/Tamamlandı/
Hiç yapmayacak bir şeyi yapsanız , düşünün... Boşansanız mesela. Delice aşık olduğunuz adamdan.
Ya da evden kaçsanız , yatak çarşafnızı sağlam bir yere bağlayarak sarksanız camdan. Sonra da hayatınızın aşkı zannettiğiniz bir kazmayla ka...
Yenikapağımız için birer 😱 emojisialırım.s *Eski adı ile Zoraki Gelin.*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sabah arka bahçede öten horozun sesiyle kalktı Merve. Hayatında ilk defa horoz öterken o sesi duymuş ve kalkmıştı. Bunun bu kadar huzur verici olduğunu bilmiyordu. Yumuşakça kollarını esnetti, gülümsedi ve yataktan doğruldu. Bir kaç aydır ilk defa böyle güzel uyumuştu. Bunda Yiğit'inde bilmediği bir payı vardı.
Yere bakmak için eğildiğinde yerde yatan Yiğit'i görüp kıkırdadı. Sağ tarafında ki duvarda olan beyaz saate baktı. Saat daha yediydi. Kafasını biraz daha yastığa dayamak istese de, ayağa kalkmaya çalışırken çalan kapıyla olduğu yerde durdu.
"Ammar? Uyan haydi, geç kalacaksın! "
Kocaman açtığı gözleri ile yerde yatan adama baktı. Suratında ki gülümseme bir anda donarken eline aldığı yastık ile Yiğit 'e baktı. Fırlattığı yastıkla beraber inleyen adama bağırdı.
"Şiiişht! Hemen açıyorum kapıyı Yeliz Hanım! Bir kaç saniye bekleyin lütfen!"
Yiğit açtığı gözleri ile etrafına hızla bakındı. Doğrularak bir kendine atılan yastığa bir de Merve 'ye baktı.
"Bana bak! Sabah sabah-"
"Yiğit, açıyorum evladım kapıyı. "
Gelen sese Merve kadar olmasa da gözlerini açtı Yiğit. Yerde ki iki yastığı ve gece boyu ona eşlik eden kısa battaniyeyi alarak yatağa geri fırlattı ve anında yatağa, Merve'nin yanına geçti. Genç kadına sarılırlen zoraki gülümsedi ve kapıya seslendi.
"Gel Yeliz abla."
Yeliz Hanım elinde tepsi ve bir bardak su ile girdi içeri. Gülümseyerek birbirine sarılan ikiliye baktı. Elinde ki tepsiyi yatağın yanında ki komidine koyarak gülümsedi.
"Odaya böyle dalmak istemezdim ama uçak saati eğer Yiğit'in dediği gibiyse hazırlanması için sadece bir saati var. "
"Teşekkür ederim Yeliz abla. Hemen geliyoruz. " diyerek gülümsedi ve Meve'yi biraz daha kendine çekti. Merve ise daha sakindi; Kurbanlık bir koyun kadar.
Yeliz Hanım onlara gülümseyerek odadan çıkarken Yiğit'in ilk yaptığı şey yanında ki kadının saçlarına kafasını koymak oldu. Derin bir kurtuluş nefesi verirken uykusuzluktan acıyan gözlerini bir kaç kez kırpıştırdı.
"Pençelerini benden çek. "
Merve'nin homurdanmasıyla kendine gelip ellerini ondan çekti. Gözlerini devirirken ayağa kalkıp tutulmış olan beline koydu ellerini.
"Başıma ne geliyorsa senin yüzünden. " derken dolabının karşısına geçerek gözlerini sağ eliyle ovuşturmaya başladı.
