İNCİ (TAMAMLANDI)

Özel Bölüm (Leyla Maral Part1)

Herkese Merhaba,
Uzun süredir yoktum. İnci'yi ve ailesini özlediğinizi düşündüm. Bu özel bölümde Leyla Maral'a ağırlık verdim. İçimden onu yazmak geldi.  Hepinizi seviyorum. Bir sonraki özel bölümde görüşmek üzere :*

Havuzun yanında arkadaşlarıyla konuşan kardeşime seslendim.

"Kenan!"

Sesimi duyan Kenan bana baktı sonra arkadaşlarıyla vedalaşıp yanıma geldi.

"Abla hoşgeldin,"

"Hoşbulduk yakışıklım. Dersin bitti mi?"

"Bitti. Ben üstümü değiştirip geliyorum."

"Tamam. Ben çıkışta seni bekliyorum."

"Ok."

Kenan soyunma odasına gidince bende çıkışa doğru gittim. Çıkışta ki banklardan birini oturup çantamda ki test kitabını çıkardım. Kenan'ın gelmesi en az 45 dk bulur.
Testleri çözerken arkamdan bir ses duydum.

"Ooo bakın burada kim var? Leyla Maral."

Sesin sahibini tabi ki tanıdım. Okulda en nefret ettiğim insan. Hatta elime verseler bi kaşık suda boğarım. Bu çocuktan en nefret etmenin iki sebebi var. Birinci sebep okul birincisi olması ikinci sebep sürekli benimle uğraşması. Halbuki benim onunla bir derdim yok. Niye benle uğraşıyor anlamış değilim.

"Leyla Maral hu hu duyuyor musun beni?"

"Kendini nasıl kaptırdıysa duymuyor bizi?"

Artık sabrimda bir yere kadar. Ama sakın olmalıyım. Babam hep ne der? Bir insanı sinir etmek istiyorsan görmezden geleceksin. Ben babamın kızıyım. Aynen onun dediğini yaptım. Onlara hiç cevap vermedim. Test kitabını çantama koydum. O sırada kapıdan çıkan Kenan'ı gördüm. Gerizekalı Asrın ve Melis'e hiç bakmadım. Kenan yanıma gelirken onları gördü. Kardeşimde bu durumu biliyor. Birkaç kez Asrın'la tartıştılar. Ama sonuç değişmiyor. Bu öküz bey benimle uğraşıp duruyor.

Kenan yanıma gelip bana sarıldı. Bende ona sarıldım. Sonra otobüs durağına doğru ilerledik.

"Uğraştılar mi?"

"Evet."

"Abla sen şu çantamı tut. Hazır okul dışındayken şunun ağzını burnunu kırayım."

"Bende senin ağzını burnunu kırayım.  Daha digrusu Asrın bana ne bırakırsa bende onu kırarım. Kenan çocuk profesyonel dövüşçü. Bir yumruk atamadan öldürür seni."

"Ne var bende iyi dövüşüyorum."

"Onun kadar değil. Hem boş ver gitsin. Ben takmıyorum. Sende takma. Bu sene okulum bitiyor. Onu nerde görürüm kim bilir. Hem biz senle ne konuştuk. Babamın taktiği uygulayacağız."

"Valla babam iki senedir bu manyağa katlandiğımızı bilse taktik maktik yok. Bam bam yapar!"

"Yapar valla ama haberi olmayacak."

**

"İnci'm Sultanım yemekler hazır mı?"

Babam, küçük kardeşim Hakan'ın ensesine bir şaplak attı. Babam'ın en uyuz olduğu şey ondan başkasının anneme aidiyetlik ekiyle seslenilmesi. Bunu bilen iki kardeşimde babamı uyuz etmek için anneme İnci'm, Aşkım vb şeyler söylerler. Sonunda da babamdan şaplağı yerler.

"Anne diyeceksin sıpa."

"İstediğimi derim."

"Bana bak.."

"Ay yeter. Demir bir daha çocuklarıma vurma. Sizde babanızı sinir etmeyin. Hadi herkes masaya."

Annem konuşunca evin erkekleri sus pus olup yemeklerini yedi. Bu halleri bana babannemi hatırlatıyor. Ben çocukken annem daha sakin bir kadındı. Üç çocuk ve babamla böyle baş edemeyeceğini anlayınca babannemden yardım aldı.