İNCİ (TAMAMLANDI)

Bölüm 15

Herkese hayırlı ramazanlar,

Sınavlarım yüzünden yeni bölüm gecikti. Çok şükür bugün sınavlarım bitti. Bende size hemen yeni bölüm yazıp atayım dedim. İyi yapmış mıyım?

Bu bölümü adı gibi şen olan ablama yani Nurşen ablama ithaf ediyorum. Ablacım seni iyi ki tanımışım, iyi ki hayatımın bir parçası oldun. Seni çok seviyorum. Kocaman öpüyorum :*

Keyifli okumalar...

15. Bölüm

DEMİR'DEN

İnci başta teklifimi kabul etmemişti. Hemen kabul etmesini de beklemiyordum. Bu yüzden b planına geçtim. Yavuz'a annemi ses kaydına almasını istedim. Oda almıştı. Bunları İnci'ye gönderdim. Hanımefendi tüm gerçekleri söylememi istemişti. Bende ne olur ne olmaz diye anneme film kurgusu gibi anlatmıştım. Bu kadın beni çok şaşırtıyordu. Anlattığım olayları öyle bir yere çekmişti ki? Yok kadermiş yok bilmem neymiş? Yuh dedim. İnci'ye annemle olan konuşmalarımı da atmıştım. Küçük hanım sonunda ikna olmuştu. Bugün buluşup konuşacaktık.

Yataktan kalktım, hemen duşumu aldım. Hava bugün güzeldi. Dolabımdan siyah tişörtümü ve siyah pantolonumu çıkarttım. Hemen üstümü giydim. Saçlarımı ellerimle karıştırıp, arabanın anahtarlarını aldım ve evden dışarı çıktım.

Arabayı İnci'nin çalıştığı kafeye yakın bir yere park ettim. Saat 9.30 telefonuma mesaj geldi.

GÖNDEREN: CADI

'Gecikebilirim J'

ALICI: CADI

'Tamam.'

Yazıp gönderdim. İnci gelene kadar planı tekrar kafamdan geçirdim. Plan belliydi, anneme İnci'yle birbirimize bir şans verdik dedim. Bir ay boyunca İnci'yle sevgiliymişiz gibiyapacaktık. Başta her şey iyi gidecek sonra kavga etmeye başlayacağız ve sonunda da anlaşamadık diyecektik. Annem bu durumda da çok ısrar edecekti ama bu sefer taviz vermeyecektim. Kızla denedim olmadı üsteleme deyip geçecektim.

Başımı otobüs durağına çevirdim. Bir otobüs durakta durdu, inenler arasında İnci'de vardı. Araba indim ve İnci'ye seslendim ama beni duymadı. Koşarak ona yetiştim ve kolundan tuttum. İnci bana doğru döndü. Bir koluna bir de bana baktı. Ona dokunmamdan hoşlanmıyordu. Hemen kolunu bıraktım ve elimi enseme götürdüm ve konuşmaya başladım.

'Seslendim ama duymadın, bende mecbur seni tutmak zorunda kaldım.'

İnci suratıma boş boş bakıyordu. O sırada kulağındaki kulaklığı çıkardı. Kulaklığı daha yeni fark etmiştim. Bu halimize güldüm. Oda bana eşlik edip gülümsedi. Suratımdaki gülüşü silip konuşmaya başladım.

'Sana seslendim (kulaklığını gösterdim). Duymadın. Bende kolunu tutmak zorunda kaldım.'

'Anladım.'

'O zaman gidelim.'

Dedim ama gidemiyorduk. İnci beni şöyle baştan aşağı süzdü. Sanırım şaşırmıştı. Beni üç kere görmüştü ve ikisinde takım elbise giymiştim diğeri zaten ilk karşılaşmamızdı ve o günde böyle salaş giyinmiştim. O gün pek kıyafetlerime dikkat ettiğini pek sanmıyorum. Gerçi bende onun o gün ne giydiğiyle ilgilenmiyordum. İlgilendiğim yeri dudaklarıydı ve ilgilenmemin mükafatını tokatla almıştım.

Bende İnci'yi incelemeye başladım. Siyah, üstünde küçük kırmızı çiçek desenli bir elbise giymişti. Elbisenin üstüne kot ceketini giymişti. Buraya kadar sorun yoktu sorun eteğin boyuyla başladı. Kaşlarımı çattım, sinirlenmiştim. Eteğin geri kalanı neredeydi acaba? Biçimli bacaklarını çok güzel bir şekilde millete sergiliyordu.