¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
AFET TEYZE :)
BU BÖLÜMÜ ÖZGE ABLAMA İTHAF EDİYORUM. SENİ SEVİYORUM HATUN :*
6.BÖLÜM
O olayın üstünden bir hafta geçmişti ve ben bir haftadır rüyamda o dağ ayısını görüyordum. O gün yaşadığımız şeyleri tekrar yaşıyordum. Beni öpecekken yine heyecanlanıyordum ama sonra toktadı atıp kaçıyordum.
Bu rüyayı ilk gördüğüm zaman olayın etkisinden dolayı dedim ama tam bir haftadır bir insan aynı şeyi görür mü? Görmez abicim görmez ama ben görüyorum. Of of...
Hayatımda rüyalar dışında değişen pek bir şey yok. Ailem her zaman ki gibi yine ilgisiz ve sevgisiz. 27 yıllık hayatımda sürekli şunu sorarım kendime neden ailem beni sevmiyor ama artık kendime bunu sormayacağım. Artık hayatıma bir yön vermeliyim. Biliyorum hayatıma yön vermekte biraz geciktim ama ne demişler geç olsun da güç olmasın. 3 ay sonra çok iyi bir işe sahip olacağım. O işle kendime olan saygım, güvenim artacak. Aileme bu işten bilerek bahsetmedim. Söylesem hevesimi kursağımda bırakacaklardı. O yüzden hiç gerek yok. Şenay ablaya iş durumundan bahsettim. Benim adıma çok sevindi, kendi adına çok üzüldü. Çünkü çok sevdiği bir çalışanını kaybediyordu. Kenan ağabey sağa sola haber verdi, yeni bir garson için. Onları tanıdığım için çok mutluyum. Onlar benim olmayan ailem olmuştu. Ne zaman başım sıkışsa hemen imdadıma yetişirlerdi. Aslında beni ölen kızlarının yerine koyarlardı. Kızları Aslıyı ben hiç tanımadım. Bundan 5 yıl önce bir trafik kazasında vefat etmiş. Yaşasaymış şimdi 18 yaşında olacakmış. Şenay abla bazen bana bakar ve uzaklara dalardı. Bir gün ona sordum. O da " ölen kızıma çok benziyorsun " demişti. Aslında hiç benzemiyorduk bunu da ona sorunca "hal ve hareketlerin çok benziyor" demişti. Şenay abla ve Kenan ağabey Arda sayesinde toplanmıştı. Şenay abla kızının acısına dayanamayıp kendini asmış. Son dakika da Kenan ağabey onu kurtarıp hastaneye götürmüş ve orada Arda'ya hamile olduğunu öğrenmiş. Arda şuan 4 yaşındaydı ve hiç tanımadığı ablasını çok seviyordu. Aslı çok şanslı bir kızdı. Öldüğü halde onu çok ama çok seven bir aileye sahipti. Benim ailem ise evlatları yaşadığı halde umursamıyordu. Aslı için içimden bir Fatiha okuyup ruhuna hediye ettim. Ve beş dakikalık molamın sonuna geldim. Mola sıramı Selim'e devredip masalara bakmaya başladım.
İkindi vakti kafeye geçen gelen teyzelerden biri geldi. Biraz düşününce teyzenin adını hatırladım. Afet'ti teyzenin adı. Bu kadın ilgimi çok çekiyordu. Görünüşte ton ton çok tatlı bir teyzeydi ama tehlikeliydi bu teyze. Ben bu tarz teyzeleri iyi bilirdim. Tehlikeli derken kötü anlamda demedim. Bu tarz teyzelerin aklında kırk tilki dolanırdı. Plancı olurlardı ve insanların hayatına müdahale etmeyi severlerdi. Neden yaptın diye sorunca hemen duygu sömürüsüne başlar kendini haklı çıkarırlardı. Bu Afet teyze tam o teyzelere benziyordu. Afet teyze masalardan birine oturunca yanına gittim.
