KOYU KIRMIZI |Anlaşmalı Aşklar Serisi 2 • FİNAL| #Wattys2020

AR/5

Müzik: Taylor Swift -Blank Space

"Karnım çok ağrıyor." Merve ellerini karnına koyarak mırıldandı.Başı,bütün bedeni ile eş değer acı çekiyordu.

"Ağrı kesici yaptım şimdi yarım saate kalamaz ağrınız diner. Aramak istediğiniz var mı?"

Merve başında ki hemşireye baktı. Kafasını olumsuz anlamda sallayarak yutkunudu. Ne olduğunu bile hatırlamıyordu , en son bayılmıştı. Soğuktan donmadığına içten içe şükür ediyordu. Hemde yolun ortasına.

"Beni buraya kimin getirdiğini biliyor musunuz?"

" Kaydınız Ammar Karaer adına yapılmış."

"Teşekkür ederim." derken gülümsemeye çalıştı Merve. Kapıdan ona gülümseyerek çıkan hemşirenin ardından sıkı bir küfür ederek ellerini serumun el verdiği kadarıyla kafasına koydu. Onu buraya getiren insanı bile tanımıyordu. En önemlisi bebeğinin durumunu bilmiyordu! Elini şakağına koyarak derin bir nefes verdi.

Kapının aniden açılmasıyla eli karnında gelene baktı. Yiğit , elinde bir kaç kağıt parçası ile ona doğru yavaş yavaş geliyordu. Yatakta kaçacak bir yer olmadığından sadece durdu.

" İyi misin?" derken hastane yatağının hemen yanında ki küçük koltuğa oturmuş sırtını yaslamıştı. Merve onun bu rahat hareketlerine göz devirerek kollarını göğsünde bağladı.

"Sanane."

"Yani , gelmişsin yirmi yaşına hala ergenlik , hala ergenlik."

"Ne diyeceksen de , sonrada git!"

"Aaa olmuyor böyle! Bak darılırım , hem ben daha cevap vermedim."

"Ne cevabı?"

"Evlilik teklifinin cevabı tabii." derken sırıtmasını daha da genişletmiş , Merve'nin suratına doğru küçük yerde eğilmişti.

"Saçmalama Yiğit."  

"Ne yani , beni yarı yolda mı bırakacaksın?"

Merve önünde ki adama gözlerini bayarak bakarken sağ elini karnından çekerek orta parmağını ona doğrulttu. 

"Umurumda değilsin." derken sesi olduğundan daha çok yorgun çıkıyordu.

"Bebeğini merak etmiyorsun her halde."

Merve aniden açtığı gözleriyle doğruldu ve ellerini karnına daha sıkı doladı. Gözlerini kırparken Yiğit'in elinde havaya tuttuğu kağıt parçasını alıp baktı. Haberi olmadan ya da uyurken yapılan hamilelik testinin sonuçlarıydı bu. Gözleri dolarken kağıdı kucağına koydu ve kafasını eğdi.

"Bebeğim yaşıyor." derken sesi kısıktı , ama Yiğit'in duyamayacağı kadar değildi.

"Ha biliyorsun yani. Kimden , tanıyor musun ?"

Merve aniden kafasını kaldırıp elinde ki kağıdı ufak bir hareketle Yiğit'e fırlattı. Çevresine bakınırken çektiği kolunun acısını fark etti. Sol kolunu kaldırırken serum iğnesinin çizdiği yere bakındı. Canının yanmasıyla iyice gözü dolarken akan bir kaç göz yaşını sildi eliyle.

"Ne dediğini kulağın duysun!"

"Ağlama önümde. Kim babası?"

"Sanane be adam!Gitsene işine!"

"Olmaz , müstakbel karıcım. Kabul ediyorum ya evlenme teklifini. Evet!"

Yiğit ellerini önünde birleştirerek rahatsız edercesine  gülümsedi , sonrasında ise ciddi havasına dönerek kaşlarını çattı.