραια ο Αλεξακης Βανεσα μου ? Εεεε? Ηταν καλος? Πες μου γαμωτο! Μιλα που να σε παρει!" με κρατουσε απο τους ωμους και με ταρακουνουσε. Υπο αλλες συνθηκες θα μου αρεσε να ηταν τοσο κοντα μου  μετα απο τοσον καιρο , τον ειχα τοση αναγκη, αλλα τωρα ηθελα να απομακρυνθει απο κοντα μου.. Φοβομουν..

"Αφησε με να σου εξηγησω και θα καταλαβεις!" ειπα το ιδιο δυνατα με εκεινον για να μπορεσει να με ακουσει..Ειχε ενα βλεμμα χαμενο, ηταν ενα αδειο , αψυχο βλεμμα.. Κι αυτο πονουσε.

Με αφησε και απομακρυνθηκε απο κοντα μου. Επιασε το κεφαλι του και τραβηξε δυνατα τα μαλλια του , ενω ενας περιεργος ηχος, σαν κραυγη, βγηκε απο το στωμα του.

Δεν εχω την παραμικρη ιδεα πως βρεθηκε εδω, δεν εχω την παραμικρη ιδεα αν θυμηθηκε η οχι, αλλα σημασια εχει οτι ειναι εδω και παρ' ολο μου το σοκ, του χρωστουσα μια εξηγηση και επρεπε να του την δωσω..

Μαζεψα ολο μου το κουραγιο και το θαρρος που μου ειχε απομεινει και τον πλησιασα.. Οταν ακουμπησα τον ωμο του τραβιχτηκε μακρια.. Δεν πτοηθηκα ομως..

"Αυτο που προφανως και ειδες.. "πηγα να εξηγησω , ομως για αλλη μια φορα δεν με αφησε να πω κουβεντα..

When I Lost My Memories.Where stories live. Discover now