KOYU KIRMIZI |Anlaşmalı Aşklar Serisi 2 • FİNAL| #Wattys2020

AR/9

Hi🎈

"Geldik."

Merve camdan dışarısına baktığında bir apartman dairesi görmeyi bekliyordu. Fakat iki katlı müstakil bir ev  görünce dudaklarını küçük bir çocuk gibi ağzına yuvarlayıp gülümsemişti. Yavaşça ellerini emniyet kemerine götürdü ve karnına değmeyecek şekilde açtı. Arabadan çıkarken kollarına sarılıp kardan olan bembeyaz bahçeye baktı.

Yiğit arabadan indikten sonra hiç vakit kaybetmeden bavulları almaya yetmedi. Dün geceden beri aralıksız üşüyordu , birde hiç uyumaması vardı. Soğuğu sevmemesi fakat buz gibi yolda ayakkabılarını çıkararak yürümesi tam bir aptallıktı.

Koca bagajdan iki bavulu alarak önünde ki genç kadının yanına yürüdü.  Ucu neredeyse kıpkırmızı olan burnunu çekerek omuzlarını dikleştirdi.  

"İçeri girelim. Yeliz Hanım çoktan gelmiştir." 

Merve müstakbel kocasına kafasını sallayarak gülümsedi. Bebeği ile yaşayacağı yeni evi burasıydı. Parmaklarını dudaklarına koyup yürümeye başladı. Üşüyen parmaklarını dudaklarından çıkan sıcak havayla ısıtmak istemişti. Yiğit'in elinden bavulları almaya yeltenmemişti , üşürken kendinden başka kimseyi düşünmeye hali yoktu.

Genç adam bavulları iki adım önüne bırakıp kapıyı çaldı. Burada kaldığı sürece evini temizleyen yeterince kadın vardı ve bunlardan bir tanesi doğuma kadar Merve'nin yanında kalacaktı. Yanında bir kadın varken evde durmak istemiyordu. O bir erkekti , ve karısı olsa dahi sevmediği birisiyle aynı evde durmak düşüncesi ona kötü geliyordu.

İki kez kapıyı çaldı. Eli üçüncü kez zile giderken açılan kapıyla  sert çehresini düzeltti ve gülümsedi. Yeliz Hanım ona annesi gibi yakındı. Kendi çocuklarından ayıramaz, kendi evladı gibi görürdü.

"Geç geldiniz! Ay buz gibi olmuşsunuz , girin haydi içeri. Aman , ne kadar güzel bir gelin! Kedi olalı bir fare tuttun Yiğit. Gel kızım  gel."

"Hoş bulduk ,  bakıyorum benden çok gelinine  meraklısın." derken yoğunluğunun verdiğinde gülümsedi Yiğit.  Kadının hala konuşmasını fırsat bulurken bavulları içeri koyup arkasında ki kadını kuzu gibi yanına çekti. Elini , Merve'nin sıcak parmaklarıyla buluştururken kendine biraz daha yakınlaştırdı.

"En, seni kandıracak kadın zor bulundu."diyerek şuh bir kahkaha attı Yeliz Hanım. Merve'ye gülümseyerek alıcı gözü ile baktı. Genç kadının esmer tenine zafer kazanmışcasına sırıtırken  ikiliyi salona geçirdi.

Merve evin büyüklüğüne bakarken aralık olan dudaklarını kapattı ve elini sımsıkı tuta  Yiğit ile birlikte beyaz koltuklardan birine geçti.

"Evladım kendi evin gibi otursana! Sanki misafirliğe mi geldin, ben size çay koy ayıp geleyim. Yol yorgunusunuz kımıldamayın yerinizden. "

Mutfağa giden kadının ardından Yiğit elini tuttuğu kadının elini bıraktı. Derin bir iç çekip başını ellerinin arasına aldı. Sabah kalktığında  ilk işi kendisine Dubai'den bir bilet almak olmuştu. Avukatlık bürosunu , yani işini de gittiği yere götürecekti. Babasıyla birlikte daha önceden Dubai'ye gitmişti fakat zor geleceğini oda biliyordu.

"Yarın sabah Dubai'ye gidiyorum. "

"Ayrılıyoruz yani sevgili kocacım.  Aman ne üzüldüm."

"Yeliz Hanım'a iş için olduğunu söyleyeceğim. Annemlerin  haberi yok."

"Aman ne güzel. " diyerek gözlerini devirdi Merve. Hayatının bundan sonra ki kısmını tek başına çocuğunu büyüterek geçirecekti.

Arkasına rahatlıkla yaslandıktan sonra eve daha dikkatli bakmayı becerebilmişti. Karnının guruldamasıyla aniden kafasını uzattığı yerden kaldırıp toparlandı. Ellerini karnına sararken boğazını temizleyip hiç bir şey olmamış gibi bacak bacak üzerine atıp yaslandı.