İNCİ (TAMAMLANDI)

16. BÖLÜM

Herkese iyi akşamlar,

Bölümü bu sefer erken geldi. Okullar tatil olduğu için daha rahatım. Hatta birazdan 17. bölümü yazacağım. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Bu bölümü Şirine'me ithaf ediyorum. Şirine'm seni iyi ki tanımışım. Seviliyorsun. :*

Keyifli okumalar

16. BÖLÜM

Ağlamayacağım diyorum, üzülmeyeceğim diyorum ama olmuyor. Aileniz tarafından sevilmiyor olmak ne kadar can yakıcı bir durum biliyor musunuz? Eğer aileniz tarafından çok seviliyorsanız bilemezsiniz. Babanızın biricik kızı, annenizin kuzusuysanız bilemezsiniz. Beni anlayamazsınız. kendinizi benim yerime koyarsınız ve ne hissettiğimi anlamaya çalışırsınız ama anlayamazsınız. Aileniz tarafından nedensiz bir şekilde hor görülmeyi anlayamazsınız.

Kılıç ailesinin ilk çocuğuyum. İlk göz ağrılarıyım. Onlara anne ve baba duygusunu tattıran ilk kişiyim. Beni diğerlerinden daha çok sevmeleri gerekmiyor mu? Ben azına da razıyım ama sevmiyorlar beni. Sanki evin beslemesiyim.

Babamın bir kez olsun bana 'kızım' dediği hatırlamam ya da annemin... Anne, baba böyleyken kardeşlerden ne beklersiniz? Bence hiçbir şey beklemeyin. Anne baba ne yaparsa çocukta onu yapar ya, bizim evde de öyle. Anne ve baba İnci'yi sevmez doğal olarak kardeşlerde sevmez.

Hani derler ya en kötü durumda bile umut etmekten vazgeçme eğer vazgeçersen kaybedersin diye. Ben hep umut ettim, ailem bir gün beni sevecek diye. 27 yıl geçti ama o gün bir türlü gelmedi. Ben her güne o gün diye başladım ama hiçbiri o gün değildi. Ben yoruldum artık, bırakıyorum. Ben bugün umut etmekten vazgeçiyorum. Ben bugün beyaz bayrak kaldırıyorum çünkü kaybettim.

27 yıllık savaştan, bende ne kaldıysa onlarla yeni bir hayata başlayacağım. Beni dibe çeken ne varsa hepsinden kurtulacağım...

'İnci, ben yanlış duymadım değil mi ?'

Yüzümü Elmas'a doğru çevirdim. Gülümseyerek

'Eğer teklifin hala geçerliyse sizinle burada yaşamak istiyorum.'

Elmas verdiğim cevapla yatak odasından çıkıp salona doğru gitti. Bende onun arkasından gittim. Elmas , Sevil teyzeye sarılmış 'Anne, İnci bizimle kalmaya karar verdi' diye bağırıyordu. Sevil teyze duyduğu şeyle bana baktı. 'Doğru mu?' der gibi bakıyordu. Bende kafamı aşağı yukarı salladım. Elmas'ı üstünden atıp bana sarıldı. Bende ona sarıldım.

'İnci'm, güzel kızım. Ne kadar sevindiğimi bilemezsin.'

'Gerçekten mi?'

'Ah deli kız. Kaç zamandır Elmas'ı seni ikna etmesi için sıkıştırıyordum.'

***

Elmas, Sevil teyze ve ben balkonda oturup benim buraya taşınma işini konuşuyoruz.

'İnci ikimiz aynı odada kalırız. Sana sadece bir yatak almamız lazım. Dolabım büyük zaten ikimize de yeter. '

'Emin misin? Bak sonra eşyalarım sığmıyor diye laf etme bana.'

'Yok kuzum. Ne lafı. Kız o değil de sen ne zaman taşınacaksın?'

'Yarın gece bizimkilerle konuşacağım. Çarşamba izin günüm fazla eşyam yok. Bir bavul anca dolar. Sonra gelir yerleşirim. Sizin için uygun mu?'

Sevil teyze 'Ay delinin zoruna bak. Bana kalsa gel bugün taşın derim. Kızım sen niye bugün taşınmıyorsun?'

'Ay Sevoşum yerim seni ama dediğim gibi bizimkilerle konuşmam lazım.'